“นายคิดจะเงียบแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ มีอะไรก็พูดมา” หุ่นแอนดรอยด์ที่นั่งอยู่เบาะด้านหน้าของรถเอ่ยขึ้น เพื่อทำลายความเงียบที่เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่รถสตาร์ทออกจากศูนย์วิจัย

“ฉันไม่เข้าใจ เราจะไปที่ฟาร์มนั่นทำไม ตอนนี้สิ่งที่ควรทำคือ สุมหัวช่วยกันคิดว่าทีมเราจะส่งหัวข้อวิจัยอะไรเสนอทางการอยู่ที่แลป! นายก็รู้ว่าถ้าทีมเราไม่ส่งหัวข้อวิจัยจะเกิดอะไรขึ้น” คนที่นั่งอยู่เบาะหลังของรถตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ก่อนจะพูดต่อซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่อีกฝ่ายก็พูดขึ้นมาเช่นกัน “ทางการอาจจะยุบทีมเรา”

หุ่นแอนดรอยด์ที่กำลังมีท่าทีหงุดหงิดอยู่ที่เบาะหลังคือ ‘เค’ หรือชื่อเต็มคือ K-022  หุ่นแอนดรอยด์
ผู้พัฒนา ประเภทนักวิจัย และหุ่นอีกตัวที่กำลังอ่านหนังสือ แม้ในเวลาที่บรรยากาศมาคุอย่างนี้คือ 
‘ไอ’ หรือชื่อเต็มคือ I-026  หุ่นแอนดรอยด์ผู้พัฒนา ประเภทสัตวแพทย์ ทั้งคู่รับหน้าที่ประจำอยู่
ทีมวิจัย X ด้วยกันมาหลายปี โดยมีไอเป็นหัวหน้า และเคเป็นรองหัวหน้าทีม

“ฉันรู้ เพราะอย่างนี้ฉันถึงจะพานายไปที่นั่น” เขาพูดพรางเอามือเปลี่ยนหน้าหนังสือไปด้วย

“นายรู้อะไรมา ทำไมถึงได้ดูมั่นใจนัก?” 
จากท่าทีไม่รู้ร้อนรู้หนาวของเพื่อนสนิทจึงทำให้เคถามคำถามนี้ขึ้น

“ก็ไม่เชิงมั่นใจ แต่พอดีเมื่อวานฉันได้ข่าวมาว่า ตอนนี้พวก อีเกิลบอท (Eaglebot) ที่ฟาร์มนั้นกำลังมีท่าทางประหลาด คล้ายกับ พยายามหาทางออกจากกรง นายว่ายังไงละด็อกเตอร์?”

“ไม่จริงน่า…ระบบของอีเกิลบอทถูกเซ็ตตั้งแต่ที่โรงงานผลิตว่าให้เชื่อฟัง
และทำงานตามคำสั่งของผู้คุม ไม่มีทางที่มันจะอยากบินหนีออกไปไหนแน่”

“ถ้าตามปกติมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น แต่นายลองดูเอาเองแล้วกัน” ไอยื่นแท็บเล็ต พร้อมกับหน้าจอที่กำลังเล่นไฟล์วิดีโอที่ถูกบันทึกไว้ได้จากกล้องวงจรปิดภายในฟาร์มที่พวกเขากำลังเดินทางไป 

มันเป็นภาพของหุ่นยนต์นกอินทรีจำนวนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงร้องอย่างไม่ทราบสาเหตุ
ทั้งยังพยายามบินหนีผู้คุมและเหล่าแรงงานที่พยายามจะจับตัว

“อะไรกัน นี่มันผิดปกติสุด ๆ ทำไมพวกมันถึงได้เป็นอย่างนี้ไปได้” เขาผู้เป็นแอนดรอยด์นักวิจัย ซึ่งผ่านการวิจัยหุ่นยนต์สัตว์มาแล้วหลายต่อหลายโครงการ แต่ก็ไม่เคยมีครั้งใดที่ผิดปกติขนาดนี้มาก่อน 

