ขายาวๆของ 'โยธา' สาวเท้ามาถึงโรงอาหารคณะบริหารทันทีที่ได้รับข้อความจาก 'น้องดรีม' น้องรหัสตัวเล็กที่ดื้อแสนดื้อ ที่ส่งมาบอกว่า

'ดรีมสะดุดล้มหน้าลานวิศวะ จริงไหมพี่โย ที่เขาบอกว่า ถ้าใครสะดุด/ล้มที่ลานวิศวะจะมีแฟนเป็นคนคณะนี้? แต่ตอนนี้เจ็บข้อเท้าจัง'

อยากตีให้ตาย คำถามมากมายวนเวียนอยู่ในหัวโยธา รุ่นพี่สาขาการตลาด ไม่ว่าจะเป็น ดรีมไปทำอะไรแถววิศวะ ถึงน้องรหัสของเขาจะเป็นผู้ชาย แต่ก็เป็นที่หมายปองของทั้งผู้หญิงและผู้ชายด้วยเถอะ หรือว่าน้องรหัสของเขาพยุงตัวเองกลับมาที่โรงอาหารได้อย่างไร น้องรหัสของเขาอยากมีแฟนอยู่วิศวะจริงไหม แล้วความสัมพันธ์ของเขากับน้องล่ะ ถึงขั้นไหนแล้ว

ถึงจะเป็นน้องรหัส พี่รหัส แต่เขาก็ดูแลน้องดรีมดียิ่งกว่าแฟนที่เขาเคยคบเสียอีก โยธาพอใจที่มีข่าวลือว่า เขากับดรีมเป็นมากกว่าพี่รหัส น้องรหัสกัน แน่นอนเลย เรามีความสัมพันธ์มากกว่านั้น แต่มันยังไม่มากพอที่จะกล้าขอความรักอีกฝ่ายออกไปว่าสถานะที่เป็นอยู่ตอนนี้คืออะไรกันแน่

แต่ข้อความแบบนี้มันเกินไปหน่อยหรือเปล่า น้องดรีม? 

คิ้วขมวดมุ่นคลายออกเมื่อเห็นน้องดรีมนั่งก้มตัวนวดข้อเท้าตัวเองป้อยๆ ท่าทางน่ารักน่าชังทำเอาโยธาเผลอระบายยิ้มน่ามอง หากแต่กลับต้องเม้มปากแน่นหลังจากนั้นไม่ถึงนาที เมื่อเห็นร่างสูงโปร่งเดินเข้าไปทักทายน้องรหัสเขาอย่างสนิทสนม

ไวกว่าความคิด โยธาก้าวยาวๆไปแทรกกลางระหว่างน้องดรีมกับ 'เพื่อนน้องดรีมที่เขาไม่คุ้นเคย' แทบจะทันที

ชายหนุ่มส่งยิ้มให้โยธาเล็กน้อย สลับกับมองหน้าแหยๆของเพื่อนต่างคณะตัวเล็ก หากเดาไม่ผิด ผู้ชายไหล่กว้างคนนี้คงจะเป็น 'พี่โยธา' พี่รหัสดรีม ที่คนเขาลือกันว่าหวงน้องยิ่งกว่าอะไร

ไม่คิดว่าจะโดนกับตัว

ชายหนุ่มเอ่ยปากขอตัวออกจากสถานการณ์น่าอึดอัด โดยมีดรีมส่งยิ้มให้จนลับสายตา

"ยิ้มเก่ง" โยธากล่าวลอยๆ ทำเอาน้องดรีมหันมาทำหน้างงๆใส่เขา

"ยิ้มก็ผิดหรอ"

"อือ"

น้องดรีมละความสนใจจากผู้ชายตรงหน้าก่อนก้มลงนวดข้อเท้าตัวเองต่อ

โดนงอนอีกแล้วแน่เลย เขาทำอะไรผิดเนี่ย

แต่ไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ พี่รหัสเจ้าของแผ่นหลังกว้างก็เดินมาตรงหน้าก่อนย่อตัวลงต่ำ

อย่าบอกนะ..

