แม้จะรู้ว่าเราทั้งสองต่างทำพลาด แต่เราก็ยังโทษตัวเองอยู่ดี

ตอนนั้นเรายังเด็ก เราคิดกันแบบเด็ก วางแผนแบบเด็ก...

ที่ไม่รู้ว่ากาลเวลามันเปลี่ยนทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย

เราโฟกัสแค่ความสุขตรงหน้า เรามีพื้นที่สำหรับเราสองคนเท่านั้นบนโลกใบนี้

เราไม่แคร์ใคร เราพยายามเร่งเวลาเพื่อให้ถึงสิ่งที่เราวางแผนกันไว้

เรารีบโต เพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน

จนวันที่ทุกอย่างมาถึงวันของมัน เราทั้งสองต่างโทษกัน ต่างหาคนผิด

ทำเหมือนเราไม่เคยมีฝันร่วมกัน ไม่เคยมีเวลาดีดีร่วมกัน

วันที่เราเริ่มต้นเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน เราจำความรู้สึกวันนั้นได้ดีเสมอ

เหมือนโดนตบหน้าอยู่ซ้ำๆ ทุกครั้งที่ตื่นนอน ทรมานในทุกวินาทีของชีวิต

แต่เราก็ขอบคุณเธอนะ พอมันผ่านมาได้แล้วเราเลยเห็นความจริงของชีวิตมากขึ้น

เราพยายามรักษาความสัมพันธ์กับคนใหม่ๆ อย่างระมัดระวังเสมอ

แม้ว่าคำขอโทษของเราเธอจะไม่รับมัน แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราอวยพรให้เธอตลอดนะ

เราไม่โกรธอะไรแล้ว ขอบคุณเธอด้วยซ้ำ... อยากให้รู้ว่าเราไม่เคยเสียใจที่เคยรักเธอนะ