"นึกว่าพี่ภูผาจะไม่มารับอุ่นแล้วซะอีก" คนตัวเล็กกว่าทักแฟนหนุ่มรุ่นพี่ดีกรีสมบัติของคณะบริหารธุรกิจ ที่ยืนพิงเสาดูดอเมริกาโน่เย็นอย่างไม่รีบร้อนทีี่ล็็็็็็อบบี้คอนโดของเขา





"ไม่ให้มารับแฟนแล้วจะให้มารับใครครับ คิดถึงจะแย่อยู่แล้วเหอะ" ภูผาตอบรับก่อนเอื้อมมือรับหนังสือกับกระเป๋าที่น้ำอุ่นถือลงมาด้วย


"ก็พี่ผาหายไปเลยนี่นา ฮึ" เด็กน้อยทำปากยื่นใส่แฟนตัวดีที่สูงกว่าเขาไปหลายเท่า เรียกความหมั่นเขี้ยวให้ภูผาต้องใช้มือข้างที่ว่างบีบแรงๆสักที


"ฮื่อออออออ"


"แล้วใครบอกพี่ว่าช่วงนี้รับน้องนะพี่ผา ไว้ค่อยเจอกัน" ภูผาถามกลับยิ้มๆ ก่อนเดินนำไปที่รถราคาแพงของเขา 


BMW 320d M Sport ราคาเหยียบสามล้านทำเอาน้ำอุ่นกลัวเหลือเกินว่าจะเผลอทำให้ตัวรถเป็นรอยทันทีที่สอดตััวเข้าไปนั่งในรถ

"พี่ผากินอะไรรึยังเนี่ย" น้ำอุ่นถามขึ้นขณะที่ยังไล่ตอบไลน์เพื่อนที่ทักเขามาตั้งแต่เมื่อคืน

"กินแล้วครับ แต่อะไรที่อยากกิน ยังไม่ได้กินเลย" คำพูดที่มีความหมายโดยนัยทำเอาแก้มใสของคนฟังขึ้นสีปลั่งน่ารัก

อดไม่ได้ที่ภูผาจะเอียงตัวโน้มไปใช้จมูกโด่งลิ้มรสหวานที่แก้มเนียนอย่างแสนลุ่มหลง

เพราะสัมผัสที่คุ้นเคยบวกกับความคิดถึงที่เปี่ยมล้นทำเอาน้ำอุ่นใจสั่นกับจมูกที่คลอเคลียอยู่ที่แก้มเขาไม่ห่างแบบนี้



"พี่ภูผาออกรถได้แล้วครับ อุ่นจะสายแล้วนะ" 



ร่างสูงถอนหายใจหนักๆก่อนขยับมาประจำที่คนขับแล้วขับออกไปตามถนนเส้นที่คุ้นชิน


ภูผากับน้ำอุ่นคบกันมาปีกว่าๆตั้งแต่สมัยที่น้ำอุ่นยังเป็นนักเรียนมัธยมปลาย พวกเขาเจอกันวันที่คนตัวเล็กมาติวแบรนด์ฯ ที่มหาวิทยาลัยของเขา ด้วยความน่ารักสดใสและเป็นรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกัน ทำให้ภูผาสานสัมพันธ์ได้ไม่ยากนัก ใครจะคิดว่าเสืออย่างภูผาจะมาสยบแทบเท้ากับน้ำอุ่น เด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนี้กัน


"พี่คิดถึงอุ่นจะแย่ ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน" น้ำเสียงติดจะน้อยใจทำเอาคนอายุน้อยกว่ายกยิ้มขำ


พี่ภูผาที่ก่อนหน้านี้ดูจะไม่ค่อยสนใจอะไรนักเพราะวันๆเอาแต่สับรางคนในคอนโทรลทั้งหญิงทั้งชาย แต่กลับมาติดเขาแจราวกับลูกแมว ทำให้น้ำอุ่นอดเอ็นดูไม่ได้จริงๆ


มือเรียวเอื้อมไปจับต้นขาของคนขับรถสุดหล่อก่อนลูบเบาๆคล้ายปลอบประโลมอยู่ในที



"อุ่นคิดถึงพี่ผานะ"



