พบความรู้สึกที่ไม่เคยเข้าใจมาก่อนหลายความรู้สึก

1. พบความรู้สึกที่จู่ๆ ก็คิดว่าเข้าใจคนที่เป็นโรคซึมเศร้า ว่าไอ้การ "ตื่นขึ้นมาแล้วไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากปิดตาให้โลกมันเคลื่อนผ่านเราไปโดยไม่ต้องสนใจก้อนเนื้อที่กองอยู่ตรงนี้" มันเป็นยังไง ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นจากยาไมเกรนวันก่อนที่กินแล้วมันคงไปทำอะไรกับเซลล์สมองที่ก็อ่อนยวบยาบ (เพราะเป็นไมเกรนอยู่แล้ว) แล้วระเหิดออกมาอย่างเงียบเชียบ แต่ดุดัน เข้าใจคำว่า void ว่ามันเป็นหลุมดำของชีวิตขึ้นมา มันไม่ใช่ความรู้สึกเศร้า แต่มันเป็นความรู้สึกที่เรียบนิ่ง เหมือนผิวน้ำที่ถ้าเผลอเดินลงไปอีกสักสองสามก้าว ก็จะกลับขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว

2. พบความรู้สึกว่า "เดินเข้าร้านหนังสือทำไมวะ" ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เป็นคนอ่านหนังสืออย่างมากมายมาโดยตลอด แต่วันหนึ่ง เดินเข้าร้านหนังสือ แล้วก็เกิดเข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่อ่าน และไม่คิดจะอ่านหนังสือขึ้นมา อยากเก็บความรู้สึกนี้ไว้ลึกๆ ในใจเลย เพราะเราจะได้เข้าใจว่าคนที่ไม่ต้องการอ่านหนังสือเป็นอย่างไร จะได้ทำงานเขียนโดยไม่ผยองว่าตัวเองทำอะไรที่สำคัญได้ดีขึ้น

3. พบความรู้สึกไม่เข้าใจวัยรุ่น หรือรุ่นที่เด็กกว่าเรา ระลึกอยู่ในใจอยู่แล้วว่าวันหนึ่งเทคโนโลยีและระนาบทางวัฒนธรรมมันก็ต้องเคลื่อนผ่านเราไปจนเราไม่อาจเข้าใจว่าเด็กสมัยนี้ทำอะไรกัน ดูอะไรกัน และเราก็ต้องเคลื่อนไปกับคลื่นของยุคสมัยเราในที่สุด แต่ถึงจะระลึกอยู่แล้ว แต่ก็ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกนั้นมาก่อน จนกระทั่งเร็วๆ นี้ ที่ได้ทำงานกับรุ่นน้องที่มีแนวคิดแตกต่างกันหน่อย จึงเข้าใจขึ้นมาว่าเราไม่เข้าใจและอาจจะไม่มีความสามารถพอที่จะเข้าใจคนที่อายุต่างจากเราประมาณ 7-8 ปีอีกแล้ว สิ่งที่เหลือก็คือถึงแม้ไม่เข้าใจ แต่ก็ต้องเข้าใจโดยไม่ถามหาเหตุผลเท่านั้น

4. พบความรู้สึกตามเทคโนโลยีไม่ทัน ซึ่งก็สัมพันธ์กับข้อ 3 อยู่เล็กน้อย คือเราเริ่มเข้ามาสู่สถานะที่ "เข้าใจว่ามันใช้ทำ 'อะไร'" แต่ไม่เข้าใจว่าเทคโนโลยีนั้นๆ "ทำไปทำไม" หรือ "มันดีกว่าของที่ฉันใช้อยู่แล้วอย่างไร"

5. พบความรู้สึกว่าจริงๆ แล้วก็มีคนเป็นห่วงเราเยอะ เรามักจะคิดว่ากูเดินอยู่เดียวดายตลอดมา แต่หลังจากที่บ่นลงเฟซบุ๊กบ้าง อะไรบ้าง ก็มีรุ่นพี่หลายๆ คนเป็นกังวล (ส่วนใหญ่จะกังวลว่าเป็นกูหรือเปล่าที่ทำให้น้องมันเจ็บปวด) ความห่วงใยพวกนี้เป็นความห่วงใยเงียบเชียบแบบที่ปกติแล้วถ้าไม่มีอะไรเขาก็จะไม่ได้บอกเรา ไม่ได้เรียกเราไปคุย แต่เมื่อเราดูไม่สบายเขาก็ถือโอกาสแสดงมันออกมา ซึ่งก็น่าซึ้งใจ