ในการว่าความของท่านผู้พิพากษาหญิง
บนบัลลังก์
เมื่อเธอเห็นชื่อนักโทษชาย.. ก็ชะงักเล็กน้อย
เธอยิ้ม และกล่าวกับนักโทษชายบูธ ว่า

ผู้พิพากษา :
เธอเคยเรียนที่โรงเรียนมัธยม.. รึเปล่า

บูธ ร้องครวญว่า : โอพระเจ้า ..

ผู้พิพากษากล่าวว่า ในวัยเด็ก
เด็กชายคนนี้ เค้าร่าเริง
เป็นเด็กดีคนหนึ่งเลยนะ..

บูธ หวนระลึกถึงภาพในวัยเด็ก
เค้ากับผู้พิพากษาหญิง เรียน เล่น ด้วยกัน
ช่วงวัยอันสดใสของพวกค้า
มีแต่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ..

แล้วเวลานี้ เค้ากำลังทำอะไรอยู่ ?
เค้ายืนรอคำพิพากษา
ด้วยข้อหาเค้าติดยาเสพติด
เค้าปล้น แล้วขับรถหนีออกมา
ฝ่าไฟแดง และถูกตำรวจจับได้ในที่สุด

เค้าอายมาก เค้าเสียใจเหลือเกิน
ต่อหน้าเพื่อนรักในวัยเยาว์
เค้าร้องครวญด้วยความรู้สึกหดหู่กับตนเอง

ผู้พิพากษามองเพื่อนด้วยจิตเมตตา
แจ้งเรื่องการต้องโทษของบูธว่า
..ต้องจำคุกกี่ปี

แล้วเธอก็อวยพรบูธว่า
"ช่วงต้องโทษ .. ขอให้ประพฤติตัวให้ดีนะ
ได้ออกมาดูแลครอบครัว ทำความดีนะ"

เธอยิ้มให้บูธด้วยสายตาอ่อนโยน
ให้กำลังใจเพื่อนรักในวัยเยาว์..
บูธ ก้มหน้าด้วยความละอายใจตนเอง..
.
.
หลายปีต่อมา
วันที่บูธได้รับอิสระแล้ว
ครอบครัวเค้ามารับตัวเค้าออกจากเรือนจำ
ต่างโผกอดกันด้วยความยินดี

บูธเหลือบมองเห็นเพื่อน..ผู้พิพากษาหญิง
ก็มารอรับเค้าด้วย..
ต่างโผกอดกันด้วยความยินดี ..

บูธและเพื่อนผู้พิพากษาหญิง
ต่างมีรอยยิ้มกว้าง เสียงหัวเราะสดใส
เหมือนวันในวัยเยาว์

บูธให้สัญญากับเพื่อนว่า
เค้าจะเป็นคนดี ดูแลครอบครัวอย่างดี
.
.
เพื่อน..ผ่านไปกี่ปี
มิตรภาพดีๆ ยังอยู่เสมอ
ยามทุกข์ สุข อยู่เคียงข้างกัน
ให้คำแนะนำกัน มีความปรารถนาดีต่อกัน
ไม่แบ่งชนชั้น ฐานะ หน้าตาในสังคม
ไม่เปลี่ยนผันตามกาลเวลา ..

เมื่อคุณ..มีมิตรดี มิตรแท้
รักษามิตรภาพนี้กันไว้นะคะ..

❤❤❤❤❤

Cr : กลุ่มเพื่อน Line