แค่ประโยคสั้นๆแต่ทำเอาหัวใจของเด็กบริหารปีสามเต้นอย่างลิงโลด น้ำอุ่นมีเสน่ห์บางอย่างที่เขาก็ไม่เข้าใจ ทั้งน่ารักละมุน ทั้งหวานซึ้งและมัวเมาไปพร้อมๆกัน


ภูผาชำเลืองมองกระดูกไหปลาร้าคู่สวยของน้ำอุ่นที่เจ้าตัวปลดกระดุมไปถึงสองเม็ด เผยให้เห็นลำคอขาวเนียน แผงอกที่น่าทำร่องรอยนั่นอีก ความรู้สึกตื่นเต้นถาโถมทันทีที่รับสัมผัสนุ่มนิ่มบริเวณต้นขาของตัวเอง เหมือนคนอายุน้อยกว่าจงใจแกล้งให้เขาคลั่ง เพราะน้ำอุ่นลากไล้มือไปจนเกือบถึงเป้ากางเกงแล้วก็ลูบลงไปที่ต้นขาของเขาเหมือนเดิม 


เพียงเท่านี้ก็ทำเอาภูผาตัวเกร็ง แฟนเขาชักจะแสบขึ้นทุกวัน


"ของร้อน" ภายใต้กางเกงสแล็คเนื้อดีตอนนี้กลับพอง ขยายตัวแน่นรับสัมผัสนุ่มๆของแฟนตัวเล็กแทบจะทันที มันเริ่มออกฤทธิ์จนภูผาปวดหนึบไปหมด



"อาาา.. น้ำอุ่นคะ.. มะ.. ไม่แกล้งพี่แบบนี้สิ พี่ไม่ได้เจอน้ำอุ่นตั้งหลายวันนะ.. อยากรักกับน้ำอุ่นจะแย่แล้ว อืมมม"



ภูผาพูดเสียงสั่น ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งแย่ เพราะแฟนเด็กของภูผากลับลากมือเฉียดเป้ากางเกงเขาอยู่แบบนั้น ภูผาบังคับให้ตัวเองขับรถให้ตรงทางที่สุด อย่าได้แหกโค้งก่อนถึงมหาวิทยาลัยเลย ถึงกระนั้น ตาเรียวก็เหลือบมองแก้มสีฝาดที่เพียงเท่านั้นก็รับรู้ได้แล้วว่าน้ำอุ่นเอง ก็เริ่มจะมีอารมณ์แล้วเหมือนกัน


"จริงเร้ออออ" น้ำอุ่นลากเสียงยาวยั่วแฟนหนุ่ม 

"ไม่ใช่ไม่เจอกันล่ะแอบหิ้วใครขึ้นคอนโดนะ"


"พี่เลิกหมดแล้วไงคะที่รัก มีแค่น้ำอุ่นคนเดียวก็รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว" ร่างเล็กกระตุกยิ้มพอใจกับคำตอบของคนพี่ มือนุ่มขยับเอื้อมไปที่เป้ากางเกงซึ่งตอนนี้มี "อะไรบางอย่าง" กำลังแข็งขืนสู้กับมือเล็กอยู่ 


ทันทีที่ได้สัมผัสใบหน้าของน้ำอุ่นก็ร้อนผ่าวอย่างเห็นได้ชัด จากที่คิดว่าจะแกล้งให้ภูผาทรมานเล่นๆ เห็นทีชักจะหวั่นใจขึ้นมาจริงๆแล้ว


"กลายเป็นเด็กขี้ยั่วแล้วหรอน้ำอุ่น..หื้มมม" ภูผาถามเสียงสั่นหลังจากโดนมือเล็กขยำที่แกนกายเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วเปลี่ยนเป็นลูบไล้ไปมา 



"ที่รักคะ.. ไม่แกล้ง.. อาาา.. กันแบบนี้" ภูผาร้องออกมาอีกทีเมื่อคนตัวเล็กลูบคลำหนักมือขึ้น ความนุ่มนิ่มน่ารัก กลิ่นกายหอมละมุนกำลังให้ภูผาคลั่งตาย ถ้าไม่ติดว่าขับรถอยู่ ป่านนี้เขากระโจนใส่คนขี้ยั่วข้างตัวไปแล้ว 