"ขึ้นมาเร็ว ดรีมไม่มีเรียนแล้วไม่ใช่หรอ พี่จะพาไปส่งที่ห้อง"

"พี่โย คนเยอะ"

"เร็วๆ พี่เมื่อย"

น้องดรีมลอบยิ้มคนเดียวทันทีที่เห็นอาการของคนตรงหน้า แม้จะมีใบหน้าบูดบึ้งแต่กลับใจดีกับเขาเสมอมา ร่างเล็กค่อยๆลุกจากเก้าอี้แล้วโถมตัวใส่แผ่นหลังกว้าง ความร้อนเกาะกุมใบหน้าน่ารักจนขึ้นสีปลั่ง เขาเห็นคนในคณะแอบเอามือถือมาถ่ายรูปไว้ด้วย

โยธากระชับร่างเล็กให้อยู่ในท่าที่ถนัด ก่อนเดินเลาะไปด้านหลังมหาวิทยาลัย พาน้องดรีมขึ้นรถก่อนขับออกไปโดยมีจุดหมายเป็นหอพักจองน้องรหัสตัวแสบ

น้องดรีมตาเป็นประกายวิบวับน่าเอ็นดูจากการดูแลเอาใจใส่จากพี่โยธา คำถามมากมายก่อกำเนิดในใจเขา

พี่โยธาจะคิดตรงกันกับเขาบ้างหรือเปล่า?

ไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ เมื่อน้องดรีมเจอแอร์เย็นๆบนรถก็ผล็อยหลับไปในที่สุด

"น้องดรีม.. " เสียงทุ้มที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นข้างหู ดวงตาเล็กเปิดขึ้นเพื่อมองหาต้นเสียง ก็ต้องพบกับรอยยิ้มสว่างจ้าของพี่โยธา น้องดรีมหลับตาลงอีกครั้งก่อนเอียงหน้ารับสัมผัสอุ่นที่ลูบใบหน้าเขาอย่างเอ็นดู

โยธาส่ายหน้าเบาๆกับความขี้อ้อนนี้ จึงค่อยๆปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วจับน้องดรีมขึ้นหลังพาเดินไปที่ห้องของน้องแทน

แขนเรียวที่โอบรอบลำคอของเขา ใบหน้าที่เขาเฝ้ามองมาตั้งแต่น้องเข้าปีหนึ่งจนตอนนี้อยู่ปีสอง กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เป็นกลิ่นน้ำหอมของน้องดรีม ทำให้โยธาหัวใจเต้นแรง

น้องดรีมเองที่เริ่มรู้สึกตัว ก็ยิ้มน้อยๆบนบ่ากว้าง ลอบมองเสี้ยวหน้าน่ารักของคนใจดีแต่ขี้หวง เขาชอบเวลาเห็นโยธาคอยตามหวงเขาแบบนี้เป็นที่สุด ร่างเล็กแกล้งละเมอแล้วซุกไซ้จมูกรั้นเข้ากับหลังคอของคนอายุมากกว่า จนโยธารู้สึกวูบวาบขึ้นมาบ้างแล้ว ไหนจะนิ้วเล็กๆที่มักเผลอสะกิดที่ยอดอกของเขาอีก

แสบนักนะน้องดรีม

น้องดรีมกระชับแขนเรียวกอดรอบคอพี่โยธาไว้ ซึมซับความอบอุ่นที่เขามีให้ เผื่อว่าหากคิดไม่ตรงกัน อย่างน้อย น้องดรีมก็เคยได้ขี่หลังพี่เขาล่ะนะ

"ตื่นแล้วหรอเด็กขี้เซา"

"ฮื่อออออออออ"

"กอดแน่นๆนะ จะถึงห้องแล้ว"

"พี่โยยังไม่ตอบเลย สรุปแล้วดรีมจะได้แฟนอยู่วิศวะป่าว" น้องดรีมแกล้งแหย่

"อยากเป็นแฟนวิศวะมากหรอ" น้ำเสียงกดต่ำทำเอาน้องดรีมแอบยิ้ม

"หวงหรอไง"

"อืม"

คำตอบรับเบาๆนั้นทำเอาหัวใจน้อยๆเต้นแรง แล้วยิ่งกระชับกอดพี่โยธาให้แน่นขึ้นไปอีก

"ถึงแล้วน้องดรีม" ขายาวหยุดยืนที่หน้าห้องน้องรหัสที่เขาเคยมานับครั้งไม่ถ้วน เขาละมือจากน้องหนึ่งข้างเพื่อกดรหัสเข้าห้องอย่างคุ้นเคย

วันเกิดเขา/วันเกิดน้อง

น้องดรีมก้าวลงจากหลังของพี่รหัสแล้วเดินไปเปิดประตูห้องก่อนจะทรุดฮวบจากอาการเจ็บจี๊ดที่ข้อเท้าขวา

