ผู้เขียน: ไห่ชิงหนาเทียนเอ๋อ (海青拿天鹅)

ผู้แปล: พริกหอม

สนพ. แจ่มใส

(2 เล่มจบ)

          หลินเชียนโม่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่งตนเองจะมากลายเป็นทาสใช้แรงงาน ยิ่งต้องย้อนเวลากลับมาในยุคโบราณแบบนี้ยิ่งเป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินบรรยาย ทว่าสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ตรงหน้าล้วนแต่ยืนยันกระจ่างชัดว่าไม่ใช่แค่ภาพฝัน หลังตกจากเขาระหว่างร่วมเดินทางไกลกับเพื่อนในชมรม เชียนโม่ก็พบว่าตนฟื้นขึ้นมาในยุคชุนชิว และจับพลัดจับผลูถูกกวาดต้อนมาเป็นทาสอยู่ในเหมืองของแคว้นฉู่

          ระหว่างหาทางหลบหนีออกจากค่าย นางกลับถูกฉู่หวังจับตัวได้เสียก่อน และเมื่อเขารู้ว่านางรักษาโรคระบาดได้ก็ยื่นข้อเสนอให้นางร่วมเดินทางไปกับกองทัพเพื่อรักษาโรคให้เหล่าทหาร เชียนโม่ตกลงเพียงเพราะหวังจะได้รับอิสรภาพ จะได้หาทางกลับไปยังยุคสมัยของตน แต่นางกลับคาดไม่ถึงว่านับวันฉู่หวังจะยิ่งหันมาสนใจในตัวนางมากขึ้นทุกที หรือว่าแท้จริงแล้วนางกำลังดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากกรงขังหนึ่ง เพื่อเข้าสู่กรงขังใหม่ที่เขาสร้างขึ้นกันแน่...

          สนใจเรื่องนี้เพราะตัวอย่างบางส่วนที่แจ่มใสโพสต์ลงเพจมากกว่ารัก รู้สึกจะเป็นฉากที่ฉู่หวังอุ้มนางเอกขึ้นบ่า ตอนนั้นอ่านแล้วปิ๊ง นี่คือพระเอกที่ใช่ ในแบบที่ชอบ ?? ตอนงานหนังสือรอบมีนาที่เพิ่งผ่านมานี่ก็เลยไปซื้อมาเสียเลย เพิ่งได้ฤกษ์หยิบมาอ่านจนจบ

          ย้อนกาลสารทวสันต์ นี้ความยาว 2 เล่มจบกำลังดี (แต่เล่มหนามาก ถืออ่านเหมือนตำราเลยทีเดียว ?) แนวรักโรแมนติกดราม่า นางเอกทะลุมิติย้อนเวลามาอีกแล้ว แต่คราวนี้ย้อนไปไกลมาก อิงประวัติศาสตร์จีนในยุคสมัยชุนชิว สมัยที่ยังไม่รวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง แบ่งเป็นแคว้นต่าง ๆ ซึ่งแคว้นที่เป็นฉากหลักของเรื่องคือแคว้นฉู่ การเขียนนิยายที่อิงประวัติศาสตร์แบบนี้ ถึงแม้จะไม่ได้เน้นหนักมากนักด้วยเนื้อเรื่องที่สั้นกระชับ แต่เชื่อว่าผู้เขียน (และรวมถึงผู้แปลด้วย) จะต้องทำการบ้านมาหนักมากแน่ ๆ และก็ทำออกมาได้ดีประทับใจ

          นอกจากนี้ เรายังรู้สึกว่าผู้เขียนคิดคำนึงได้รอบคอบดี อย่างปัญหาเรื่องภาษา ในเล่ม 1 ถ้าใครได้อ่านจะรู้ว่าช่วงแรก ๆ บทบรรยายจะเยอะมาก อ่านแล้วจะเหนื่อยหน่อย เพราะนอกจากปูเนื้อหาของเรื่องและยุคสมัยแล้ว นางเอกยังติดขัดที่ภาษาในการสื่อสาร หลินเชียนโม่ทะลุมิติมาจากยุคปัจจุบัน ซึ่งห่างจากยุคชุนชิวสองพันกว่าปี (ในร่างของตัวเอง ไม่ได้ไปเข้าร่างใครเหมือนเรื่องอื่น ๆ) แล้วไหนจะยังภาษาเฉพาะของแต่ละชนเผ่าที่น่าจะไม่เหมือนกันอีก ดังนั้น เราจึงรู้สึกดีที่ผู้เขียนไม่ได้ใส่ปาฏิหารย์ให้นางเอกเข้าใจและสื่อสารได้ราวกับกินวุ้นแปลภาษาของโดราเอมอนเข้าไป แต่ก็ให้ตัวช่วยคือคุณปู่ผู้หมกมุ่นหลงใหลกับการศึกษาประวัติศาสตร์เป็นผู้สอนภาษาฉู่ให้เธอ เชียนโม่ของเราจึงพอมีพื้นฐานอยู่บ้าง

