ผู้เขียน: อวี่จิ่วฮวา (雨九花)

ผู้แปล: เม่นน้อย

สนพ. แจ่มใส (7 เล่มจบ)

          พอฟื้นขึ้นมา นางก็ถูกบุรุษผู้หนึ่งด่าทอด้วยถ้อยคำหยาบคายไร้น้ำใจ  ที่แท้เขาคือแม่ทัพเสิ่นจงชิ่ง สามีของเจ้าของร่างนี้ เจินสือเหนียง ส่วนวิญญาณของนางเหตุใดจึงเข้ามาอยู่ในร่างของคุณหนูผู้นี้ก็สุดรู้ แต่เมื่อเขาเอ่ยปากขับไล่ นางก็รู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องทนอยู่ร่วมกับคนน่ารังเกียจอย่างเขา เจี่ยนโยวในร่างของเจินสือเหนียงพร้อมสาวใช้คนสนิทถูกส่งไปอยู่บ้านบรรพบุรุษของตระกูลเสิ่นในชนบท ผ่านไป 5 ปีที่ไร้คนมาเหลียวแล เจินสือเหนียงใช้ชีวิตอย่างยากลำบากยากจน สุขภาพก็อ่อนแอลงทุกวัน สินเดิมที่ติดตัวมาก็มลายหายไปหมดกับการรักษาโรคและการเลี้ยงปากท้อง แต่ถึงอย่างนั้นนางก็พอใจและมีความสุขตามอัตภาพ นางใช้ความรู้จากการเป็นหมอในชีวิตก่อนมารักษาคนและทำยาส่งขายร้านขายยาเพื่อยังชีพ ปกปิดฐานะที่แท้จริง อำพรางใบหน้า และเปลี่ยนมาใช้แซ่เจี่ยน เดิมนางวางแผนจะใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างนี้ตลอดไป หวังเพียงพบคนรู้ใจอยู่ครองคู่กันไปจนแก่เฒ่า แต่ใครจะไปคิด ว่าจู่ ๆ ดาวหายนะผู้นั้นจะมาโผล่ที่เมืองนี้ แถมยังเกือบจับได้ว่านางแอบเป็นหมอรักษาผู้คนอีก ก่อนจะถูกเขาหย่า นางจะต้องเตรียมหาลู่ทางให้ตัวเองและอีก 4 ชีวิตใต้การดูแลของนาง แล้วก็ต้องปกป้องความลับสำคัญนั้นไว้ด้วย จะให้เขารู้ไม่ได้เด็ดขาด!

          ในที่สุดก็เดินทางมาถึงเล่มจบสักที 7 เล่มแน่ะ นับถือใจคนเขียน อะไรมันจะยาวผลาญไตกันขนาดนี้คะคุณ ตอนแรกเรากังวลมากว่าจะแผ่วปลายหรือเปล่านะ หลายเล่มจบขนาดนี้ เลยลังเลว่าจะซื้อดีหรือเปล่า แต่ตย. ทดลองอ่านก็จับความสนใจได้อยู่หมัดและมีชัยเหนือความลังเล แผ่วก็แผ่ววะ อ่านก่อนค่อยว่ากัน ตอนนั้นคิดอย่างนี้

          เล่มแรก ๆ สนุกมาก โดยเฉพาะช่วงที่เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ สับขาหลอกกันเรื่องลูก โอ๊ย ลุ้นกันแทบแย่ว่าเมื่อไรความจะแตก แล้วปมความหลังแต่ละเรื่องก็ซับซ้อนน่าติดตาม ชวนให้อยากรู้อยากเห็นยิ่งขึ้นไปอีก แม่สามีตัวร้ายนี่ก็ร้ายจนอยากจะกระโดดถีบขาคู่ แล้วฟาดซ้ำด้วยเก้าอี้ เข้าใจเลยว่าทำไมเจินสือเหนียงคนก่อนถึงได้ดูถูกว่านางเป็นหญิงบ้านนอกโง่เขลา

          ความซื่อตรงจนทึ่มทื่อของพระเอกนี่ก็น่าหงุดหงิดและน่าหมั่นไส้ น่าจะติดอันดับต้น ๆ ของพระเอกที่คนอ่านพากันเหม็นขี้หน้า ด้วยความที่เป็นคนใจร้อน มุทะลุดัน ไม่เกรงกลัวใคร เสิ่นจงชิ่งเชื่อทุกอย่างตามที่เห็น ไม่ได้คิดตริตรองให้ลึกซึ้ง ตัวเขาไม่สนใจและไม่ชอบเล่นการเมือง ก็เลยพาลคิดว่าตนจะลอยเหนือปัญหา ไม่เคยนำมาใส่ใจ ดังนั้นเขาจึงตกเป็นเหยื่อของแผนร้ายโดยไม่รู้ตัว จนทำให้ผิดใจกับเจินสือเหนียงและมองนางในแง่ร้าย เอาจริง ๆ เสิ่นจงชิ่งเป็นคนฉลาดนะ เพียงแต่ซื่อเกินไป และขาดความละเอียดรอบคอบไปนิดหนึ่ง ถ้าตอนนั้นเขาตั้งใจคิดและมองอะไร ๆ ให้ลึกซึ้งกว่านี้ เขาก็จะรู้ว่าทุกอย่างล้วนถูกคนสร้างสถานการณ์ขึ้นมา ดูอย่างแค่เซียวอวี้สะกิดเตือนเขานิดเดียว เขานึกย้อนไปก็เดาเรื่องทุกอย่างออกหมด เพียงแต่ในตอนที่เกิดเรื่องนั้นไม่มีใครคิดจะบอกให้เขารู้ตัว เพราะทุกคนต่างก็มีแผนการในใจ สุดท้ายสามีภรรยาก็กลายเป็นหมางเมินกันจนเกิดโศกนาฏกรรม

