มาตอนนี้ก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาหน่อย ก็เลยมาเขียนรีวิวเรื่องนี้ค่ะ เรื่องนี้นานแล้วล่ะ แต่เราเพิ่งซื้อมาเพราะว่าใน meb ลด 40 % 555555555 แล้วก็ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานานค่ะ

พออ่านจริงๆ ก็สนุกนะ โดยเฉพาะเล่มแรก สตอรี่ช่วงที่พระเอกนายเอกยังไม่ได้ตกลงปลงใจกัน คือสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก มันเป็นแนว high school love / omegaverse ที่ดีมากอะ แบบสนุกมันมีฟีลลิ่งของเพื่อนๆ มัธยมปลาย ความเฮฮาใดๆ พระเอกเป็นต้นหญ้าของโรงเรียน คือเป็นเด็กเรียน หล่อ เรียนเก่ง รวย มาจากครอบครัวผู้มีอิทธิพล คือดีงามพระรามแปด ส่วนนายเอกตอนแรกเป็นเบต้า เป็นขาใหญ่ของโรงเรียน ต่อยตีเก่งที่หนึ่ง ชอบผู้หญิงคนนึงแล้วผู้หญิงคนนั้นดันไปชอบพระเอกเลยไม่ค่อยถูกชะตากับพระเอกเท่าไหร่

ต่อมานายเอกกลายเป็นโอเมก้า นายเอกเป็นโอเมก้าที่แสดงเพศช้า แล้วก็มีโรคไวสัมผัส คือจะแพ้ฟีโรโมนอัลฟ่าทั่วไป ยกเว้นฟีโรโมนเข้ากันได้มากกว่า 93 เปอร์เซ็น ซึ่งพระเอกนายเอกเข้ากันได้ 99% พระเอกก็ทำสัญลักษณ์ชั่วคราวให้นายเอก หลังจากนั้นสองคนนี้ก็เริ่มสนิทสนมกัน พระเอกชอบนายเอกก่อน นายเอกเรื่องนี้เป็นฟีลแบบไม่คิดอะไรมาก อาจจะเติบโตมาอย่างเบต้าด้วย เลยไม่ค่อยมีความระมัดระวังอย่างโอเมก้าเท่าไหร่ เป็นคนชิลๆ ไร้เดียงสาในเรื่องทางเพศเรื่องความรักมากๆ พระเอกเป็นฟีลแบบพระเอกคูลๆ อะ จริงๆ บุคลิกก็ค่อนข้าง typical พระเอกสไตล์นี้

แล้วก็ดูออกว่าเป็นพระเอกสไตล์ขี้หวง ชอบแสดงความเป็นเจ้าของเจ้าของ คือตัวเซตติ้งโอเมก้าเวิร์สก็มีส่วนแหละแต่เราว่าพระเอกคลั่งรักกว่าทั่วไปมาก

พอพระนายรักกัน มันก็เป็นฟีลแบบชวนง่วงนิดนึง คือขายอาหารหมารัว แล้วก็ตัดเอนซีเข้าโคมตลอด มีเอนซีในเล่มพิเศษ เป็นการทำสัญลักษณ์ถาวร ก็มีฟีล dubcon นิดนึงนะเราว่า ความจริงแอบน่าเสียดาย แต่สำหรับเราจริงๆ ไม่ได้ OOC นะ คือบุคลิกพระเอกก้ำกึ่งระหว่างทะนุถนอมรักใคร่มากกับคลั่งมากต้องการเป็นเจ้าของอย่างรุนแรงอยากรังแกอะไรประมาณนี้ ถึงจะไม่ได้ OOC แต่ก็แอบคิดว่าถ้ามันนุ่มนวลกว่านี้ได้ อาจจะรู้สึกได้ถึงความรักมากกว่านี้ อันนี้แอบรู้สึกเสียใจไปกับนายเอกนิดนึงเหมือนกัน