หากแต่มือใหญ่กลับพุ่งไปคว้าเอวบางประชิดก่อนที่น้องดรีมจะล้มลงไปกับพื้น ด้วยความบังเอิญหรือตั้งใจไม่มีใครรู้ เมื่อมือข้างหนึ่งที่รั้งเอวบาง แต่มืออีกข้างกลับสัมผัสเข้าที่ยอดอกของคนตัวเล็กแบบนั้น

"พะ... พี่โย" น้องดรีมช้อนตาขึ้นมองคนอายุมากกว่าแบบนั้นโดยไม่รู้ว่าเส้นความอดทนของโยธากำลังจะหมดลง

"ทำไมไม่ใส่เสื้อกล้ามครับ" โยธาตั้งคำถามแล้วเคลื่อนจมูกโด่งประชิดใบหน้าเนียนจากทางด้านหลัง ฝ่ามือร้อนที่ไม่ขยับไปไหน ทั้งยังออกแรงสะกิดตุ่มไตนอกเสื้อนักศึกษาของคนอายุน้อยกว่าแบบนั้นจนดรีมหลับตาแน่น

"กะ... ก็มันร้อน" น้องดรีมตอบพลางเบี่ยงหน้าหลบสันจมูกที่ซุกไซ้ลงไปที่ลำคอระหงของเขา โยธาสูดความหอมเฉพาะตัวของคนตัวเล็กอย่างคนที่เริ่มทนกับอีกตัวตนหนึ่งของตัวเองไม่ไหว

"พี่โย.. ยะ... อย่า.." น้องดรีมเริ่มส่งเสียงครางเบาๆในลำคอกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่โยธามอบให้

แม้ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยวมาตั้งแต่แรก หากแต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่เคยไปไกลกว่าการจูบกันเลย

"ทำไมน้องดรีมตัวหอมจัง" โยธากระซิบชิดใบหูแล้วส่งลิ้นร้อนทักทายอ้อยอิ่ง

"อ๊ะ... พี่โย.. อืมมมม" น้องดรีมสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วมือเรียวของโยธากำลังสะกิดยอดอกของเขาอยู่แบบนั้นจนตุ่มไตแข็งขืนสู้มือ โยธาทั้งเบียดบี้ สลับกับเคล้นคลึงไปมา จนน้องดรีมรู้สึกเสียวปลาบ ทำอะไรไม่ถูก ทั้งตัวดูเหมือนจะไร้น้ำหนัก ดูเหมือนตัวเองลอยได้เลยด้วยซ้ำ ความรู้สึกแปลกใหม่นี้ทำให้น้องดรีมเผลอตัวแอ่นอกให้โยธาได้สัมผัสมากขึ้น ทั้งสองลืมไปเลยว่าตอนนี้ประตูห้องยังไม่ได้ปิด จนกระทั่งได้ยินเสียงคนเดินผ่านหน้าห้องแล้วหัวเราะคิกคักนั่นแหละ ถึงรู้สึกตัว

"พะ... พี่โย ปิดประตูก่อน" น้องดรีมเอี้ยวตัวออกจากอ้อมกอดอบอุ่น แล้วเอื้อมมือไปดันประตูห้องให้ปิดลงทั้งยังกดล็อคประตูอย่างรวดเร็ว แล้วหันมาเผชิญหน้ากับคนอายุมากกว่าที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว

น้องดรีมยืนหันหลังพิงประตู ริมฝีปากบางเผยอกอบโกยลมหายใจ ดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์

โยธาก้าวเข้ามาใกล้น้องดรีม ก่อนใช้สองมือสอดรัดไปที่เอวบาง รั้งร่างเล็กเข้ามากอดแนบแน่น ใช้ภาษากายบอกคนในอ้อมแขนว่าเขารักมากแค่ไหน

"ฮื่ออออ พี่โย" ร่างเล็กร้องประท้วงทันทีที่โดนร่างกำยำบดเบียดแบบนั้น แถมหลังก็ยังติดกับประตูจนไม่สามารถขยับไปทางไหนได้เลย น้องดรีมทำได้เพียงยกแขนขึ้นตวัดโอบรัดรอบคอโยธาแนบแน่น ส่งผ่านความรู้สึกของตัวเองผ่านอ้อมกอดเล็กๆนี้