"อ๊ะ.. " น้ำอุ่นอุทานเสียงแผ่วหลังจากพึ่งสังเกตว่ามีรถมอร์เตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างๆชะโงกดูการกระทำของเขาอย่างคนอยากรู้อยากเห็น ทำให้คนตัวเล็กตกใจแล้วดึงตัวกลับมานั่งตัวตรงเหมือนเดิม


ภูผาส่งสายตาอาฆาตให้มอร์เตอร์ไซค์คันนั้นที่บังอาจมาขัดจังหวะเวลาแห่งความสุขของเขา 

"น้ำอุ่นแวะคอนโดพี่ก่อนนะๆ จะได้ไม่โดนใครมาขัดจังหวะงี้อ่า" ชายหนุ่มหันมาอ้อนคนตัวเล็กที่ตีหน้าไม่รู้ไม่ชี้อย่างน่าหมั่นเขี้ยว



"ไม่ได้ วันนี้อุ่นมีควิซต้นคาบ ตั้งสิบคะแนนแหน่ะ ไว้ตอนเย็นนะๆ เดี๋ยวอุ่นไปค้างด้วย"


ภูผาทำอะไรไม่ได้นอกจากทิ้งตัวไปกับพนักหนังราคาแพงแล้วถอนหายใจหนักๆ



"ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน พอมาเจอก็ไม่สนใจกันเลย พี่กลับไปรอที่ห้องก็ได้ค่ะ" ภูผาหันไปมองบรรยากาศนอกรถอย่างน่าสงสาร 


น้ำอุ่นกัดปากชั่งใจ แล้วพลิกข้อมือซ้ายดูนาฬิกาเรือนโปรด เขามีเวลาอีกราวๆครึ่งชั่วโมง ก่อนที่คลาสจะเริ่ม นั่นหมายความว่า น้ำอุ่นไม่สามารถตามใจแฟนรุ่นพี่ของตัวเองได้แน่ๆ แต่ว่า.. 


"งั้นอุ่นจะช่วยพี่ผาเองก็ได้ เห็นว่าวันนี้ทำตัวน่ารักหรอกนะ" ได้ยินแบบนั้นร่างสูงก็หูกระดิกอย่างคนมีความหวัง หัวใจแห้งเหี่ยวกลับมาเต้นอย่างมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เขาต้องอารมณ์ดีไปอีกสามวันแปดวันแน่ๆ



น้ำอุ่นรอให้รถเคลื่อนตัวออกห่างจากรถคันอื่นอย่างใจเย็น แล้วเอื้อมมือไปลูบไล้ที่เป้ากางเกงแฟนหนุ่มอีกครั้ง ความรู้สึกร้อนวูบวาบตีกลับเข้ามาที่ใบหน้าเล็กอีกครั้งหลังสำผัสกับความร้อนผ่าวของภูผา แล้วเริ่มขยำมันอีกครั้ง


"ฮืมมม... ดี.... อุ่นครับ... ดี" ภูผาหันมาหอมแก้มคนรักเบาๆ ก่อนเพ่งสมาธิกลับไปยังท้องถนนอีกครั้ง เพียงพริบตาเดียวคนในฝันของคณะศิลปกรรมศาสตร์ก็ปลดตะขอแล้วรูดซิปกางเกงของรุ่นพี่บริหารเพื่อปลดปล่อยสิ่งที่ขยายตัวอยู่ให้ออกมาเป็นอิสระ ใบหน้าเล็กแดงซ่านไปกับความต้องการที่ปิดไม่มิดของแฟนหนุ่ม 


"อืมมม.. น้ำอุ่น...ดีครับ..." ภูผาครางต่ำออกมาทันทีที่มือนุ่มแตะไปที่แกนกายร้อนระอุ ก่อนรูดรั้งจนส่วนปลายขยายออกมาชัดเจน น้ำอุ่นใช้นิ้วโป่งคลึงเบาๆอย่างยั่วยวนให้คนดีของเขาแทบคลั่งตาย 




"ทำไมเก่งแบบนี้น้ำอุ่น.. อ่าาา.." ภูผาเริ่มขับรถช้าลงเรื่อยๆ เพราะสมาธิในการขับรถของตัวเองกำลังจะลดลงเหลือศูนย์ในไม่ช้า ชายหนุ่มตัดสินใจหักพวงมาลัยรถเลียบไปที่เลนซ้ายสุดของถนน รถยนต์คันเก่งเริ่มขับช้าจนรถคันอื่นแซงขวาไปคันแล้วคันเล่า ภูผาผ่อนคลายตัวเองด้วยการเอนหัวไปกับพนักพิงของรถเก๋งราคาแพง



