วันนี้ฉันได้รับข่าวสุดยิ่งใหญ่ ที่ฉันเองยังไม่แน่ใจว่ามันเป็นข่าวร้ายหรือดี ก็คือ มิสแพทริกจะลาออกสิ้นเดือนนี้ (และเผื่อเธอไม่รู้ วันนี้คือวันที่ 28 ของเดือน) เท่ากับว่าเธอบอกฉันสองวันก่อนที่เธอจะออกเท่านั้น ให้ตายเถอะ!

ที่แย่ก็คือ ฉันรู้อยู่แล้วว่ากำลังจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น เพราะฝ่ายบัญชีมาถามฉันเรื่องจะเปลี่ยนชื่อของกรรมการในบริษัทสาขา (ซึ่งเป็นชื่อของมิสแพทริก) ฉันก็ เอ้ะ! แต่ก็ยังไม่ได้เอะใจอะไร (โง่ชะมัด) ว่าเธอจะลาออก

ให้ตายเถอะ โรบิ้น!

เอาล่ะ ช่างเรื่องที่เธอบอกฉันช้าไปก็แล้วกัน มิสแพทริกมักจะเป็นอย่างนี้เสมอ คือเธอเกลียดการเผชิญหน้ากับปัญหาหรืออะไรต่างๆ

อย่างไรก็ตาม น่าเหลือเชื่อเป็นบ้า ที่ฉันรู้สึกใจหายอยู่หน่อยๆ เธอเป็นหัวหน้าทีมที่เป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวของฉันตั้งแต่ฉันจบมาเลยนะ ถึงฉันจะคุยกับเธอไม่ค่อยรู้เรื่องและมีปัญหาเยอะแยะ แต่ฉันก็คิดว่าคงจะคิดถึงเธอน่าดูเลยเหมือนกันล่ะ

ไดอารี่ที่รัก เธออาจจะเป็นคนที่รู้สึกมิสแพทริกดีที่สุดแล้ว (ยิ่งกว่าคนอื่นๆหรือเพื่อนของฉันซะอีก-ลองพลิกกลับไปหน้าเดิมๆเพื่ออ่านเรื่องของมิสแพทริกได้)

สำหรับไดอารี่วันนี้ คงไม่มีอะไรไปมากกว่า

ลาก่อน มิสแพทริก เราจะคิดถึงคุณ (จริงๆนะ ฉันได้บอกกับเธอไปแล้วอย่างจริงใจล่ะ)

ปล.เดวิดขึ้นมาเป็นหัวหน้าทีมแทนเธอ หวังว่าเขาจะดีกว่าเธอ

ลงชื่อ

เอมม่า สเคอร์บี้

หญิงสาวผู้ถูกหัวหน้าทิ้งให้เคว้งคว้างกลางทะเล