เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วาสนาเราไม่สิ้น เหมือนกลิ่นสุคนธาkwanpandin
วาสนาเราไม่สิ้น เหมือนกลิ่นสุคนธา 2
  • 2

    เราต่างเติบโตขึ้นทุกวัน ฉันใช้ชีวิตอย่างปรกติสุขดี เจ้าคุณปู่ย่อมให้การเลี้ยงดูบุตรหลานอย่างดีที่สุด

    ไม่เพียงแค่ฉัน แต่ยังมีพี่ชายแท้ๆ ของฉันอีกสองคน รวมถึงพี่ชายใหญ่ อันเกิดจากคุณลุงใหญ่ บุตรคนแรกของเจ้าคุณปู่ และยังมีพี่สาวผู้เพียบพร้อมอีกสี่คน อันเกิดจากคุณลุงเล็กอีกด้วย เป็นที่แน่นอนว่าคุณพ่อของฉัน เป็นบุตรคนเล็กของเจ้าคุณปู่ ฉันจึงนับว่าเป็นหลานสาวคนสุดท้องในเรือนใหญ่หลังนี้

    ท่านจัดให้หลานสาวทั้งห้าอยู่ฝั่งกลางนี้ เนื่องเพราะต้องการโอบอุ้มเราไว้ตรงกลาง มิให้สิ่งใดมาแผ้วพานเราได้ ท่านกล่าวอย่างนั้น ฉันกลับชอบใจนัก เพราะอยู่เรือนฝั่งกลางนี้ ฉันมองเห็นคนบ้านโน้นได้ถนัดยิ่ง

    เรือนของพ่อคนนั้นที่เคยสบตากับฉัน ก็อยู่ฝั่งกลางเช่นเดียวกัน แต่ฉันมิคิดว่าเขาได้อยู่ฝั่งกลางด้วยเหตุผลเดียวกัน นั่นเพราะคนฝั่งโน้นพลุกพล่านยิ่ง ช่างปลอดภัยเสียยิ่งกว่ากระไร อีกอย่างนั้น ยิ่งเราเติบโตด้วยกันมา แม้จะอยู่ห่างกันคนละฝั่งแม่น้ำ แต่ฉันกลับมองเห็นว่าเขาผู้นั้นเติบโตขึ้นอย่างดีเสียยิ่งกว่าฉันหรือใครๆ ในบ้านหลังนี้ ยิ่งเติบโต เขายิ่งสมชายชาตรี แม้พี่ชายสามคนของฉันจะมีฐานะทางสังคมไม่น้อยในฝั่งนี้ กอปรกับหน้าตาที่คนฝั่งนี้ยกยอกันว่างามพร้อม สมกับเป็นบุตรหลานพระยา แต่ฉันกลับคิดว่า ไม่มีชายคนใดในฝั่งนี้ เทียบเท่ากับเขาผู้นั้นได้ แม้แต่เพียงผู้เดียว...

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in