น้ำอุ่นที่ตอนแรกกังวลเรื่องการไปสอบของตัวเองกลับลืมเรื่องเวลาไปเสียแล้ว คนตัวเล็กกลับสนใจใบหน้ามีความสุขของภูผาตอนนี้ต่างหาก จากความคิดที่แค่อยากจะช่วยร่างสูงด้วยมือเพียงอย่างเดียว เพราะกลัวว่าหากบรรเลงเพลงรักตามใจ มัันจะเลอะเทอะและอาจจะเพลียจนไปเรียนไม่ไหวก็เริ่มเปลี่ยนไป



น้ำอุ่นก้มหน้าลงไปที่แกนกายในอุ้งมือก่อนกดริมฝีปากนุ่มทักทายอย่างคุ้นเคย



สัมผัสที่ทำให้ภูผาสะดุ้งเฮือกราวกับถูกไฟช็อต


"อาาาา... น้ำอุ่น... ดีมากเลย.. อืมมมม...โคตรเสียวเลยอุ่น" ภูผากัดฟันจนสันกรามขึ้นเป็นสัน เมื่อน้ำอุ่นใช้ลิ้นนุ่มชื้นไล้สัมผัส ละเลียดชิมก่อนจะอ้าปากเล็กครอบครองจนส่วนปลายหายเข้าไปในปากนุ่ม ความวาบหวาบตรงหน้าทำเอาภูผาเกร็งจนกล้ามเนื้อท้องขึ้นลอนสวย 



เขากำลังจะขาดใจกับการกระทำของแฟนตัวเล็กที่ทำให้เขาไปไหนไม่รอดแล้ว



ลิ้นเล็กชื้นตวัดระรัวไปทั่วจุดอ่อนไหวของคนพี่ไม่หยุดหย่อน แกนกายยาวใหญ่ถูกรูดรั้งต่อด้วยมือนุ่มร้อนไปพร้อมๆกับริมฝีปากที่ครูดสัมผัสไปกับความยาวนั้น บางจังหวะน้ำอุ่นก็ขบเม้มเบาๆจนภูผากระตุกตัวงอไปด้วยความเสียวซ่าน ร่างสูงครางต่ำเป็นระยะ กับสัมผัสที่คนตัวเล็กมอบให้ 

ภูผากัดฟันกรอดก่อนรวบรวมสมาธิแล้วหักรถเลี้ยวเข้าไปในซอยเปลี่ยวเล็กๆข้างทาง รถคันใหญ่วิ่งไปตามถนนแคบได้ไม่นานก็แตะเบรคไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ แล้วถอนหายใจหนักหน่วงปลดปล่อยร่างกายไปกับความเสียวซ่านร้อนแรงของเฟรชชี่มหาวิทยาลัยเดียวกัน 


น้ำอุ่นละริมฝีปากออกมาเพื่อหายใจและขยับตัวบรรเทาอาการเมื่อยขบ สายตาที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ลอบมองภูผาที่มีแต่ความต้องการเปี่ยมล้นอย่างพอใจ ร่างเล็กขยับตัวยืนเข่าที่เบาะข้างคนขับแล้วก้มหน้าลงไปชิมรสชาติของแกนกายที่มันปลาบไปด้วยน้ำลายของเขาอีกครั้ง 


ปากนุ่มอ้าครอบของร้อนที่ขยายใหญ่เต็มที่อย่างหิวกระหาย พลางตวัดลิ้นไปมาและออกแรงดูดดึงจนมีเสียงหยาบโลนเกิดขึ้นในรถไม่หยุด