          แต่ถึงอย่างนั้นก็อย่าเพิ่งตัดสินเสิ่นจงชิ่งแล้วเกลียดเขาเสียล่ะ พออ่าน ๆ ไปเราก็จะพอเข้าใจได้ว่าทำไมตอนแรกเขาถึงร้ายกับนางเอก แม้กระทั่งการรับอนุภรรยาถึง 5 คนก็ล้วนมีเหตุผลซ่อนอยู่ ตอนที่แต่งงานกัน เสิ่นจงชิ่งอายุ 17 ปี ส่วนเจินสือเหนียงนั้นแค่ 11 ปีเท่านั้น! ยังเด็กอยู่เลย แถมนางยังเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ นิสัยก็แข็งกร้าว ไม่ยอมคน จึงไม่แปลกที่จะบาดหมางกับแม่สามี และสามีที่คาดหวังอยากได้ภรรยาที่อ่อนโยนว่าง่าย (ย้ำอีกทีว่าอิตาสามีคนนี้มันทึ่ม) แถมการแต่งงานของสองคนนี้ยังเกิดจากการวางแผนที่จะดึงเขาเข้าเป็นพวกทางการเมือง ต่อมาก็เกิดเรื่องไม่หยุดก่อความเข้าใจผิดระหว่างทั้งสองซ้ำไปอีก ซึ่งล้วนแล้วแต่เกิดจากน้ำมือของบุคคลที่ 2, 3, 4, ฯลฯ ด้วยความเข้าใจผิดเหล่านั้นเองเสิ่นจงชิ่งจึงชังน้ำหน้าภรรยาเอกคนนี้นัก ด้วยคิดว่านางเป็นคนร้ายกาจ จิตใจไม่ดี ตัวเจี่ยนโยวในร่างเจินสือเหนียงก็ไม่ได้รู้เบื้องลึกเบื้องหลังอะไร มีแต่ภาพตอนเขามายืนด่านางติดอยู่ในความทรงจำ บวกกับถูกทอดทิ้งไม่ได้รับการเหลียวแล ทำให้นางมองว่าเขาเป็นชายมากรักไร้น้ำใจ

          ความรักของเสิ่นจงชิ่งและเจินสือเหนียงนั้นเต็มไปด้วยอุปสรรค ไม่ว่าจะเป็นตัวจริงอย่างเจ้าของร่างคนก่อน หรือเจี่ยนโยวที่เข้ามาอยู่ในร่างของเจินสือเหนียง (คนที่น่าสงสารที่สุดก็คงไม่พ้นเจินสือเหนียงตัวจริงนั่นแหละนะ แอบขัดใจที่เสิ่นจงชิ่งไม่มีโอกาสได้รู้ว่านางตายจากไปจริง ๆ ในคืนนั้น ผู้เขียนน่าจะให้เจี่ยนโยวบอกว่านางทะลุมิติมาอยู่ในร่างเจินสือเหนียง) อุปสรรคสำคัญก็คือสุขภาพที่ถดถอยของนาง ไม่ว่าหมอคนไหนก็ส่ายหน้าแล้วบอกตรงกันว่านางเหมือนตะเกียงที่ขาดน้ำมัน คงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน แม้ว่าต่างคนต่างรู้ใจและยอมรับในความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กันแล้ว แต่เราก็ไม่รู้เลยว่าบทสรุปจะลงเอยเช่นไร ซึ่งเราจะเริ่มเห็นแง่มุมน่ารัก ๆ ของแม่ทัพดาวหายนะผู้นี้มากขึ้นในช่วงนี้แหละ คน ๆ นี้พอบทจะหวานขึ้นมา ก็ทำเราจิกหมอนฟินจนลืมเบื่อขี้หน้าไปเลยอะ 555 ถึงอย่างนั้น ท่ามกลางความหวานก็แฝงไปด้วยความเศร้า กว่าจะเข้าใจกันได้ก็เสียเวลาไปนาน กลับต้องมาทนทุกข์กับโรคภัยที่พรากเวลาอันมีค่าไปเรื่อย ๆ อีก

          ตัวละครตัวอื่น ๆ ในเรื่องก็ล้วนแต่ช่วยสร้างสีสันให้กับเรื่องเป็นอย่างดี สนุกน่าติดตามทุกเล่ม นอกจากปมความรักแล้ว ก็ยังมีปมการเมือง และเรื่องราวด้านการแพทย์ที่นางเอกเป็นผู้บุกเบิกให้ได้ลุ้นเอาใจช่วยอีกมากมาย จะติดอยู่นิดหน่อยตรงเล่มจบ ตลอดเวลาผู้เขียนสร้างอาการป่วยให้นางเอกหนักหนาแบบหาทางลงไม่ได้ง่าย ๆ เพราะฉะนั้นเราว่าจุดสำคัญที่จะทำให้เรื่องนี้จบบริบูรณ์แบบตราตรึงแค่ไหนก็อยู่ที่การคลี่คลายและหาทางลงให้กับปมนี้ ซึ่งบทสรุปที่ออกมาแม้จะไม่ถึงกับขัดใจขัดอารมณ์ หรือถึงขั้นที่เรียกว่าตกม้าตาย แต่มันก็ดูอ่อนเกินไปหน่อย ดูรวบรัดเสียจนขาดความซาบซึ้งประทับใจ น่าเสียดาย คือปูทางมาได้ดีขนาดนี้แล้วแท้ ๆ น่าจะจบแบบอลังการน้ำตาแตก ไม่ก็ยิ้มอิ่มใจมากกว่านี้ ส่วนตอนพิเศษที่แถมมาท้ายเล่มนี่ก็ออกทะเลเกินไปนิดหนึ่ง