เรื่องย่อหลังปกข้า อานอี้ แม่ทัพหนุ่มแห่งต้าเฉิน ผู้หลงรักแม่ทัพ เยี่ยนผิง สหายวัยเยาว์ของตนเองอย่างหัวปักหัวปำ ในวัยเด็กข้าไล่ตามเขา พลางร้องเรียก "เมียจ๋าๆ" ยามเป็นหนุ่มน้อย ข้าบังคับจูบเขากลางถนนใหญ่หน้าวัง... แต่ช้าก่อน! ข้ามิใช่พวก "ตัดแขนเสื้อ" อย่างที่ทุกท่านเข้าใจ แค็กๆ ความจริงแล้วข้าคือสตรี
แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่อย่างสุขสงบข้าจึงถูกเลี้ยงดูเป็นบุรุษมาตั้งแต่เด็ก ข้าไม่สนใจว่าใครจะชี้หน้าว่าเข้าเป็นพวกตัดแขนเสื้อยังเดินหน้าทุ่มเท หล่อเลี้ยงความฝันที่จะได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนที่รัก คนกำหนด มิสู้ฟ้าลิขิต...บนเส้นทางแห่งความวุ่นวายท่ามกลางเพลิงสงคราม ความสูญเสีย ความสิ้นหวัง การผลัดแผ่นดินพลัดถิ่น
เขาอีกคนได้ก้าวเข้ามาในชีวิตข้ารัชทายาทต้าฉี เฟิ่งเฉาเหวิน ผู้จับตัวข้าไปอยู่ข้างกายเขายามนั้นมีหลายสิ่งที่ข้าไม่เข้าใจ มีบางเรื่องที่ข้าปฎิเสธที่จะยอมรับ ข้าจึงหนี สามปีผ่านไป ข้าถูกจับตัวกลับมาอีกครั้ง และเรื่องราวสุดพลิกผัน อลวน และน่าขันในชีวิตข้าก็เริ่มต้นใหม่นับจากจุดนี้...
คุยกันหลังอ่าน
จะบอกว่าเรื่องนี้คือนอกสายตาสุดๆ คือไม่ค่อยได้ยินคนพูดถึงอะ (อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้เราค่อนข้างห่างหายกับวงการนิยายแปลจีนที่ออกมาหลังๆพอสมควร) เราก็ไม่ได้คิดจะอ่านเลย แต่บังเอิญมีโอกาสได้อ่านค่ะ เรื่องนี้เป็นเล่มเดียวจบ หนาพอสมควร แต่ก็หนาระดับวางอ่านบนหมอนได้แหละนะ
ที่บอกว่านอกสายตาก็เพราะว่าอ่านจบแล้วเราประทับใจมากเลยล่ะค่ะ คือชอบมาก ชอบตัวละครเกือบทุกตัวในนี้เลยค่ะ นางเอกอานอี้เป็นแนวนางเอกคนบื้อ อารมณ์คนที่ถูกเลี้ยงมาให้เป็นผู้ชายตลอดชีวิต จะไปจีบผู้ชายที่ชอบ เค้ายังถอยหนีเพราะคิดว่าตัวเองเป็นเกย์เลย
สิ่งที่เราชอบของเรื่องนี้คืออารมณ์ขันค่ะ เป็นเรื่องที่เล่าได้มีอารมณ์ขันมาก แต่เป็นอารมณ์ขันในความขมขื่น ในความเศร้า ในความชีวิตเน่าๆของนางเอก อ่านไปนึกถึงวิธีการบรรยายเรื่องของต้าเฟิงกวากั้วหรือถังชีกงจื่อ ที่ชอบใช้สำนวนแบบขำขันมาเล่าเรื่องบัดซบอะ แล้วบางทีความขำนี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกเศร้ากว่าเดิมในบางจังหวะ แต่เรื่องนี้นับว่าเล่าออกมาได้เพลินมากเลยค่ะ
พระเอก รัชทายาทต้าฉี ที่ชอบนางเอกตั้งแต่แรกเห็น คิดตั้งแต่ก่อนตีเมืองเค้าแล้วว่าจะต้องได้ผู้หญิงคนนี้ แต่ไปๆมาๆ กลับได้นางเอกมาในสภาพที่ความจำเสื่อมซะอย่างนั้น อันที่จริงในช่วงค่ายทหารที่สองคนนี้เริ่มมีความสัมพันธ์กันจะพูดว่า Dub con ก็ได้นะ หลังจากนั้นนางเอกก็หนีไปช่วยฮ่องเต้แคว้นตัวเอง ทิ้งพระเอกกับพระรองเอาไว้ให้ใจสลาย (ฉากตรงนี้เราชอบมากกกกก ฉากยิงธนูที่หอเนี่ย)
มันเป็นเรื่องความรักที่เล่าด้วยอารมณ์ขัน บนพลอตข้างหลังที่เป็นแนวล่มบ้านล่มเมือง 55555 แต่เน้นความรักมากกว่า คือเราแอบรู้สึกว่าหลังจากพระเอกนางเอกได้เจอกันอีกรอบ เนื้อเรืองหลังจากนั้นคือเหมือนตอนพิเศษตลอดเลยอะ เพราะว่าเน้นความชิว ฟินตลอดเวลา พระเอกก็แสนเอาใจ ใครชอบพระเอกแนวรักนางเอกมากๆแบบสุดๆ พระเอกแสนดีน่ารัก ก็น่าจะชอบเรื่องนี้นะคะ
อีกคนที่เราชอบมากๆในเรื่องก็คือแม่ทัพเยี่ยน ชอบทุกอย่างเลยอะ ชอบความโง่เง่าเต่าตุ่น มีตาแต่ไร้แววของแม่ทัพเยี่ยน ทั้งๆที่ผู้ชายรอบตัวนางเอกรู้กันหมดแล้ว ขนาดฮ่องเต้จิ๋วที่นางเอกเห็นเป็นน้องชายยังรู้ แต่เยี่ยนผิงกลับไม่รู้ แล้วก็ทำร้ายนางเอกได้อย่างสาหัสที่สุด พอถึงเวลาจะกลับมามันก็ไม่ทันแล้ว นางเอกรักคนอื่นไปแล้ว หรือต่อให้นางเอกไม่ได้รักคนอื่น ก็ไม่มีทางกลับมารักเยี่ยนผิงแล้ว
อีกอย่างคือภาษาของเรื่องนี้เราว่าแปลดี + เขียนดี แบบคำเปรียบเปรยต่างๆ คือชอบมาก เจ็บมาก สวยมาก สรุปคือชอบค่ะ อาจจะอ่านซ้ำๆอีกหลายรอบเลยล่ะ
สรุปคือเราแนะนำนะ แต่คิดว่าเรื่องนี้ถ้าไม่ชอบการเล่าแบบนี้อาจจะเกลียดไปเลย แถมช่วงแรกจะงงหน่อยๆ ต้องผ่านช่วงแรกๆไปก่อนถึงจะได้ค่ะ พลอตเบาๆไม่ซีเรียส ส่วนตัวเราชอบค่ะะ
เรื่องย่อหลังปก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in