14 มิถุนายน 2564

          “ ประสบการณ์ในการทำงานมักจะสอนเราเสมอ ” เราเข้าใจประโยคนี้เลย หลังจากที่งานแรกของเราได้ลงเพจไปแล้ว เพราะถึงแม้ว่าเราจะได้ลองทำงานหลายอย่างมาก แต่ก็อาจจะมีบางอย่างที่เราพลาดไปโดยที่เราคาดไม่ถึงเลยเราพบว่างานแรกของเรานั้นมีส่วนที่ต้องแก้ไขอยู่บ้าง แต่ก็นะไม่มีอะไรดีไปทั้งหมดตั้งแต่ครั้งแรกหรอก ไม่งั้นเราจะเรียกว่าการฝึกทำไมล่ะ

          วันนี้เป็นวันที่งานของเราได้ลงเพจเป็นครั้งแรก ซึ่งเราเห็นเลยว่ามีจุดที่โดนแก้เยอะมาก ตอนแรกเรางง ๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงโดนแก้ เราก็ไม่ได้เขียนผิดนะ เพราะเราก็ตรวจอีกครั้งก่อนส่งเสมอ เราก็เลยกลับมาคิด และนั่งอ่านงานของเราอีกรอบถึงได้รู้ว่าที่โดนแก้มันก็ไม่ได้ถึงขั้นเรียกว่าผิดพลาดเท่าไรหรอกนะ เพียงแค่เราเขียนเป็นตัวเองมาก ๆ จนลืมคิดไปว่าอันนี้มันเป็นงานของเพจ ซึ่งมีสไตล์ของมันอยู่ งานหน้าเราจะกลับไปปรับแก้ พยายามฝึกเขียนให้เป็นสไตล์ของเพจมากขึ้น และอีกเรื่องที่เราคิดว่าคงต้องใช้เวลาเรียนรู้กับมันไปอีกนาน ก็คือการเลือกใช้คำ ด้วยงานที่เราทำอยู่เป็นแพลตฟอร์มออนไลน์ การเลือกใช้คำจึงทำให้เราคิดหนักมาก เพราะเราต้องคอยเลือกอยู่เสมอระหว่างคำที่ถูกแต่ไม่มีคนเสิร์ชหา กับคำผิดแต่โดนคนใช้เสิร์ชหาเยอะ ซึ่งตรงนี้เราก็แก้ปัญหาโดยการที่ถามพี่ ๆ ในกองเอาว่าปกติเพจเราจะเขียนคำนี้แบบไหนแทน

          เพราะความผิดพลาดครั้งนี้เราก็เลยได้เรียนรู้เกี่ยวกับการทำงานเพิ่มอีกสองอย่าง และที่สำคัญคือเรียนรู้ในข้อผิดพลาดของเราเอง คราวหน้าเราจะคิดให้รอบคอบ และลึกซึ้งมากขึ้น และเราจะเก็บเอาสิ่งที่เราทำผิดไปแก้ไขในงานต่อไป เราเชื่อว่าโอกาสยังมีให้เราแก้ไขเสมอ