คำว่า 'แด่คุณนะ...' อยู่ในบทหนึ่งของเรา แต่ระหว่างที่นึกใจความใหญ่ของหนึ่งสนามนี้ไม่ได้ คำว่า 'แด่คุณนะ' มันจึงขึ้นมาตลอด เพราะคุณ... คือบทใหญ่ของเรา สนามนี้รวบรวมจาก notes ใน Facebook ตั้งแต่ปี 2553 ฟูมฟายมาก น้อย ก็คือหนึ่งอารมณ์