น้องดรีมเงยหน้ามองคนพี่ด้วยแววตาที่หลากหลาย แต่ไม่ต้องรอให้เวลาผ่านเลยไปเนิ่นนาน โยธาก็จัดการก้มลงป้อนจูบให้กับริมฝีปากเล็กในทันที รสจูบที่ค่อยๆทำให้น้องดรีมลืมทุกสิ่งทุกอย่าง รสจูบที่เริ่มจะปะทุความร้อนขึ้นมาบ้างแล้ว รสจูบที่เริ่มบดขยี้จนน้องดรีมใกล้จะขาดใจ

โยธาสอดลิ้นร้อนจัดเข้าไปละเลียดชิมความหวานหอม ลิ้นเล็กๆเกาะเกี่ยวสอดประสาน น้องดรีมรู้สึกได้ถึงความเสียวซ่านแบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ทั้งๆที่เขากับโบธาก็เคยจูบกันมาแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยดำเนินมาไกลถึงขั้นนี้

ริมฝีปากบางอ้าออกเพื่อรับทุกการรุกเร้า จนคนพี่เผลอครางต่ำในลำคอ น้องดรีมเองก็แทบจะหลอมละลายไปกับรสจูบนี้เช่นกัน

น้องดรีมเอียงหน้ารับเมื่อโยธาละจูบแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอขาวแทน มือบางสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีเข้ม ออกแรงกดเบาๆ ส่งสัญญาณว่าอยากให้โยธาอยู่ตรงนั้นนานหน่อย

มือหนาลูบไล้ไปที่เอวบางก่อนเคลื่อนที่มาสะกิดยอดอกของคนน้องอีกครั้ง น้องดรีมทำได้เพียงแอ่นอกรับสัมผัสวาบหวามไปพร้อมๆกับริมฝีปากโยธาที่ดูดดึงพื้นที่บริเวณไหปลาร้าจนขึ้นสีชมพูเข้ม

นิ้วเรียวริดกระดุมเสื้อนักศึกษาของน้องดรีมออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดออกจากร่างบางจนเสื้อหล่นไปอยู่กับพื้น

โยธามองร่างของน้องดรีมอย่างพอใจ ขาวเนียน น่ารักอย่างที่เคยจินตนาการไว้ไม่มีผิด ส่วนเจ้าตัวกลับหันหน้าหนีพลางหอบหายใจ ไม่รู้เลยว่าการกระทำพวกนี้ทำให้จอมดื้อของเขา กลายเป็น จอมยั่วโดยไม่รู้ตัว

สองมือประคองอกขาวเนียนแล้วใช้หัวแม่มือทั้งสองข้างบดคลึงยอดอกสีอ่อนพร้อมๆกับก้มตัวลงไปอ้าปากงับตุ่มไตทีีแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง

"อ๊ะ.. พี่โย... ตะ.. ตรงนั้น อ๊าาา" น้องดรีมจิกเล็บไปที่บ่ากว้างของคนอายุมากกว่า สะบัดหน้าไปมาอย่างไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เขาไม่เคยถูกรุกล้ำขนาดนี้มาก่อน น้องดรีมหัวใจแทบวาย ไม่คิดว่าวันหนึ่งเขาจะโดนพี่รหัสที่แอบรักมานานกำลังทำแบบนี้กับเขา

มือหนาที่ทั้งเคล้นคลึง ทั้งริมฝีปากที่ดูดดึง ทำเอาน้องดรีมหอบหายใจหนัก ช่วงล่างของเขากำลังปวดหนึบอยากปลดปล่อย

"ซี๊ดดดด.. พี่โย พี่... ฮืมมมมม" ปลายลิ้นร้อนรัวถี่ลงน้ำหนักที่ยอดอก ดูดดึงเสียจนแดงช้ำ สลับกับนิ้วหัวแม่มือที่บดเบียดจนน้องดรีมร้องเสียงหลง

"อ๊ะ.. พี่โย พี่โยอย่าทำ.. อ๊าาา" น้องดรีมเบิกตาโพลงเมื่อพี่รหัสปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงของเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนส่งมือไปขยำ "ของของเขา" จนต้องครางรับไม่เป็นภาษา

"ปฏิเสธให้หนักแน่นกว่านี้หน่อยดรีม" โยธาพูดยิ้มๆก่อนส่งมือหนาเกี่ยวกางเกงชั้นในสีเข้มของคนตัวเล็กออกแล้วรูดรั้งสิ่งที่กำลังขยายสู้มือเขาในขณะนี้