"โอยยยยย น้ำอุ่น พี่ไม่ไหวแล้ว ทำไมเก่งแบบนี้คะ... อ่าาา... โคตรดีเลยน้ำอุ่น... อ๊ะ... ดูดแรงหน่อยอุ่น... อาาา" ภูผาพยายามอดทนอย่างถึงที่สุดแล้วที่จะไม่ปล่อยให้น้ำของตัวเองถูกปลดปล่อยออกมาง่ายๆ เขาพยายามผ่อนคลายตัวเองมากๆ ด้วยการใช้มือหนาลูบไล้แก้มเนียน เรื่อยไปยังต้นคอขาวด้วยความรักใคร่ แต่ภาพของนักศึกษาขวัญใจคณะข้างเคียงที่กำลังจัดการเขาอยู่นั้นไม่ได้ทำให้ภูผารู้สึกผ่อนคลายลงแม้แต่น้อย หากแต่ยิ่งเพิ่มความเร่าร้อนให้เขาไม่หยุด 


ภูผาสอดปลายนิ้วคลึงยอดอกของน้ำอุ่นจนคนตัวเล็กสะดุ้งเบาๆ รับความเสียงซ่านที่มาจากเม็ดสีอ่อนที่กำลังแข็งขืนสู้มือแฟนหนุ่ม



ภูผาออกแรงบดขยี้อย่างสะใจจนส่วนปลายของทั้งสองข้างแข็งตึงไม่แพ้กัน


น้ำอุ่นที่ยิ่งได้รับความวาบหวามจากแฟนหนุ่มก็ยิ่งอยากส่งคืนความวาบหวามกลับไป คนตัวเล็กสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนเร่งเครื่องโหมกระหน่ำรูดรั้งข้อมือเร็วขึ้น ออกแรงดูดดุนเป็นจังหวะจนแก้มสวยตอบเป็นรูป 

เสียงหยาบโลนกลับมาอีกครั้งพร้อมๆกับเสียงครวญครางแทบขาดใจของภูผา

"มะ... ไม่ไหว... ไม่ไหวแล้วอุ่น อาาา... ซี๊ดดดด... อุ่นครับบบ" แสงสีขาดพาดผ่านไปหมด ภูผาอดทนไม่ไหวแล้ว ยิ่งอดทนก็ยิ่งรู้สึกเหมือนจะระเบิด ภูผาแอ่นเอวสุดตัวเสยแกนกายเข้าไปในปากบางของแฟนตัวเล็กให้ลึกที่สุด พร้อมเอื้อมมือแกร่งกดท้ายทอยน้ำอุ่นเข้าหาตัวสุดแรง น้ำอุ่นที่รู้ทางของคนพี่ก็ปล่อยให้ภูผาทำตามที่พอใจ

"อะ.. อะ.. โอยยยยย... อุ่นนน" ภูผาตัวกระตุกเป็นจังหวะเดียวกับน้ำสีขาวขุ่นโดนรีดเร้นออกมาไม่หยุด น้ำอุ่นจัดการดูดกลืนลงไปอย่างไม่นึกรังเกียจก่อนตวัดลิ้นเลียทำความสะอาดจนภูผาต้องเกร็งตัวแล้วเกร็งตัวอีกแบบนั้น

ผ่านไปหลายนาที น้ำอุ่นถึงกลับมานั่งหลับตาเบาๆตรงเบาะของตัวเอง

ภูผาเหลือบมองคนรักที่พักหายใจอยู่แบบนั้นอย่างรักใคร่ก่อนขยับตัวป้อนจูบให้คนตัวเล็กเป็นรางวัล

"ฮื่อออออ พี่ผา พอแล้ว เดี๋ยวอุ่นไปสอบไม่ทัน"

"ยังจะห่วงสอบอีกหรออุ่น" ภูผาถามยิ้มๆหลังจากเห็นความโป่งพองของเป้ากางเกงคนตัวเล็ก

"ก็.. " น้ำอุ่นอึกอัก อยากจะตีตัวเองแรงๆที่ความรู้สึกไวไปหมด อยากแกล้งเขาแต่กลับมีอารมณ์เสียเอง

"น้ำอุ่นไปตอนนี้จะมีสมาธิสอบจริงดิ.. ยังไงดีนะ" ภูผาถามหยั่งเชิงคนตัวเล็กข้างๆที่กำลังกัดปากใช้ความคิด 

จริงอย่างที่พี่ภูผาว่า เขาคงไม่มีสมาธิทำข้อสอบหรือแม้แต่เรียนหนังสือแน่ๆแล้ว เพียงแค่หลับตา ใบหน้าหล่อเหลายามครางเรียกชื่อน้ำอุ่นอย่างสุขสม ก็ทำเอาสติของน้ำอุ่นแตกเป็นกระเจิง

