ฟู่ถิงจวิน คุณหนูเก้าตระกูลฟู่ถูกจั่วจวิ้นเจี๋ย น้องชายของสะใภ้ใหญ่ให้ร้ายว่าลอบคบหารักใคร่กับเขาทั้ง ๆ ที่นางมีพันธะหมั้นหมายกับคุณชายตระกูลอวี๋อยู่แล้ว เพื่อหลบข้อครหาและถ่วงเวลาตั้งหลัก มารดาเร่งส่งนางไปหลบอยู่ในวัดใต้การอุปถัมภ์ของตระกูลฟู่ แต่ไม่นานฟู่ถิงจวินก็ยิ่งพบความผิดปกติของเรื่องนี้ นอกจากจะติดต่อมารดาไม่ได้ ทางบ้านยังส่งคนมาคุมนางอย่างแน่นหนา นางมีลางสังหรณ์ว่าตนอาจตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง วันหนึ่ง นางได้พบกับโจรที่เข้ามาขโมยอาหารในวัด ด้วยเกรงว่าจะถูกทำร้าย นางจึงจำยอมร่วมมือกับเขา แต่โจรคนนี้สุดท้ายกลับเป็นผู้ช่วยชีวิตนางในยามคับขัน แถมยังช่วยพานางหลบหนี ต่อมานางเรียกขานเขาตามอย่างผู้ติดตามทั้งหลายของเขาว่าท่านเก้า ตลอดทางพบเจออุปสรรคและอันตรายรอบด้าน ก็ล้วนแต่ได้ท่านเก้าผู้นั้นช่วยเหลือคุ้มครอง ตลอดทางทั้งสองร่วมทุกข์ร่วมสุข ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ก่อเกิดเป็นความรักลึกซึ้งผูกพันจนแน่นแฟ้น แต่ฟู่ถิงจวินยังไม่อาจยอมรับความอัปยศจากข้อกล่าวหาและการถูกคนในตระกูลทอดทิ้งได้ แล้วยังเจ้าจั่วจวิ้นเจี๋ยผู้นั้น นางเคยไปทำอะไรให้เขาที่ไหนกัน เหตุใดจึงใส่ร้ายนางจนตกอับถูกขับออกจากตระกูล นางจะต้องหาทางกลับไปแก้ต่างคืนความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง และให้ท่านพ่อท่านแม่ยอมรับเรื่องของนางกับท่านเก้าเสียก่อน พวกเขาถึงจะครองคู่กันได้อย่างถูกต้อง หนทางข้างหน้านั้นไม่ง่ายเลย...

          ตอนแรกอ่านตย. ทดลองอ่านแล้วค่อนข้างเฉย ๆ กับเรื่องนี้นะ แววเฉื่อยมันมาอะ แต่พอเจอโพสต์โฆษณาฉากหวาน ๆ ของคู่พระ-นาง พี่เก้ากับน้องฟู่แล้วใจมันคันยิบ ๆ ก็เลยตัดสินใจซื้ิอ พอออกครบ 7 เล่มก็เริ่มอ่าน เพิ่งจบเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง

          แล้วก็เป็นตามที่คาดอะแหละ นิยายเรื่องนี้มันฟินตรงความหวานของคู่พระเอกนางเอก น่ารักมากกกก ฉากเข้าพระเข้านางก็ติดเรต 18+ นิด ๆ ถูกใจทีมรักคนอุ่นเตียงอย่างเรามาก 55 แล้วก็ปมปริศนาเบื้องหลังที่นางเอกถูกใส่ความก็ผูกได้ดี ความเห็นแก่ตัวและความไม่รับผิดชอบของคน ๆ เดียวกลับทำลายชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งทั้งชีวิต นี่ขนาดเป็นคนอ่านยังแค้นแทน แล้วนางเอกจะแค้นขนาดไหน (แต่คนที่แค้นที่สุดกลับเป็นท่านเก้า ผู้รักน้องฟู่ยิ่งชีวิต ?) แต่การดำเนินเรื่องช่วงแรก + ช่วงท้ายกลับเนือย ๆ ออกแนวยืดไปหน่อยอะ เลยทำให้คะแนนเรื่องนี้ออกมากลาง ๆ