“น่าสนใจดีใช่ไหมละ? ฉันว่าบางทีเราอาจจะได้ส่งหัวข้อให้ทางการในเร็ววันนี้เลยก็ได้” หุ่นแอนดรอยด์สัตวแพทย์ ยักคิ้วให้เพื่อนซี้ ก่อนจะหันกลับไปจดจ่อกับหนังสือในมือของตนต่อ

Photo by Alex Eckermann on Unsplash

ไม่นานหลังจากนั้น รถยนต์ความเร็วสูงก็พาทั้งคู่มาถึงยัง ฟาร์ม ที่อยู่ทางตอนตะวันออกของดาว ถึงจะเรียกว่าฟาร์ม แต่คุณคงไม่ได้เห็นต้นไม้หรือทุ่งหญ้าที่นี่มากนัก เพราะหุ่นยนต์สัตว์ในฟาร์มบนดาวเมคคาไลฟ์ไม่จำเป็นต้องกินพืชใบเขียว หรือเนื้อสัตว์สด ๆ เพื่อให้อิ่มท้อง แต่พวกมันมีพละกำลังจากการชาร์จพลังงานแทน

ดังนั้นฟาร์มบนดาวดวงนี้จึงมีลักษณะเป็นอาคารโดมขนาดใหญ่ แบ่งเป็นชั้นแยกตามความเหมาะสมของประเภทสัตว์ เช่น ชั้นล่าง ๆ มักเป็นที่เลี้ยงสัตว์สี่เท้าขนาดใหญ่ และสัตว์สี่เท้าที่ใช้ประโยชน์ทางอุตสาหกรรม ส่วนชั้นบนมักเป็นที่เลี้ยงสัตว์มีปีก และสัตว์อันตราย 

แต่เนื่องจากฟาร์มที่พวกเขามาถือเป็นฟาร์มขนาดกลาง มีจำนวนชั้นเพียงไม่กี่ชั้น สัตว์ที่ถูกเลี้ยงไว้ก็ไม่ได้หลากหลายนัก ที่เห็น ๆ ก็มีหุ่นยนต์ม้า หุ่นยนต์วัว หุ่นยนต์นกกระจอกเทศ และสำคัญที่สุด หุ่นยนต์นกอินทรี หรือที่มีชื่อเรียกว่า 'อีเกิลบอท' ซึ่งเป็นเป้าหมายสำคัญที่พวกเขาเดินทางมายังฟาร์มแห่งนี้

ทันทีที่พวกเขาลงจากรถก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากเหล่าผู้คุม และในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกับหัวหน้าผู้คุมเกี่ยวกับการวิจัยอยู่ที่โถงชั้นแรก ตอนนั้นเองที่มีเสียงชุลมุนของเหล่าแอนดรอยด์ และมีสัญญาณเตือนดังขึ้น

“เกิดอะไรขึ้นครับ” ไอถามผู้เป็นหัวหน้าผู้คุมทันทีที่ได้ยินเสียงแห่งความวุ่นวายนั้น

“สงสัยอีเกิลบอทคงจะคลั่งอีกแล้ว นับวันเราก็ยิ่งควบคุมมันได้ยาก พวกคุณเองก็ระวังตัวด้วย” เขาตอบพรางหยิบปืนขึ้นมาเตรียมพร้อม แต่แล้วในตอนนั้นเองสถานการณ์ก็ค่อย ๆ เงียบลงจนน่ากลัว...

“หัวหน้าครับ พวกเราหามันไม่พบ...”

“อะไรนะ!!”

“หรือมันบินหนีออกไปแล้วครับหัวหน้า”

“อาคารนี้เป็นสถานที่ปิด มีระบบป้องกันแน่นหนา ไม่มีทาง!
 มันออกจากที่นี่ไม่ได้ หาตัวมันให้เจอเดี๋ยวนี้!!”