          ซึ่งปัญหาเรื่องภาษานี้ไม่ใช่แค่ปัญหาของเชียนโม่เท่านั้น แต่ยังเป็นปัญหาของคนอ่านด้วย ? ชื่อตำแหน่งต่าง ๆ ของขุนนางในเรื่องออกจะจำยากไปสักหน่อย พูดถึงเรื่องนี้แล้วก็นึกถึงความเข้าใจผิดของตัวเองเมื่อก่อน ที่เข้าใจว่าชื่อตำแหน่งเป็นชื่อคน อย่างหยางกุ้ยเฟย ก็เข้าใจว่าแซ่หยาง ชื่อกุ้ยเฟย มารู้เอาตอนอ่านนิยายเนี่ยแหละว่ากุ้ยเฟยคือชื่อยศ ส่วนหยางคือชื่อสกุล พวกตำแหน่งขุนนางก็เหมือนกัน มักจะเรียกขานกันด้วยแซ่ตามด้วยคำเรียกยกย่อง หรือตำแหน่ง (ถ้าใครเรียนภาษาจีน จะนึกออกว่าปกติเวลาเรียกขานกัน ภาษาจีนจะใช้นามสกุลขึ้นก่อนตามด้วยคำว่า คุณ หรือสรรพนาม เวลาแปลก็แปลจากหลังมาหน้า) กลับมาที่ตำแหน่งต่าง ๆ ของขุนนางใน ย้อนกาลสารทวสันต์ ถ้าใครงงก็อ่านเพิ่มเติมได้ที่ มากกว่ารัก สนพ. เขาสรุปมาให้ทีเดียว เข้าใจง่ายดี

          เสน่ห์อีกอย่างของเรื่องนี้ก็คือฉู่หวัง พระเอกสายซึน ปากแข็ง อารมณ์ร้าย แต่ใจอ่อนยวบราวขี้ผึ้งลนไฟ น่ารักมากกกกกก กรรมการให้ 10/10/10 เลยค่ะ มีทั้งความเด็ดขาดมั่นใจเยี่ยงเจ้าผู้ครองแคว้น เข้มแข็งองอาจเยี่ยงนักรบ ในอีกมุมก็อ่อนโยน โรแมนติก และช่างเอาอกเอาใจ มุมแง่งอนก็มี โอ๊ยย อ่านแล้วฟินจริงจัง โดยเฉพาะเล่ม 2 ที่ปมปัญหาเริ่มขมวดแน่นขึ้น ความรักชัดเจนยิ่งกว่าหนัง 3D พาให้จิกหมอนขาดไปหลายใบ

          อีกเรื่องหนึ่งที่เราชอบ คือนิยายเรื่องนี้ไม่ได้ให้ค่าที่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องของนางเอก ฉู่หวังเปิดใจและยอมรับเชียนโม่ได้ถึงแม้นางจะเคยมีคนรักมาก่อน แม้จะมีความหงุดหงิดไม่พอใจ แต่ก็เป็นเพียงแค่ความเสียดายที่ไม่ได้เจอกันและรักกันเร็วกว่านี้ เพราะฉะนั้นนิยายย้อนยุคโบราณเรื่องนี้จึงไม่คร่ำครึแม้แต่น้อย ส่วนที่น่าเสียดาย คือ อู่จวี่ พระรองสายเศร้าตัวจริง แอบสงสาร อยากให้ผู้เขียนเขียนอีกเรื่องแยกเป็นของต้าฟู่อะ อยากเห็นนางมีความสุข

          สรุปแล้ว ถึงแม้บางจุดจะชวนฝันมากไปหน่อย อุปสรรคบางอย่างแก้ง่ายไปนิด อีกส่วนที่ชวนสับสนคือประวัติแคว้นต่าง ๆ และความสัมพันธ์ แม้จะมีเชิงอรรถจากผู้แปลช่วย แต่ก็ยังมีติดขัดตอนอ่านอยู่บ้าง บวกกับเราไม่ได้อ่านต่อเนื่องด้วยแหละ เลยจะงง ๆ อยู่บางช่วง แต่ถ้ามองโดยรวมแล้วดีต่อใจค่ะ สายสุขนิยมน่าจะชอบเนื้อเรื่องประมาณนี้นะ เดินเรื่องเร็ว กระชับ แต่ก็คงความสนุกและสมจริงไว้ได้ดีมากและน่าประทับใจ อ่านไปยิ้มไป หลงรักฉู่หวังโดยไม่รู้ตัว เป็นอีกเรื่องที่ชอบและอยากแนะนำให้ลองหามาอ่าน