: คุณ
: ว่า?
: เราคบกันมานานเท่าไหร่แล้วนะ?
: หลอกถามปะเนี่ย เดือนหน้าก็ 3 ปีแล้ว จำได้หน่า
: แล้วแพลนในอนาคตของคุณเป็นยังไงบ้าง
: เดี๋ยวกินข้าวเที่ยง ตอนเย็นก็ออกไปหาเพื่อน
: ตลกเนอะ
: ล้อเล่นน่า อยากให้เธอยิ้มไง
อ่ะ ไหนลองเล่าแพลนของเธอมาดิ้
: ตอนนี้หน้าที่การงานเราก็โอเคแล้ว เราอยากมีครอบครัว มีบ้านที่ปลูกต้นไม้ไว้เยอะๆ ตรงหน้าต่างห้องนอนต้องมีกระบองเพชรด้วยนะ แล้วก็มีกิจการเล็กๆของตัวเองอะไรประมาณนี้
: โห นี่คิดมาตั้งแต่เกิดเลยปะ
: ก็ดีกว่าไม่คิดอะไรเลยแบบคนแถวนี้
: แพลนเราไม่ละเอียดเท่าเธอหรอก แต่มีเธออยู่ในนั้นแน่ๆ
.
: เปลี่ยนเพลงอีกแล้ว ทำไมไม่ฟังให้จบเป็นเพลงๆไป
: ก็เบื่อแล้ว อยากฟังแค่ครึ่งเพลง
: นี่กวนปะ
: จริงๆ
: เพลงนี้อย่าเปลี่ยนนะ ชอบ
: ถามจริง ฟังเพลงเดิมซ้ำๆเกือบทั้งวันนี่ไม่เบื่อบ้างเหรอ
: ก็ตอนนี้มันชอบอ่ะ พรุ่งนี้อาจจะไม่ชอบแล้วก็ได้ เรื่องแบบนี้มันไม่มีเหตุผลหรอก
: …
: นี่คุณ
: ว่า
: สัญญาได้มั้ย ถ้าเบื่อกันแล้วคุณจะบอกเราตรงๆ
: โห นางเอกหนังมากๆ
: เห้ย เราจริงจัง ก็คุณเป็นคนขี้เบื่อ
: ฟังนะ 2 ปี 11 เดือนที่ผ่านมาเราไม่เคยเบื่อเธอเลย อันนี้พอจะยืนยันได้มั้ย
: จริงๆก็พูดไปงั้นแหละ เราไม่ปล่อยคุณไปไหนแน่ๆ ฮ่าๆ
: ช่วงนี้โทรมาดึกจัง เพิ่งเลิกงานเหรอ?
: ใช่ โปรเจ็คเต็มไปหมดเลย ไหนจะรับจ็อบเพิ่มอีก
: ทำงานเหมือนเป็นหนี้อ่ะคุณ
: ก็เพื่อเธอทั้งนั้นแหละ
: จริงๆคือเป็นห่วงไง
: รู้ ผ่านช่วงนี้ไปจะไม่รับงานเยอะแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น
หน้าประตูห้องของฉัน
ฉันพบคุณ ต้นกระบองเพชร และแหวนเรียบๆอีก 1 วง
: ยิ้มอะไรขนาดนั้น เรายังไม่ได้พูดอะไรเลย :D
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in