"อ๊าาา.. พี่โย.. อ๊ะ... อ๊าาา" เสียงครางลั่นทำเอาโยธากระตุกยิ้มแล้วป้อนจูบให้เป็นรางวัลสำหรับคนน่ารักตรงหน้า แต่ก็ยังไม่อาจกลบเสียงครางในลำคอนั่นได้เมื่อเขาออกแรงปัดป่ายไปที่ส่วนปลายแล้วเคล้นคลึงเน้นๆจนร่างของน้องดรีมเริ่มกระตุกเกร็ง

"พี่... พี่โย... อ๊าาาา.. ดะ... ดรีมเสียว.... พี่โย.. พี่โยครับ" น้องดรีมกัดฟันเม้มปากแน่น สะบัดใบหน้าน่ารักไปมา ความเสียวซ่านเริ่มเล่นงานจนตัวสั่นระริก คนตัวเล็กหอบหายใจหนักๆ ร้องครวญครางลั่นห้อง รู้สึกว่าแขนขาเริ่มไม่มีแรงแล้ว

"ดีใช่ไหมดรีม" โยธาถามยิ้มๆ ในขณะที่มือหนายังคงรูดรั้งแก่นกายน่ารัก

"อ๊าาาา.. อ๊ะ... พี่โย" น้องดรีมไม่ตอบคำถาม เพราะทำได้แค่เพียงเก็บเกี่ยวความเสียวกระสันจากสัมผัสร้อนแรงนี้เท่านั้น ร่างเล็กสวนสะโพกรับฝ่ามืออุ่นตามจังหวะการรูดรั้ง บีบเค้น

"พี่โย.. ดรีม.. ดรีมเสียว" เสียงลมหายใจเริ่มขาดห้วง ด้านล่างก็โดนมือหนารูดรั้ง ยอดอกก็โดนครอบครองด้วยริมฝีปากอิ่ม

ดรีมจะตายแล้วพี่โย

"อ๊ะ.. อ๊ะๆๆๆๆ... โอยยยย พี่โย ดรีม... ดรีมเสียวจัง... อ๊ะๆๆ กะ...ใกล้แล้วพี่โย.. พี่โยจ๋า" น้องดรีมสะบัดหน้าไปมาจนผมสวยยุ่งเหยิงเพราะความเสียวซ่านกำลังโจมตีอย่างร้ายกาจ

"พี่โย.. ใกล้แล้ว อย่าหยุดนะ อย่า.. อ๊ะๆๆๆๆๆ.. อ่าาาาา" ร่างเล็กกระตุกเกร็ง น้ำสีขาวขุ่นฉีดพ่นเลอะมือคนพี่และยังกระเด็นไปโดนเสื้อนักศึกษาอีกด้วย ขาเรียวสั่นระริกจนแทบจะทรงตัวไว้ไม่ไหว น้องดรีมหอบหายใจอย่างคนไร้เรี่ยวแรง เหงื่อซึมไหลไปทั่วร่างกาย รู้สึกสูญเสียพลังงานไปมากเหลือเกิน หากแต่สองแขนยังโอบรัดคนตรงหน้าไว้อย่างแสนรัก ซบใบหน้าเล็กอิงอกกว้างไม่ไปไหน

"คบกันไหมพี่โย" ดรีมถามเบาๆ อย่างคนที่ไม่มั่นใจในตัวเอง โยธามีคนมาชอบเยอะแยะไปหมด ไม่รู้ว่าจะมาจริงจังกับน้องรหัสอย่างเขาไหม

"พี่ขี้หึงนะ" โยธาแกล้งแหย่

"ดรีมชอบ"

"จะทำให้มีความสุขสุดๆเลย" ชายหนุ่มก้มหน้ามองคนในอ้อมกอดก่อนเชยคางมนให้เงยขึ้นรับจูบเล็กๆจากเขาก่อนผละมากระซิบชิดริมฝีปากอิ่ม

"จะทำให้ดูว่าพี่จริงจังขนาดไหน"

โยธาบดขยี้ริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากบางอีกครั้งคราวนี้ทวีความหนักแน่นและดูดดื่มจนน้องดรีมแทบหายใจไม่ออก ปลายลิ้นร้อนชื้นสอดประสานกับลิ้นเล็กอีกครั้ง ทั้งสองต่างเกี่ยวกระหวัดลิ้นร้อนอย่างไม่มีใครยอมใคร

ทั้งโยธาและดรีมกอดกันแนบแน่นราวกับเป็นคู่แต่งงานใหม่ ต่างแลกจูบกันอย่างเนิ่นนาน ฝ่ามือหนาเอื้อมมือไปขยับเอวบางและสะโพกเล็กด้วยความมันมือ

