นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเราก็มิได้พบกันอีก เป็นระยะเวลาครึ่งปีแล้วเห็นจะได้ ฉันจึงไม่รีบร้อนวิ่งกลับขึ้นเรือนมาด้วยกริยาไม่งามอีก ผู้ใหญ่ท่านคงดีใจยิ่งนัก เพราะในบรรดาบุตรหลาน ท่านอ่อนอกอ่อนใจกับฉันอยู่ผู้เดียวที่มิยอมเชื่อฟังแต่โดยดีเรื่องคนบ้านโน้น แต่ฉันจะทำเสมือนว่าไม่รู้เห็นได้อย่างไรว่าพวกเขามีตัวตนอยู่ ในเมื่อเห็นอยู่กับตาทุกวัน ไม่เฉพาะชายหนุ่มผู้นั้นผู้เป็นเจ้าของเรือนหลังกลางเท่านั้น แต่ยังมีผู้หลักผู้ใหญ่ บริวาร แลแขกที่มาเยี่ยมเยียนยังเรือนหลังนั้นอีกเล่า ถึงแม้นมิตั้งใจเมียงมอง ก็ยังมองเห็นกันอยู่ดีนั่นแหละหนา

ฉันเคยเรียนเจ้าคุณปู่และผู้ใหญ่ในบ้านไปดังนี้ เจ้าคุณปู่ไม่พูดกับฉันไปเสียหลายวันทีเดียว แต่ท่านส่งคนไปแจ้งต่อคุณพ่อที่ไปราชการที่ต่างจังหวัดว่าลูกสาวดื้อด้านเสียเหลือเกิน จนคุณพ่อต้องรีบร้อนกลับมาอบรมฉันเสียยกใหญ่ ท่านว่าแม้นฉันไม่มีแม่คอยอบรมสั่งสอน แต่ครูบาอาจารย์ที่เจ้าคุณปู่จัดแจงให้มาอบรมนั้นถือเป็นครูที่ดีที่สุดในพระนคร ดังนั้นฉันจึงควรที่จะประพฤติตนให้สมกับบุตรหลานพระยาผู้ที่ได้รับการอบรมสั่งสอนอย่างดีที่สุด ฉันเห็นท่านเคร่งขรึมผิดจากปรกติ จึงยอมลงให้เสียแต่โดยดีอย่างบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น ประจวบกับหมู่นี้พ่อหนุ่มที่ฉันชอบมองเขาไม่มาให้เห็นอีก ฉันจึงทำตามที่รับปากไว้ได้เป็นอย่างดี คุณพ่อเห็นแล้ววางใจจึงกลับต่างจังหวัดไปทำงานต่อ ก่อนไปยังกำชับนักกำชับหนาว่าให้เชื่อฟังผู้หลักผู้ใหญ่ในเรือนให้ดี

ครึ่งปีมานี้ นอกจากการเรียนที่โรงเรียนดรุณีแล้ว เจ้าคุณปู่ยังจัดแจงให้ครูแขนงต่างๆ ตามมาอบรมฉันและพี่สาวทั้งสี่คนเกือบทุกวันไม่ว่างเว้น ครูท่านมิได้รับอนุญาตให้ขึ้นไปสอนบนเรือนใหญ่ดอก เราเพียงแต่ร่ำเรียนกันอยู่ที่เรือนรับรองที่อยู่ห่างออกไปเท่านั้น เราเรียนสิ่งใดกันบ้างน่ะหรือ ย่อมเป็นที่แน่นอนว่าเราจะต้องเรียนทั้งด้านศาสตร์แลศิลป์ เจ้าคุณปู่ท่านเป็นคนทันยุคสมัย สิ่งใดเจริญหรือมีแววว่าจะเจริญขึ้นในปีข้างหน้า ท่านก็ให้เราได้ร่ำเรียนทั้งสิ้น

ภาษาของพวกฝาหรั่งเราก็ได้เรียนกันเสียตั้งหลายภาษา งานบ้านงานเรือนหรือก็นับว่าเป็นที่หนึ่งในบรรดากุลสตรีแถบนี้ ศิลปะหลากหลายแขนงก็ล้วนได้ฝึกฝนจนช่ำชองยิ่ง ที่โรงเรียนดรุณีเราก็นับว่าเป็นลำดับที่หนึ่งอย่างรับรู้กันถ้วนทั่ว มีสิ่งใดบ้างที่เรายังไม่เพียบพร้อมอีกเล่า ด้วยเหตุนี้กระมัง หมู่นี้หัวบันไดเรือนรับรองมักจะไม่ค่อยแห้ง มีแขกมาเยี่ยมเยียนไม่ขาดสายเช่นเดียวกับบ้านอีกฝั่งแม่น้ำเสียแล้ว

แต่ฉันเห็นว่าไม่มีประโยชน์อันใด เพราะเหตุที่เจ้าคุณปู่ให้พวกเราได้เรียนเขียนอ่าน และให้ได้รับการอบรบสั่งสอนอย่างดีที่สุดนั้น เพราะท่านมีเหตุผลส่วนตัวของท่านเอง