"งั้นไปมหาลัยก็ได้ ตามใจน้ำอุ่น" ภูผาแสร้งขยับตัวเพื่อเตรียมออกรถ แต่แล้วมือบางกลับเอื้อมมือมาปลดหัวเข็มขัดนักศึกษาก่อนยกสะโพกรูดดึงเอากางเกงขายาวพอดีตัวออกไปพร้อมๆกับชั้นในสีเข้ม สายตายังคงสอดประสานไปที่เบาะนั่งของคนขับอยู่แบบนั้น นิ้วเรียวสะกิดกระดุมนักศึกษาออกทุกเม็ดเผยให้เห็นตุ่มไตที่แข็งขืนน่าดูดดึง

ร่างสูงได้แต่จ้องมองภาพนั้นอย่างไม่อาจละสายตาไปที่ไหนได้เลย ภูผาจัดการถอดกางเกงของตัวเองพร้อมๆกับชั้นในลงไปกองที่ข้อเท้าอย่างไม่ใยดี

เสื้อนักศึกษาราคาแพงของน้ำอุ่นถูกโยนไปหลังรถ ร่างเปลือยเปล่าของคนอายุน้อยกว่าก้าวมานั่งคร่อมคนพี่ที่ดันเบาะนั่งให้ไถลไปด้านหลังรับกับกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกไม่กี่อึดใจ

สองแขนเรียวโอบรอบคอขอแฟนหนุ่มเอาไว้ ร่างกายแนบชิดกับแผงอกภูผาจนแทบเป็นร่างเดียว

น้ำอุ่นไม่พูดจาอะไรอีกแต่สัมผัส แววตาและลมหายใจที่หนักหน่วง ได้บอกทุกอย่างกับแฟนหนุ่มไปหมดแล้ว ภูผาเอื้อมมือไปลูบไล้แผ่นหลังของน้ำอุ่นอย่างแสนรัก แต่แล้วน้ำอุ่นกลับเป็นฝ่ายเริ่มก่อน

ริมฝีปากอุ่นจัดทาบแนบไปกับอวัยวะเดียวกันของคนพี่ความร้อนแรงถูกป้อนให้ภูผาไม่หยุดหย่อน เรียวลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากร่างสูงอย่างหิวกระหาย ความต้องการเปี่ยมล้นของน้ำอุ่นทำเอาเสืออย่างภูผากลายเป็นลูกแมวในทันที

ภูผาตวัดปลายลิ้นแลกจูบกับน้ำอุ่นอย่างดุเดือด ร่างเล็กกระชับกอดกับชายหนุ่มแน่นขึ้น สะโพกอิ่มบดเข้ากับของร้อนด้านล่างอย่างอดทน น้ำอุ่นละมือซ้ายจากลำคอแกร่ง เอื้อมไปที่จุดเชื่อมต่อ ก่อนจะตับแกนกายให้ตั้งตรง ขยับสะโพกตัวเองให้ตรงกันก่อนหย่อนเอวลงเล็กน้อยให้ส่วนปลายของภูผาจ่อจรดกับปากทางอ่อนนุ่มของตัวเอง

ส่วนปลายของภูผาที่เริ่มมีน้ำฉ่ำเยิ้ม ทำให้เมื่อน้ำอุ่นทิ้งน้ำหนักครอบครองแกนกายของคนพี่จึงเป็นไปได้อย่างง่ายดายกว่าเดิม ส่วนอ่อนนุ่มโอบล้อมส่วนปลายเข้าไปจนหมด

"อืมมมมม พี่ผา... มัน.. มันแน่น" น้ำอุ่นครางแผ่ว จิกเล็กสวยลงบนไหล่ลาดของภูผาจนเลือดซิบ ความคับแน่นทำเอาน้ำอุ่นต้องหยุดตัวเองไว้แค่นั้นก่อนเพื่อรอให้ตัวเองปรับสภาพให้คุ้นชิน 

แต่ภูผาใจร้ายกว่านั้น

ชายหนุ่มขยับมือลงไปขยำเอวบางก่อนที่จะออกแรงแอ่นเอวกระดกสุดแรง จนแกนกายเสียดแทงเข้าไปในช่องทางหลังของน้ำอุ่นจนสุดทาง

