เราไปนวดเท้า นวดตัวแผนไทย ทึ่ร้านใกล้ๆคอนโดที่พัก เตรียมเงินไปเพียงจำนวนหนึ่ง เจ้าของร้านเชียร์ให้นวดหน้าเพิ่ม เราเลยบอกว่า 5โมงเย็นจะนำเงินมาจ่ายเพิ่มให้อีก 200 บาท ซึ่งต่อมาเราไปที่ร้าน ไม่เจอเจ้าของร้าน ก็เลยฝากลูกน้องเค้าไว้..

ผ่านไป 3 สัปดาห์ เราก็ไปนวดอึกครั้ง
เจ้าของร้าน : พี่ยังติดเงินหนู 200 บาท
เรา : พี่คืนให้แล้วนะ ในวันนั้นเลย ฝากลูกน้องของน้องไว้ คนที่ผอมๆจ้า

เจ้าของร้าน : ลูกน้องไม่ได้บอกอะไรเลย ไม่แน่ใจว่าเค้าเอาเงินใส่กล่องเก็บเงิน รึเปล่า

หนูหลงคิด ติดใจมาหลายสัปดาห์ พี่คนทำบุญ ทำไมเบี้ยวหนู ..?

ปกติพี่มาบ่อย แล้วพี่ก็หายไป ?
หนูคิดวนไปมา ...??? เศร้าจริงๆ

แต่ตอนนี้ลูกน้องคนนั้นลาออกไปแล้ว
หนูขอโทษพี่ด้วย ที่คิดไม่ดีกับพี่ ?

เรา : พี่ขอโทษน้องด้วยที่ทำให้ไม่สบายใจมาเกือบเดือน เพื่อความสบายใจ พี่ใหัหนูอีก 200 บาท หรือไม่งวดนี้ พี่ก็นวดหน้าอุดหนุนเพิ่ม ก็รายได้เพิ่มก็แล้วกัน

เจ้าของร้าน : พี่ไม่ต้องให้หนูฟรี 200 บาท หนูนวดหน้าก็แล้วกัน

............

ตอนทัาย เราก็กอดให้กำลังใจน้องเค้า และทิปให้ตามปกติ

วันนี้เราค้นพบว่าในขณะที่เราดำเนินชีวิตปกติ อีกคนเค้าทนทุกข์คิดว่าทำไม..ตลอด 3 สัปดาห์
เราเองก็มีส่วนผิด ที่ไม่ใส่ใจในรายละเอียด คืนให้ลูกน้องแล้ว แต่ไม่ได้แจ้งเจ้าของร้าน แล้วบังเอิญว่าลูกน้องก็มาลาออกอีก ..

เราเองก็ได้ข้อคิดว่า ยามทึ่เราทุกข์เรื่องอะไรก็ตาม เพราะการปรุงแต่งของความคิดเราเอง คู่กรณีของเรา เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรเลย แล้วเรามาทุกข์ (ดราม่า) ไปทำไม ให้ฝึกปล่อยวาง รู้ทันการปรุงแต่ง ให้อภัย ความสุขก็อยู่รอบตัวเรา