Modern day AU อะไรซักอย่าง ที่พี่บากเพิ่งได้แผ่นเกมDetroit become to humanมาเล่น

Rate : G ใสปิ๊ง

บากชะโงกต่อสายเครื่องเกมเข้ากับทีวีหลังจากที่ไม่ค่อยได้เล่นเกมมาพักใหญ่ พอดีกับที่อ๊อดเดินมาเห็น

“เกมอะไรเหรอพี่”

“Detroit become to human” บากตอบไปห้วนๆ มือก็ต่อสายHDMIไป

..ตอบไปแค่นี้มันจะน้อยใจอะไรอีกรึเปล่าวะ...

บากไม่ถึงกับชอบเล่นเกม หรือต้องบอกว่าถ้ามีเกมที่สนใจถึงจะเล่นมากกว่า แต่เล่นทีก็เล่นยาวจนจบไปเลยไม่เล่นค้างๆคาๆไว้

อ๊อดล้มตัวพิงบีนแบ๊คของบากแล้วนั่งดูอยู่ข้างๆ

บากก็อธิบายระบบเกมให้อ๊อดฟังนิดๆหน่อยๆแล้วก็เริ่มเล่นไปเรื่อยๆ

“ถ้าอีกหน่อยมีหุ่นแบบนี้ก็ดูน่าสนใจนะ ถ้ามันตอบโต้กับเราได้ขนาดนี้”

บากพูดขึ้นมาลอยๆแบบไม่วางตาจากหน้าจอ

“พี่ชอบหุ่นแบบนี้เหรอ  ถ้ามีจริงนี่อยากได้มั้ย” อ๊อดหันไปมองบากที่กำลังอ่านตัวเลือกของคอนเนอร์อยู่

อะไรของมันอีกวะ...จะไปหาอะไรมาทำให้อีกรึเปล่าเนี่ย….

...หมาแมวแถวนี้เห็นหน้ามันก็ผวาไปหมดแล้ว….

“เออ ถ้ามีก็ดีนะ คงสนุกดี แต่ไม่รู้จะใช้งานมันยังไง ใช้ไม่ลงว่ะ คงรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนมากกว่า”

อ๊อดนั่งดูบากเล่นต่ออีกซักพักก็ลุกขึ้นเดินไปอีกห้อง

บากเหล่ตาไปมองตามชายเสื้ออ๊อดที่เดินออกไป

…..นี่คงไม่ได้พลาดพูดอะไรจุดประกายมันไปหรอกนะ….

…..

…..

..

……

……...

บากยังคงนั่งเล่นอย่างอินๆกับเนื้อเรื่องต่อไป ไม่ได้สนใจว่าอ๊อดหายไปนานแค่ไหน

ถึงฉากจบซีนพอดี บากเอามือกดตาทั้งสองข้างย้ำๆเป็นเชิงนวดแล้วเงยหน้าขึ้น กะว่าจะพักสายตาซักหน่อย พอดีกับที่อ๊อดเดินกลับเข้ามา

“พี่จ๊ะ พอได้มั้ย”

มันชะโงกหัวเข้ามาก่อนเหมือนลองเชิง อ๊อดมันไปหาอครีลิคใสอะไรไม่รู้มาวาดวงกลมสีฟ้าลงไป แล้วติดตรงจุดเดียวกันกับคอนเนอร์และแอนดรอยด์ทุกตัวในเกม ผมก็เสยหมดใส่แว๊กซ์ซะเรียบร้อย ออกมาหล่อไม่แพ้คอนเนอร์เลย

มันทำหน้ายิ้มนิดๆ เดินเข้ามานั่งลงตรงหน้า แล้วอยู่ๆก็ตีสีหน้าจริงจัง

“สวัสดีครับผมชื่ออ๊อด เป็นหุ่นคนรักและพ่อบ้านของพี่บากครับ ผมสามารถ...”

อ๊อดยังไม่ทันจะบรรยายสรรพคุณ บากก็หันหน้าเข้าหากำแพง ไหล่สั่นนิดๆ

...โว๊ยยยยย ไอ้อ๊อด!…..

“พี่เป็นอะไร”  อ๊อดจับไหล่ผอมกะว่าให้อีกฝ่ายหันมา แต่บากก็เกร็งตัวแข็งไม่ยอมหันง่ายๆ แถมยังสั่นไม่หยุด

“เอ๊ะพี่ขำเหรอ?  พี่หันหน้ามาหน่อยอยากเห็นพี่หัวเราะอ่า”

อ๊อดพยายามชะโงกหน้าเข้าไปหาแต่ก็เห็นแค่เสี้ยวสีหน้าที่ขึ้นสีนิดๆของอีกฝ่ายที่เอามือข้างนึงมากุมหน้าไว้

“พี่บากครับบบ แอนดรอยอ๊อดขอร้องงงงง หันมาทางนี้หน่อยน้า~ นานๆพี่จะหัวเราะซักทีอ่า”

แอนดรอยด์มือใหม่เอียงหัวไปทางข้างหน้าคนแก่กว่า พยายามแกะมือสีม่วงที่ปิดหน้านั่นออก แต่ก็ยังไม่สำเร็จ

…..กูไม่รู้จะพูดยังไงกับมึงแล้วอ๊ออด....ไอ้บ้า!...