น้องดรีมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของโยธาอย่างรีบร้อน เจ้าตัวเองก็ให้ความร่วมมืออย่างดีโดยการปลดกางเกงของตัวเองออกไปบ้าง และนั่นทำให้น้องดรีมถึงกับเขินอาย เมื่อได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของคนตรงหน้าอย่างชัดเจนขนาดนี้

อดไม่ได้ที่จะสำรวจไปทั้งร่างกายของโยธา ใบหน้าน่ารักหากแต่ขี้หวงเขาเป็นที่หนึ่ง กล้ามเนื้ออกที่ขึ้นเป็นรูปชัดเจน แขนกำยำที่โอบอุ้มเขามาตลอด

น้องดรีมมองต่ำลงไปถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของคนที่ดูแลตัวเองอยู่เสมอ สายตาเคลื่อนที่ลงไปถึงสิ่งที่ใหญ่โตและขยายอย่างเต็มที่จนน้องดรีมรู้สึกใบหน้าเห่อร้อน

ใหญ่มากจริงๆ

โยธาขำออกมาเล็กน้อยก่อนก้อนประชิดตัวคนน้องอีกครั้ง แกนกายร้อนสัมผัสไปที่หน้าท้องแบนเรียบของน้องดรีม จนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก ทั้งสองร่างบดเบียดกันอีกครั้ง ใบหน้าน่ารักเอียงรับการซุกไซ้ของสันจมูกโด่ง แขนซ้ายของโยธาค่อยๆช้อนขาขวาของน้องดรีมขึ้นมา ยิ่งทำให้น้องดรีมรีบตวัดแขนเกี่ยวรอบคอชายหนุ่มไว้เพราะกลัวจะทรงตัวไม่อยู่

"อ๊ะ... ซี๊ดดดดด.. พี่โย" น้องดรีมขนลุกซู่เมื่อรู้สึกได้ว่าส่วนปลายร้อนๆที่มีน้ำใสๆกำลังปาดไปมาที่บริเวณช่องทางหลังของเขา

โยธาพ่นน้ำลายใส่ฝ่ามือตัวเองก่อนจัดการใช้มันแทนเจลหล่อลื่นไปก่อน

"ทนเจ็บหน่อยนะดรีม" โยธากระซิบชิดริมใบหูเล็กพร้อมกับขบเม้มติ่งหูอย่างอ้อยอิ่ง

มือขวาของโยธาจับที่แกนกลางของตัวเองแล้วจ่อมันเข้าไปยังช่องทางนุ่มที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำรักของคนทั้งคู่

"อ๊ะ.. พี่โย.. ฮึก.. ดรีม... ดรีมเจ็บ" น้องดรีมเกร็งตัวจนหน้าท้องขึ้นเป็นร่องรอยกล้ามเนื้อเล็กๆ หลังจากรู้สึกได้ถึงส่วนปลายของโยธากำลังพยายามสอดแทรกเข้าไปในตัวของเขา น้องดรีมหลับตาแน่น กัดเม้มริมฝีปากจนเจ็บช้ำ สองมือจิกที่ต้นคอโยธาจนเลือดซิบ น้องดรีมรู้สึกเหมือนร่างของเขากำลังจะแตกเป็นเสี่ยง ใจนึงก็อยากให้โยธาพอแค่นี้ หากแต่อีกใจ ก็อยากเป็นของโยธาเหลือเกิน

"ซี๊ดดดดด แน่นชิบเลยดรีม" โยธาเอ่ยเสี่ยงแหบพร่า แรงตอดรัดของน้องดรีมทำให้เขากำลังจะขาดใจตายชายหนุ่มออกแรงกดสะโพกมากขึ้น ให้แกนกายค่อยๆเข้าไปในร่างกายคนตัวเล็กทีละนิด

ร่างเล็กบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บปวด ช่องทางเล็กกำลังทำหน้าที่ขยายให้ของร้อนเข้ามาอย่างเต็มที่ ความรู้สึกอึดอัดตีตื้นจนน้องดรีมแทบหายใจไม่ออก

"โคตรแน่น อ่าาาา.. เจ็บไหมดรีม หยุดไหมครับ" โยธากระซิบถามน้องดรีม พลางปล่อยมือจากแกนกายของตัวเองเพราะสอดเข้าไปในร่างกายของน้องดรีมได้ครึ่งหนึ่งแล้ว โยธาเอื้อมมือไปนวดคลึงยอดอกสีช้ำ เพื่อคลายความเจ็บปวดของน้องดรีมให้ลดลง พร้อมกับขยับสะโพกดันตัวตนของตัวเองเข้าไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ

