เรามีเพื่อนบ้านที่สนิทกันมาก เมื่อสิบกว่าปีก่อนคุณแม่เพื่อนเค้าป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ เพื่อนมีน้องชายตัดสินใจลาออกมาจากงานที่รุ่งเรืองมาดูแลคุณแม่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ประมาณ 1-2 ปี

พอหมู่บ้านจัดงานวันแม่ หรือ มีปฏิบัติธรรมช่วงวันเสาร์บ่าย น้องก็จะพาคุณแม่ นั่งบนรถเข็น มาใส่บาตรตอนเช้า และร่วมปฏิบัติธรรม สวดมนต์ ฟังธรรม เป็นภาพที่ประทับใจมาก

จนวันหนึ่งเมื่อถึงวาระสุดท้ายของคุณแม่ น้องก็บวชอุทิศบุญกุศลแด่คุณแม่ ระยะเวลา 1 เดือน

เพื่อนเตรียมปิ่นโตและผลไม้ ชวนเราไปถวายเพลหลวงพี่ จำได้ว่าเราผัดกุ้งกระเทียมพริกไทย และทอดปลาอินทรี ไปถวายเพลหลวงพี่ที่วัดที่ท่านบวชอยู่ ด้วยความปลาบปลื้มใจ อนุโมทนาบุญบวชของท่าน

แล้ววันหนึ่งเมื่อหลวงพี่สึก ก็แวะมาเยี่ยมพี่สาว และแวะมาที่บ้านเรา พร้อมด้วยผ้าขนหนูผืนหนึ่ง เรานั่งที่โซฟาห้องรับแขก ต่อมาภาพที่เราประทับ
ใจมาก คือ น้องเค้าปูผ้าขนหนูที่พื้น แล้วคุกเข่ากราบเราเหมือนเวลาลูกกราบเท้าแม่ น้องขอให้บุญกุศลที่เกิดจากการบวช แด่เราและครอบครัว

น้องมีความกตัญญูอย่างยิ่ง ดูแลกายใจคุณแม่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ส่นับสนุนท่านให้ได้ทำบุญ สวดมนต์ ฟังธรรม เพื่อที่ท่านมีจิตกุศล สุคติเป็นที่ไป

เราซึ้งใจ ประทับใจมาก อวยพรให้น้องประสบความสำเร็จในการงาน เจอแต่สิ่งดีงาม มีคู่ครองดีๆ เจริญรุ่งเรืองสืบไป

ทุกวันนี้น้องมีการงานที่มั่นคง ก้าวหน้า สร้างครอบครัว มีลูกส่าวที่น่ารัก เจอกันบ้าง เวลาน้องแวะมาเยี่ยมพี่สาว ซึ่งเป็นเพื่อนบ้าน ..เราทักทายกัน มีรอยยิ้ม และเราอวยพรให้น้องเค้าเสมอ