          แต่ พราวพร่างบุปผาตระการ นี่สื่อถึงการปกครองในเรือนหลังของคนจีนสมัยโบราณได้เห็นภาพดีเลยนะ วัฒนธรรมประเพณีละเอียดมาก น่าสนใจทีเดียว แม้จะเดินเรื่องเอื่อยไปหน่อย แต่ก็นับว่าได้ความรู้อยู่ ความสำคัญของครอบครัว และลำดับในตระกูล เล่าได้เห็นภาพเลยว่าชีวิตความเป็นอยู่ในสมัยก่อนเป็นประมาณไหน โดยเฉพาะชีวิตของผู้หญิงที่ถูกขีดแบ่งเส้นฐานะในสังคมชัดเจนมาก ขนาดเกิดเป็นลูกภรรยาเอกก็ไม่ได้แปลว่าชีวิตจะสุขสบายเรียบง่าย เพราะทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับผู้ชายอย่าง บิดา พี่ชาย/น้องชาย หรือสามีทั้งนั้น ยิ่งสามีนี่ หากโชคร้ายเจอคนไม่ดี ก็ชีช้ำกะหล่ำปลีกันไปชั่วชีวิตเลยทีเดียว

          การปกครองในเรือนหลังก็มีหลักเกณฑ์ไม่ธรรมดา นอกจากดูแลความเป็นอยู่ของสามี ก็ยังต้องควบคุมดูแลบ่าวไพร่ในเรือน รวมไปถึงการจะติดต่อคบหากับหลังบ้าน (เหล่าภรรยา) ของบ้านไหน ก็ต้องคำนึงถึงการส่งเสริมหน้าที่การงานของสามีด้วย เช่น ขุนนางบุ๋นไม่ควรสนิทสนมคบหาขุนนางบู๊ หรือมีเจ้านายคนละคนก็ต้องดูสีหน้าของนายตัวเอง เป็นต้น ดังนั้น หากเหล่าภรรยาจะคบหากันก็ต้องดูเรื่องพวกนี้ด้วย ว่าควรสนิทหรือไม่สนิทกับบ้านไหน เพราะบางครั้งการได้เลื่อนขึ้นหรือลงของตำแหน่ง หรือขอความช่วยเหลือใด ก็จำเป็นต้องผ่านทางผู้ครองเรือนในอย่างเหล่าศรีภรรยา ซึ่งฟู่ถิงจวินนี่ก็เป็นแม่แบบที่ดีของภรรยาที่เป็นศรีของเรือน นึกถึงปดิวรัดา ละครช่อง 3 เลยอะ แบบนั้นเลย แต่น้องฟู่จะเข้มแข็งกว่าหน่อย นางฉลาดและช่วยส่งเสริมสามีทั้งในทางตรงและทางอ้อม บ้านเรือนเป็นระเบียบเรียบร้อย ดังนั้นมิเพียงแต่สตรีที่พึงเลือกสามีที่ดี แต่บุรุษก็พึงมีภรรยาที่ช่วยส่งเสริมตน

          อ่านจบเซ็ตนี้ก็เหนื่อยอยู่นะ 7 เล่มแน่ะ หลัง ๆ นิยายจีนมีแต่แบบเกิน 4 เล่มจบ ขายอวัยวะภายในซื้อตามแทบไม่ไหวแล้ว ? นี่ก็จวนจะสิ้นปีละ ตั้งใจว่าคืนข้ามปีปีนี้ก็จะอ่านหนังสือข้ามปีเหมือนเคย แต่ยังเลือกไม่ถูกว่าจะอ่านเรื่องไหน ส่วนเทรนด์การอ่านปีนี้ของเราเน้นไปที่นิยายจีนเป็นหลัก และคิดว่าน่าจะต่อไปถึงปีหน้า ตอนนี้ปิด reading challenge ได้ตามที่ตั้งเป้าไป 70 เล่ม (ตอนแรกตั้งไว้ 90 แต่ตอนเดือนกันยา/ตุลา เห็นว่าไม่น่าทันเลยปรับลด) เดี๋ยวรอดูว่าจนถึง 31 ธันวาจะอ่านรวมได้ทั้งหมดกี่เล่ม