"... มะ.. ไม่.. ไม่หยุดนะพี่โย" น้องดรีมตอบกลับพลางแอ่นอกรับสัมผัสของคนพี่ เขารู้สึกราวกับว่า'ของร้อน' ของโยธาในตัวของเขาขยายขึ้นมาตลอดเวลาจนเหมือนร่างของเขาจะฉีกขาดให้ได้ ท้ายที่สุดตัวตนของโยธาก็เข้าไปในร่างกายของน้องดรีมจนหมด

ชายหนุ่มแช่มันไว้แบบนั้นแม้อยากจะกระแทกกระทั้นให้ขาดใจ แรงตอดรัดกำลังทำให้เขาคลั่ง

"อ๊าาาาา.. พี่โย" ร่างเล็กแหงนหน้าขึ้นร้องครวญครางจากสัมผัสแปลกใหม่ทันทีที่โยธาขยับตัว สองขาเรียวเกี่ยวกระหวัดไปที่เอวสอบ ในขณะที่แขนกำยำของโยธาก็เปลี่ยนไปประคองเอวบางของคนน้องแทน

โยธาขยับเอวออกมาเล็กน้อยจนน้องดรีมต้องขยับสะโพกตาม ส่วนปลายกดเน้นๆบริเวณจุดเสียวจนน้องดรีมน้ำตาไหล น้องดรีมหอบหายใจหนักๆ ร่ำร้องเรียกชื่อคนพี่ไม่หยุดปาก

"ซี๊ดดดดดด พี่โย.. พี่โย... ดรีมเสียว อาาาาา" ในที่สุดน้องดรีมก็เริ่มสวนสะโพกตอบกลับโยธาไปมา ความรู้สึกเสียวซ่านเกิดขึ้นทุกครั้งที่ช่องทางอ่อนนุ่มครูดคราดไปมากับตัวตนของโยธา

เมื่อเห็นอาการของคนน้อง ชายหนุ่มก็ไม่รอช้า เขาเริ่มโยกสะโพกของเขาให้แรงและเร็วมากขึ้นตามความรู้สึกที่กักเก็บมานาน

"อ๊ะ.. อืมมม ดรีมมม ทำไมรัดแน่น อ่าา อ่าา พี่จะตายแล้ว"

"พี่โย.. อ่าาา ลึก... ลึกไปแล้ว อ๊ะๆๆๆ อย่ากัดเค้า" คนดรีมประท้วงทันทีที่โดนคนพี่ขบกัดที่ไหล่เนียน คนตัวเล็กแทบจะทนไม่ไหว แกนกายแข็งขืนถูไถไปกับหน้าท้องขรุขระเต็มไปด้วยมัดกล้าม ไหนจะช่องทางหลังทที่ครูดคราดไปกับตัวตนของคนพี่

ความเสียวกระสันเกิดขึ้นอย่างร้อนแรงและรวดเร็ว เมื่อโยธาเริ่มโหมกระหน่ำตัวตัวของเขาให้กับน้องดรีมจนเสียงครางดังไม่หยุด ราวกับจะไม่ได้ตักควงความสุขนี้อีก

ร่างบางที่โดนร่างกำยำอัดกระแทกใส่แทบจะแหลกสลายอยู่ตรงนั้น แรงกระแทกส่งผลให้ประตูไม้ที่น้องดรีมพิงอยู่สั่นคลอนจนมีเสียง 'กึก กึก กึก'ไม่หยุด ผนวกกับเสียงครวญครางอย่างเสียวซ่านของน้องดรีมที่ดังลั่น หากมีใครสักคนเดินผ่านคงจะพอเดาได้ทันทีว่าเจ้าของห้องนี้กำลังทำอะไรอยู่ หากแต่ทั้งสองคนที่ตกอยู่ในภวังค์รักและหลงใหลก็ไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านั้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะหยาบโลน พร้อมๆกับเสียงประตูไม้สั่นไหว ผสานกับเสียงอื้ออึงของคนทั้งคู่ช่างเร้าอารมณ์จนโยธาแทบสำลัก

