ไป๋ลั่วเจิง คุณหนูรองตระกูลไป๋ เดิมเป็นถึงลูกภรรยาเอกของแม่ทัพไป๋เจิ้งเจี๋ย นางควรมีชีวิตที่สดใสสมฐานะ แต่ชะตาของนางกลับอาภัพนัก ถูกเล่ห์กลของอนุภรรยาของบิดาและพี่สาวร่วมสายเลือดทำร้ายจนเสียโฉม ต้องระหกระเหเร่ร่อนปลอมตัวเป็นชายเข้าสู่กองทัพ แม้จะมีผลงานยิ่งใหญ่ แต่เมื่อได้ชัยกลับมาและสารภาพความจริงว่าตนเป็นหญิง ก็ถูกริบอำนาจทหารและต้องแต่งงานกับคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่สองตระกูลเคยจับคู่หมายให้กันไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งเยาว์วัย สุดท้าย กลับถูกสามีหน้าเนื้อใจเสือฆ่าตายอย่างน่าอนาถ

          อ่าน ๆ ไป รู้สึกว่ามันคล้ายเรื่อง ฉู่หวังเฟย กับ ผลาญ อยู่นะ แต่เรื่องนี้นางเอกมีท่านย่า กับน้าที่ดีและรักนาง อย่างน้อยคนในบ้านก็ดีกับไป๋ลั่วเจิงอย่างจริงใจ มีเพียงแม่รองที่เป็นอนุภรรยาโดยมิชอบ กับพี่สาวที่เกิดจากแม่รองที่ร้ายกับนางเอก บทไม่ค่อยรุนแรงถึงขั้นตามล่าล้างแค้น แต่ค่อย ๆ วางแผนดักจนตัวร้ายแพ้ภัยตัวเองไป เรียกได้ว่านางเอกมีสติดี และฉลาด บวกกับอาศัยความได้เปรียบจากความทรงจำในชีวิตก่อนเข้าช่วย เรื่องราวเลยดำเนินไปเป็นจังหวะขั้นตอน ไม่ได้ตื่นเต้นลุ้นระทึกมากมายนัก

          ส่วนตัวละครอื่น ๆ ที่ไม่ใช่คนในครอบครัว ก็สร้างสีสันให้เรื่องได้นิดหน่อย ตระกูลคู่แค้นอย่างตระกูลเสิ่น นี่ก็ขับเคี่ยวจองล้างจองผลาญตระกูลนางเอกไม่หยุดหย่อน โดยเฉพาะกุญแจสำคัญอย่าง เสิ่นกูเฉิน อดีตสามีในชาติก่อนที่ลงมือฆ่าไป๋ลั่วเจิงจนตายนี่ก็เป็นตัวร้ายที่ชวนให้เกลียดและรำคาญใจไม่น้อย ภายนอกเป็นคุณชายต้นแบบ สุภาพเรียบร้อย รูปหล่อ แต่ถายในนี่ร้ายลึกมาก ร่ำ ๆ อยากจะถีบสักทีสองทีให้หายหมั่นไส้ ตัวร้ายหญิงก็เป็นแบบนางร้ายในนิยายทั่วไป จิกกัดหาเรื่องนางเอก แต่ไม่ค่อยฉลาด ไม่โดดเด่นเท่าไร

          ตัวละครอย่าง องค์หญิงเป่ยเจียง ซูหงอวี้ ที่โผล่มาเป็นก้างขวางทางรักพระเอก นางเอกนี่ก็เข้าใจว่าผู้เขียนอาจจะเติมนางเข้ามาเพื่อเปิดโอกาสให้นางเอกเอาดาบสนองคืนเสิ่นกูเฉิน แต่แผนการที่ใช้ก็อย่างที่นางเอกบรรยายนั่นแหละ ออกจะน้ำเน่าและง่ายไปหน่อย บวกกับความเอาแต่ใจอย่างไร้ยางอายทำให้ตัวละครตัวนี้กลายเป็นตัวน่ารำคาญที่ไม่น่าจะทะลุกลางปล้องโผล่มาในเรื่อง เราว่าต่อให้ไม่มีตัวละครตัวนี้ ก็ไม่ได้ทำให้เรื่องเสียอรรถรสอะไรนะ เพิ่มมาให้เรื่องยืดเยื้อเปล่า ๆ

          ที่ชอบที่สุดในเรื่องก็เห็นจะเป็น จ้าวจิ่ง น่ารักดี ภาพในมโนนี่นางหล่อมาก เท่มาก bad boy นิด ๆ แต่ก็มีความเป็นเด็กเอาแต่ใจอยู่ด้วย เวลาอยู่กับนางเอกนี่ไม่มีภาพลักษณ์ขององค์ชายผู้ยิ่งใหญ่เลยสักนิด ?

          สรุปว่าเรื่องนี้ให้ไป 4 ดาว เต็ม 5 (ความสนุก 3 + 1 ดาวพิเศษให้จ้าวจิ่ง) เนื้อเรื่องเรียบ ๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น บทโรแมนติกก็ดี แต่น้อยอะ ไม่จุใจเท่าไร อยากให้มีมากกว่านี้ บทดราม่าก็ไม่สุด จริง ๆ เรื่องมันควรมาทางนี้อีกหน่อย แต่กลับหยุดไว้ในจุดที่ยังไม่สามารถสะเทือนอารมณ์คนอ่านได้เท่าไรนัก (อนึ่ง เราทิ้งช่วงอ่านแต่ละเล่มพอสมควร)