"อ๊าาาาา พี่ผา.. อุ่นเจ็บ..อาาา อย่าพึ่ง.. อ๊าาาาา " น้ำอุ่นที่โดนคนใต้ร่างขยับอยู่แบบนั้นก็ทนความเสียวซ่านไม่ไหว ละริมฝีปากที่บดเบียดอยู่ ก่อนแหงนหน้าเยียดสุดตัว เปิดทางให้ตุ่มไตเฉียดใกล้ริมฝีปากของภูผา

ชายหนุ่มไม่รอช้าเอื้อมมือมาลูบไล้บดบี้ส่วนยอดอกก่อนตวัดลิ้นชื้นระรัวส่วนปลายและออกแรงดูดดึงจนเริ่มบวมแดง น้ำอุ่นหายใจขัดเพราะความเสียวซ่านกำลังแล่นไปทั่วร่างเล็กราวกับโดนไฟฟ้าช็อต

"พี่ผา.. อ๊าาาา.. พี่.... อ๊ะะ... พี่ผา แฮ่กๆๆ" น้ำอุ่นครางเสียงดังระงมก่อนยกสะโพกสวยขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับสัมผัสครูดคราดกับแกนกายที่อยู่ด้านในก่อนจะทิ้งน้ำหนักลงไปอีกครั้ง และอีกครั้ง

"ซี๊ดดดดด.. น้ำอุ่น ทำไมแน่นจังวะ... โอยยยย... อย่ารัดแน่นอุ่น.. จะตายแล้ว เสียวชิบ" ภูผาร้องออกมาอย่างสุดกลั้นรับสัมผัสวาบหวามผ่านทางแกนกายที่แทรกตัวไปฝังอยู่ในช่องทางอ่อนนุ่ม มันทั้งอบอุ่นและคับแน่นอย่างที่สุด ความรู้สึกเหมือนถูกบีบนวดและโดนดูดกลืนเกิดขึ้นแทบจะพร้อมกัน

ภูผากระแทกเอวสวนจังหวะการขย่มของน้ำอุ่นจนคนตัวเล็กเริ่มหวีดร้องด้วยความสุข

"พี่ผา.. อ๊าาา... มันลึก... อ๊ะๆๆๆ.. ตรงนั้น.. ฮื่ออออ.. เธออย่ากัด" น้ำอุ่นกำลังจะแย่เมื่อความอดทนที่ไม่ได้เจอคนรักหลายวันกำลังจะสิ้นสุดแต่ฟันคมกลับกัดเข้าที่ยอดอกอย่างแรงจนกลัวว่าจะหลุดติดไปด้วย

ภูผาละเลงปลายลิ้นปลอบประโลมตุ่มไตอีกครั้งจนน้ำอุ่นครางลั่นอีกรอบ

น้ำอุ่นเร่งจังหวะโยกเอวอัดใส่แกนกายขนาดใหญ่สุดแรงจนรถราคาแพงที่จอดหลบแดดใต้ต้นไม้สัานไหวไปมาจากแรกกระแทก ใบหน้าเล็กของน้ำอุ่นแดงซ่าน คิ้วเรียวขมวดนิ่วเหมือนคนเจ็บปวดแต่แท้จริงแล้วกลับสุขสมจนแทบสำลัก

สะโพกสอบส่ายกระตุกขึ้นลงสลับไปมาเป็นจังหวะ ภูผากัดฟันกรอดรับสัมผัสร้อนแรง ในขณะที่ปากร้อนก็ฝากรอยไว้ทั่วแผงอกขาว

"อ๊าาาา พี่ผา.. อ๊ะๆๆๆ... ไม่... ไม่ไหวแล้วพี่ผา... อ๊าๆๆ พี่ผาาา... อื้ออออออ"

"อืมมมม... ดีน้ำอุ่น... แรงอีก... อืมๆๆๆ... ใกล้แล้วอุ่น พร้อมกันนะ."