"อ๊ะ.. พี่โย.. พี่โย แรงๆๆ แรงอีก... ฮื่ออออ ดรีม... ดรีม อ๊าาา ตรงนั้น.. ดรีมจะ.. อ๊ะๆๆ จะไม่ไหว.. แล้ว" น้องดรีมครวญครางร่ำร้องสุดเสียงไม่เหลือเค้าเดือนคณะปีสองแม้แต่น้อย สะโพกเล็กส่วยร่อนเด้งตอบโต้การโหมกระหน่ำของโยธาอย่างเป็นจังหวะ หน้าท้องเล็กเป็นลอน แกนกายที่ถูไถไปมากับหน้าท้องคนพี่ มีน้ำไหลซึมจนเป็นรอยเหนียว เม็ดเหงื่อโซมกายจนดูเร่าร้อนกว่าทุกที

"อ๊าาาาซี๊ดดดดด พี่โย... อ๊าาาา" น้องดรีมร้องลั่นเมื่อโยธาก้มลงใช้ปากครอบที่ยอดอกแล้วดูดดึงสลับไปมา ทั้งๆที่ข่วงล่างยังโหมกระหน่ำ ความรุนแรงยิางทวีขึ้นมาเรื่อยๆจนดรีมแทบขาดใจ

"ดรีม.. ดรีมจ๋าาา.. ดรีมมมม อ่าาา พี่ใกล้แล้ว ดรีม.. " ชายหนุ่มครางเสียงกระเส่าและเริ่มทนไม่ไหว อขาเร่งกระแทกอัดแกนกายอย่างสุดแรงใส่ช่องทางนุ่มที่ตอดรัดเขาไม่หยุด พลางเอื้อมมืออีกข้างไปรูดรั้งแกนกายของน้องอย่างใจดี

น้องดรีมเสียงซ่านจนดิ้นพล่านไปมา

"อ่าา ดรีมมม ดรีมจ๋าาา ดรีมมมม ใกล้แล้ว พี่ใกล้แล้วววว"

"ดรีมไม่ไหวแล้วพี่โย... อ๊ะๆๆ พี่โย พี่โยยยย อ๊าาาา อ๊าาาาาา พี่... พี่โยยย" น้องดรีมร้องเสียงหลง กล้ามเนื้อทั่วร่างขมวดเกร็งสั่นไหว ร่างเล็กบิดไปมาอย่างรุนแรง กระตุกเร้าพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง ปากก็ร่ำร้องเรียกแต่ชื่อคนตรงหน้าไม่หยุด ช่องทางแคบยิ่งตอดรัดใส่แกนกายที่บุกรุกเข้ามาถี่ยิบ

"พี่ก็.. ไม่ไหววว อ่าาาา" โยธากระแทกเอวใส่น้องดรีมอีกสามสี่ครั้งแกนกายก็กระดกพ่นน้ำสีเดียวกันอัดเข้าไปเต็มช่องทางร้อนระอุ

"อ่าาา... พี่โย" น้องดรีมหลับตาพริ้ม ซุกหน้าลงบนบ่ากว้างของคนตรงหน้า รับรู้ได้ถึงความอุ่นวาบในร่างกายตัวเอง

น้องดรีมหลับตาพริ้มหอบหายใจเบาๆ เพื่อระบายความเหนื่อยล้าในเกมรักที่พึ่งผ่านไป

"มีความสุขไหมครับ" ชายหนุ่มกระซิบถามคนตัวเล็ก

"อื้อออ" น้องดรีมตอบอ้อมแอ้ม

"เป็นแฟนกันแล้วนะ" โยธาพูดชัด

"อื้ออออ"

โยธายิ้มแล้วกดปลายจมูกโด่งฝังที่แก้มนุ่มเบาๆ

"พี่โยปล่อยดรีมได้แล้ว" คนตัวเล็กประท้วงเมื่อเห็นว่าโยธายังไม่ปล่อยเขาลงมายืนเลย

"อุ้มไปส่งที่เตียงแล้วกัน เซอร์วิสหน่อย" โยธายิ้มเจ้าเล่ห์พลางก้าวเท้ายาวๆ ไปที่เตียง โดยที่ยังไม่ถอนตัวตนออกมา

"อ๊ะ... พี่โย... อ๊าาา มัน.. มันลึก พี่โย.. "

------------------------------------------------------------------

ไร้เต้อ : ดิฉันขอยาดมค่ะ แอร้กกกกก ห่างหายไปนาน ความเผ็ดร้อนจะน้อยลงเพราะดูพี่ยองมินเขาสิคะ อ่อนโยนขนาดนี้ ฮือออออ คอมเม้นท์กันหน่อย หรือเข้าไปหวีดในแท็ก #JealousYoungHwi ในทวิตเต้อค่ะ เจอกันเรื่องหน้า ❤