เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วาสนาเราไม่สิ้น เหมือนกลิ่นสุคนธาkwanpandin
วาสนาเราไม่สิ้น เหมือนกลิ่นสุคนธา 5
  • 5

    สิ้นปีแล้ว นับเป็นฤกษ์งามยามดี มีขบวนของข้าราชการผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเข้ามาพบเจ้าคุณปู่ตามคำสั่งของท่าน เราทั้งห้ามิได้รับอนุญาตให้ออกไป มีเพียงพี่ชายทั้งสามที่กลับมาจากโรงเรียนประจำแล้วได้รับอนุญาตให้นั่งฟังผู้ใหญ่ท่านพูดคุยกันด้วย

    พี่สาวคนโตของเรานั่งนิ่งสงบอยู่ในเรือน มิได้มีท่าทีร้อนอกร้อนใจเหมือนเราอีกสี่คน เธอยังคงหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนบางเนื้อดีที่สุดมานั่งปักลายดอกพิกุลอันเป็นชื่อของตัวเองลงบนผืนผ้า ปักมาหลายคืน คืนนี้คงต้องการให้แล้วเสร็จ จึงนั่งปักไม่สนใจสิ่งอื่นใดอย่างนั้น

    เธอคงรับรู้ว่าฉันมองอยู่ จึงยิ้มบางๆ ที่มุมปากตามแบบฉบับ เมื่อปักด้ายเส้นสุดท้ายเสร็จสิ้น จึงได้เงยหน้าขึ้นมามองออกไปนอกเรือน รู้ว่าแขกผู้มาเยือนได้จากไปเสียแล้ว ประจวบเหมาะกับคุณพนักงานส่วนตัวของคุณลุงใหญ่มาเรียก พวกเราจึงได้ออกไปยังเรือนรับรองซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปจากเรือนหลัก

    ผู้ใหญ่ในบ้านล้วนเป็นผู้ใหญ่สายตรงทั้งสิ้น คุณลุงใหญ่ คุณลุงเล็ก แลคุณพ่อนั่งกันอยู่เคียงข้างเจ้าคุณปู่ ถัดมาเป็นพี่ชายทั้งสามของเรา แลบริวารคนสำคัญ มีคุณเลขาของผู้ใหญ่แต่ละท่านนั่งเรียงกันอยู่ด้านหลังอีกทีหนึ่ง

    เราทั้งห้าเดินมาถึง ย่างเท้าอย่างบางเบาไร้เสียงที่สุด เมื่อเข้ามาใกล้แล้วจึงนอบน้อมนั่งลงถัดจากบรรดาพี่ชายของเรา ฉันเห็นพี่ชายสองคนของฉันมองไปยังพี่สาวคนโตของบ้านแทบจะทันทีที่ย่างเท้าเข้ามา มีสิ่งใด มีหรือฉันจะมิทราบ แต่เราไม่จำเป็นต้องจะพูดออกไป ผู้ใหญ่ท่านจะแจ้งให้ทราบเอง

    เป็นจริงดังคาด เจ้าคุณปู่จะให้พี่สาวคนโตของเราออกเรือนเสียแล้ว ฉันมองพี่สาวของฉันอีกครั้งไม่วางตา ยังคงพบแต่ความนิ่งสงบเสมือนสายน้ำอยู่เช่นเดิม ไม่มีท่าทีพึงพอใจหรือไม่พึงพอใจ เพียงเข้าไปกราบลงบนตักเจ้าคุณปู่ทีหนึ่ง กล่าวว่าขอบพระคุณในความกรุณา จากนั้นจึงกลับมานั่งลงที่เดิมรับฟังเจ้าคุณปู่ให้โอวาท ฉันฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ในใจฉันนึกถึงแต่ผ้าเช็ดหน้าลายพิกุลผืนนั้นที่เพิ่งปักเสร็จ สงสัยยิ่งนัก ว่าพี่พิกุลจะมอบมันให้แก่ผู้ใด

    ข่าวการหมั้นหมายของหลานสาวคนโตของเจ้าคุณปู่กับบุตรของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ของพระนครดังขจรไปทั่ว ที่โรงเรียนดรุณี มีสหายของฉันมาเลียบๆ เคียงๆ ถามถึงเรื่องนี้ ฉันได้แต่สำรวม ไม่เอื้อนเอ่ยวาจาออกไปมากเพราะเกรงว่าจะไม่เหมาะสม ทำให้ชื่อเสียงของพี่สาวคนโตเสียหาย แต่ดูเหมือนพี่พิกุลจะไม่ใคร่เป็นเดือดเป็นร้อนกับข่าวหมั้นหมายของตนเองนัก ใช้ชีวิตปรกติอย่างยิ่ง สิ่งใดแว่วเข้าหูก็ทำเสมือนไม่ได้ยินเสีย ตอนหลังมาข่าวคราวจึงซาไปเองจนฉันก็แทบจะลืมเลือนไปว่าพี่สาวคนโตมีคู่หมั้นคู่หมายเสียแล้ว 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in