"วันนี้ให้ตัวเองกี่เปอร์เซ็นคะ?"

       จริง ๆ วันแรกมันยาวกว่านี้หน่อย  ประโยคเต็ม ๆ ของมันก็คือ  "ถ้าเปรียบตัวเองตอนปกติ (ยังไม่ป่วย) เป็น 100% ตอนนี้ตัวเองได้กี่เปอร์เซ็นคะ?"

       จำได้ว่าครั้งแรกตอบไปทันทีแบบไม่คิด  คุณหมอก็ยิ้ม ๆ แล้วพูดว่า  "ส่วนใหญ่ให้เท่านี้กันทั้งนั้นเลย  แต่ไม่เป็นไร  เดี๋ยวเราค่อย ๆ เดินไปหา 100% กันเนอะ"

       ตอนพบหมอครั้งถัดมาแล้วคุณหมอถามคำถามนี้อีก  จริง ๆ ก็ให้เปอร์เซ็นตัวเองเท่าเดิม  แต่บอกหมอไปแบบบวกเพิ่ม  5%  เป็นกำลังใจให้หมอ  แล้วอีกครั้งถัดมาค่อยลดสัก 2-3% วนเวียนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

       และทุกครั้ง  คุณหมอก็แค่ยิ้ม ๆ แล้วพูดว่า  "โอเค"

       จนวันนี้  รู้สึกได้ว่าตัวเองโหลดมาถึง  60 - 70  เปอร์เซ็นแบบจริง ๆ แล้ว

       เริ่มมีความรู้สึกเอ็นจอยงานอดิเรก  มีสมาธิ  และความจำค่อนข้างดีขึ้น  เริ่มมีความฝันและพลัง  แม้จะแค่ลุกโชนเล็ก ๆ เหมือนจุดไม้ขีดไฟ  แต่กับอะไรที่ไม่ได้สัมผัสมานานแบบนี้ก็ทำให้รู้สึกดีอยู่ไม่น้อย  ขอบคุณวินัยในตัวเองจริง ๆ  ขอบคุณคุณหมอและคนรอบข้างด้วย

       หวังว่าจะมีโอกาสเขียนบท  loading to 100%  ในเร็ววัน