หุ่นผู้คุมกระจายไปในทุกพื้นที่ของฟาร์ม เพื่อตามหาและตามจับอีเกิลบอทตัวนั้น เวลาผ่านไปเกือบ 20 นาทีทุกอย่างยังคงเงียบสงบ เหมือนกับว่ามันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วจริง ๆ แต่ทันใดนั้นเองก็มีลมแรงพัดผ่านตัวพวกเขาไปพร้อมกับอีกไม่กี่นาทีต่อมาร่างที่โดนแยกส่วนของหุ่นแรงงานตัวหนึ่งก็ตกลงมาทีละชิ้น ซึ่งมันทำให้พวกเขาได้รู้ว่ามันยังไม่ไปไหน...

อีเกิลบอทไม่ใช่หุ่นยนต์นกธรรมดา แต่มันคือหุ่นยนต์อินทรีที่ทางการมักใช้สำหรับการโจมตีทางอากาศ พวกมันมีขนาดตัวที่ใหญ่ มีกรงเล็บและจงอยเหล็กอันแข็งแกร่ง แหลมคม มีสายตาเฉียบแหลม รวมถึงศักยภาพทางการบินที่ดีมาก ๆ และจากนั้นสถานการณ์ก็เข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง

“เป็นอย่างนี้ไม่ดีแน่ อีเกิลบอท…มันกำลังคิดล่าเรา”

ทันทีที่ไอพูดจบ เสียงอึกทึกและเสียงโวยวายจากบรรดาหุ่นแรงงาน รวมถึงผู้คุมบางตัวก็เริ่มเกิดขึ้น 
ด้วยบรรยากาศที่แสนวุ่นวายนั้นเองจึงยิ่งทำให้มีหุ่นผู้โชคร้ายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อีเกิลบอทใช้จังหวะที่หุ่นหลายตัวกำลังวิ่งหนีบินตรงลงไปโจมตี และแยกชิ้นส่วนพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ

“หมอบ!! ทุกคนต้องหมอบเดี๋ยวนี้!!” ไอตะโกนขึ้นเสียงดัง
ก่อนจะสั่งให้ผู้คุมเปลี่ยนหลังคาโดมให้เป็นโหมดกระจกใส

“ไอ นายคิดจะทำอะไร” เคหันมาถามคนข้างกายตนทันทีที่ได้ยินคำสั่งของอีกฝ่าย 

“เบี่ยงเบนความสนใจไง ในเมื่อพวกมันอยากออกไปข้างนอก ถ้ามันเห็นแสงมันต้องพยายามบินไปทางนั้นเพื่อหาทางออกแน่ ถึงตอนนั้นมันก็จะไม่โฟกัสที่การล่า และพวกคุณก็ต้องรีบจับตัวมันให้ได้ เพราะหากพลาดรอบนี้เราอาจจะแย่กว่าเดิม” ไอหันหน้าและชี้ไปทางหัวหน้าผู้คุม โดยถือเป็นการอธิบายแผนการ และออกคำสั่งไปในตัว 

ทันทีที่คำสั่งของไอสิ้นสุด หัวหน้าผู้คุมก็สั่งให้เหล่าลูกน้องไปเตรียมอาวุธและอุปกรณ์จับ เมื่อทุกอย่างพร้อมก็เริ่มการทำตามแผน หัวหน้าผู้คุมเปลี่ยนโหมดหลังคาโดมเป็นกระจกใส ทำให้แสงสว่างเข้ามาภายในอาคารมากขึ้น ซึ่งโชคดีที่มันได้ผล! 

อีเกิลบอทตัวนั้นออกจากจุดหลบซ่อนและบินตรงไปยังหลังคาโดม พยายามใช้จงอยปากเหล็กจิก เพื่อทำให้กระจกแตก และในเวลาเดียวกันนั้นเองเหล่าผู้คุมจำนวนหลายสิบคนก็ได้ใช้อาวุธระดมยิงโจมตีจากด้านล่าง จนทำให้อีเกิลบอทได้รับความเสียหายที่ปีกทั้งสองข้าง ก่อนจะตกลงมายังพื้นที่โถงอาคาร

✘ •  ✘  • ✘