"พี่ผา.. อ๊ะๆๆ อ๊าาาาา"

และแล้วน้ำอุ่นดีกรีขวัญใจคณะศิลปศาสตร์ก็กรีดร้องออกมาอย่างสุขสม ร่างบอบบางกระตุกเฮือก แกนกายน่ารักของตัวเองที่ถูไถกับกล้ามท้องคนพี่ ฉีดพ่นน้ำสีขุ่นเลอะไปถึงปลายคางของภูผา เช่นเดียวกับคนพี่ที่ระเบิดมันออกมาเป็นครั้งที่สอง ช่องทางแคบบีบรัดตอบโต้สิ่งที่เบียดแทรกอยู่ภายในเป็นจังหวะ ราวกับต้องการรีดเค้นน้ำเชื้อของคนพี่ออกมาให้มากที่สุด น้ำอุ่นกอดภูผาแน่น เช่นเดียวกับภูผาที่ลูบแผ่นหลังชื้นเหงื่อไปมาอย่างแสนหลงใหล

ชายหนุ่มฝังริมฝีปากไปที่ขมับชื้นเหงื่อของน้ำอุ่นอย่างปลอบประโลม เสียงลมหายใจหอบดังสอดประสานกันอย่างอิ่มเอม ความสุขแผ่ซ่านอบอวลไปทั้งรถ

"Rrrrrrrrrrrrrrrrrr" 

เสียงมือถือปลุกให้น้ำอุ่นหลุดออกมาจากภวังค์แห่งความสุข มือเล็กเอื้อมไปคว้ามือถือที่ขึ้นรายชื่อเป็นรุ่นพี่ผู้ชายทีเทียวไล้เทียวขื่อน้ำอุ่นตั้งแต่ช่วงรับน้อง

"อ๊ะ... " น้ำอุ่นร้องเบาๆเมื่อแกนกายที่ยังไม่ถอนออกบดเบียดอีกครั้งทันทีที่น้ำอุ่นขยับตัว

"ฮัลโหลเจ" ภูผาขมวดคิ้วกับชื่อที่ไม่คุ้นเคย ใครคือเจ?

(จะบอกว่าที่ควิซเช้านี้ อาจารย์เลื่อนไปวีคหน้านะอุ่น ออกจากคอนโดมายัง)

"จริงดิ" น้ำอุ่นยิ้มกว้าง เขาจะมีเวลาอยู่กับแฟนหนุ่มเพิ่มขึ้นแล้วในวันนี้ "ออกมาแล้ว"

(งั้นมากินข้าวกันไหม)

"กินข้าวหรอ" น้ำอุ่นเหล่มองแฟนรุ่นพี่ที่เริ่มขมวดคิ้วสงสัยมากกว่าเดิม "ไว้โอกาสหน้า อ๊ะ.. อย่าเพิ่ง!! " น้ำอุ่นร้องขึ้นอย่างลืมตัวเมื่อภูผาแกล้งขบเม้มไปที่ตุ่มไตที่เห่อแดงจนเสียวซ่าน

(อย่าเพิ่งอะไรล่ะน้ำอุ่น)

"เปล่าเจ.. อ๊ะ.. งั้นเดี๋ย.. เดี๋ยว.. อ๊ะๆ.. ค่อยคุยกันนะ เรามี... อื้มมม..ธุระ" ร่างบางตัดบทก่อนกดวางสายแล้วโยนมือถือราคาแพงไปที่เบาะหลังรถอย่างไม่ใยดี

น้ำอุ่นต้องมีคำตอบที่ดีให้กับภูผา ว่าไอ้เหี้ยเจมันเป็นใคร

"อ๊ะๆๆๆๆๆ.... พี่ผา... แรงไป... อึก... พี่ผาาา"

------------------------------------------------------------------

ไร้เต้อ :  น้องน้ำอุ่นจะไหวไหมนะ ฮื่ออออออ เนื่องจากช่วงนี้บินฮวีเป็นคู่ชิปที่ผ่านหน้าทวิตเตอร์เราเยอะมากอย่างมีนัยสำคัญ แถมชนะโหวตคู่ชิปที่อยากให้มี  nc ด้วยกันอีก เลยมีฟิคสั้นๆออกมาค่ะ

อ่านจบแล้วรบกวนกลับไปหวีดในแท็ก #JustLateBinHwi ในทวิตด้วยนะคะ ยิ่งมีคนเล่นแท็กมา ยิ่งมีกำลังใจ คู่ต่อไปก็อยากแต่งให้อ่านอีก อิอิ