คิดว่าการได้รับสารแบบเดียวกันอย่างค่อยเป็นค่อยไปกับแบบได้รับมาทีเดียว (in bulk) นั้นต่างกันมาก ซึ่งทำให้ได้ผลที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง การได้รับสารแบบค่อยเป็นค่อยไปนั้นจะสร้างภูมิต้านทาน สร้างความเคยชิน ทำให้ผู้รับสารไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลง และอาจตั้งข้อสังเกตจากการเปรียบเทียบได้น้อย ส่วนการรับสารแบบได้รับมาทีเดียวเยอะๆ นั้นเนื่องจากเป็นความเปลี่ยนแปลงที่ฉับพลัน รุนแรง จึงสามารถสรุปเป็นข้อแตกต่างได้ง่าย
ลองคิดถึงคนที่ปิดตัว ไม่รับข่าวสารใดๆ เป็นเวลา 5 ปี แล้วออกมาเจอสถานการณ์เมืองไทยขณะนี้ เขาอาจมีปฏิกิริยาที่แตกต่างจากผุ้ที่อยู่ในสังคมโดยสิ้นเชิง การถอดตัวเองออกจากสังคมเป็นผู้สังเกตการณ์แบบประจำระยะเวลา (episodically) โดยไม่เอาตัวเองเข้าไปพันพัวในสถานการณ์ จะทำให้ได้มุมมองที่แตกต่างจากผู้ที่ได้รับสารอย่างสม่ำเสมอ จนคล้ายกับเข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นเอง
การทดลองง่ายๆ : ลองปิดตัวเอง ไม่เปิดอินเทอร์เนต 10 วัน แล้วไล่อ่านฟีดดู คุณอาจมีความรู้สึกต่อเพื่อน ต่อเหตุการณ์ และข่าวสารที่เปลี่ยนแปลงไป
ความรู้สึกของเพื่อนที่เคยระบายออกมาเพียงวันละเล็กน้อย เมื่ออ่านติดกันรัวในรวดเดียว ก็อาจทำให้ดูเหมือนเพื่อนกลายเป็นคนหลงตัวเอง กลายเป็นคนที่อยู่ในวังวนของกระจกที่ไม่สะท้อนอะไรเลยนอกจากใบหน้าของตน แทนที่จะมองเพื่อนเป็นคนปกติที่เรามีปฏิกิริยากันอย่างเบาบางในแต่ละวัน เราก็จะได้เห็นเพื่อนที่มีลักษณะชัดเจนขึ้น ว่าเขามีความเกรี้ยวกราด ความคาดหวัง จุดเจ็บและมุมมองแบบไหน แม้ความรุนแรงทางอารมณ์ของภาพนี้อาจเกินจริงไปบ้าง แต่มันก็ทำให้เราได้สำรวจรากที่ประกอบเป็นตัวเขา หรือเป็นสถานการณ์นั้นขึ้นมา ในขณะที่หากเป็นสถานการณ์ปกติ ด้วยความสนใจของสมองและสายตาที่สั้น เราอาจไม่มีวันสังเกตเห็น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in