ระวังหลังนะคะ... =͟͟͞͞٩(๑☉ᴗ☉)੭ु⁾⁾
[Takahiro’s view]
.
.
ผมนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มบนเตียง...
ทำยังไงดีล่ะ...
เป็นอย่างนี้ไปซะได้...
"ทากะ? เป็นอะไรรึเปล่า" โทรุซังทิ้งตัวลงข้างผม ก่อนจะพยายามดึงผ้าห่มออก
"ม...ไม่เป็นไรครับ...ไม่ได้เป็นอะไรครับ.."
โทรุซังดึงผ้าห่มออก ก่อนจะก้มหน้าลงมาวัดไข้ผ่านหน้าผาก
"หน้าแดงขนาดนี้...เป็นไข้หรือเปล่า"
"อึก...ป.. เปล่าครับ..."
"sn,ม...งั้นขอวัดไข้หน่อยนะ"
"เดี๋ยวก่อน! โทรุซัง! อึก.."
โทรุซังยิ้มมุมปากก่อนเริ่มใช้มือแทรกเข้ามาในเสื้อของผม มืออีกข้างเลื่อนมาจับที่แก่นกลางตัวของผมผ่านกางเกงนอน
"โห... เป็นอย่างนี้ซะแล้วหรอ"
"อ... อย่า.. โทรุซัง..."
"ไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลย"
โทรุซังพูดก่อนจะดึงผมไปนั่งบนตัก แล้วกระซิบข้างหู
"เดี๋ยวฉันจะทำให้รู้สึกดีเอง"
โทรุซังเริ่มปลดเชือกกางเกงนอนผมลง และเริ่มรูดรั้งแก่นกายผมขึ้นลงช้าๆ
"ป...ปล่อย... อย่าทำ..."
"อยู่นิ่งๆสิ"
"ฮ่าห์... ไม่เอา... ไม่....ใส่ปลอกคอ.."
"ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอก"
"ม..ไม่ใช่..ถ...ถ้า..ไม่ใส่ปลอกคอ.. ก็ไม่เสร็จ.."
"ไม่เสร็จ...?"
"ลืมเรื่องเจ้าส.ส.นั่นเถอะนะ.. ต่อให้ไม่ใส่ปลอกคอฉันก็จะทำให้นายเสร็จเอง.."
โทรุซังกระซิบก่อนจะขบกัดติ่งหูผม มือข้างหนึ่งลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อ มืออีกข้างยังคนรูดแก่นกลางลำตัว
"ดูสิ เป็นซะขนาดนี้เชียว"
"ม..ไม่เอา อย่า.."
"ตรงนี้หน้าอกเองก็เป็นขนาดนี้เหมือนกัน... "
"ไหน... ส่งเสียงหวานๆนั่นออกมามากกว่านี้สิ..."
โทรุซังใช้มือข้างหนึ่งร่นเสื้อของผมขึ้น และใช้เสื้อพันธนาการแขนของผมไว้ มืออีกข้างยังคงสัมผัสแก่นกายผมอยู่ ก่อนใช้ลิ้นตวัดเล่นกับยอดแดงบนหน้าอก
"อือออ อย่า.."
"ถ้าทำอย่างนี้บ่อยๆละก็ แค่สัมผัสหน้าอกก็เสร็จได้เลยนะ"
โทรุซังพูดก่อนจะขบกัดและดูดมัน
"ดูสิ..ตอบสนองมากขนาดนี้..."
"อ...อย่านะ ไม่เอาแล้ว.."
"ว่าแต่..ตรงนี้ทำให้รู้สึกดีรึเปล่า"
โทรุซังละมือออกจากแก่นกายไปสัมผัสช่องทางด้านหลัง
"อ.. อ๊าา.."
"ส.ส.นั่นใส่อะไรเข้าไปตรงนี้กันนะ... ของเล่นหรอ.. หรือว่า"
ไม่เอา ผมไม่อยากฟังแล้ว
"ไม่เอา!! พอแล้ว"
.
.
'อย่าครับ!! อ...เอาออก..เอาออกไป'
'นายชอบให้เอาใส่เข้าไปเอาไม่ใช่หรือไง'
'อ...อือออ..ฮ่าห์..'
'นายนี่.. ถ้าไม่ใส่ปลอกคอก็ไม่ไปสินะ... ไม่ต้องเกรงใจ... ปล่อยออกมาเลย'
'อึก..'
'ดูสิ... เด็กดี...'
'อ้าปากแล้วดื่มให้หมดนะ... อย่าคายออกมาล่ะ'
'อุ๊บ!!'
'ทากะของฉัน...'
.
.
"ทากะ"
"ไม่เอา! พอแล้ว"
"เข้าใจแล้วจะไม่พากลับไปแล้ว.."
โทรุซังพูดขึ้นก่อนกอดผมแน่น
"มาเถอะ ฉันจะช่วยนายเอง"
โทรุซังเอ่ยก่อนจะขยับมือที่กอบกุมแก่นกายผมไว้รุนแรงขึ้น
"อือ.. ปลอกคอ.. ใส่ให้ที.. ไม่งั้นมันจะไม่เสร็จ.."
"ไม่จำเป็นหรอก... ทากะ มองหน้าฉัน"
โทรุซังพูด ก่อนประกบริมฝีปากกับผม ลิ้นชื้นลุกล้ำเข้ามาในปากอย่างหนักหน่วง
"อืมมม..อื้อออ..อึก!!"
ของเหลวของผมล้นทะลักออกมาเต็มมือของโทรุซัง
"เด็กดี... เห็นมั๊ย.. ออกมาแล้ว"
"ความจริง ฉันก็ไม่ได้ชอบปลอกคอนันเท่าไหร่หรอก
"คราวนี้ฉันจะทำให้นายเปลี่ยนไปเอง"
โทรุซังพูดพร้อมยิ้มมุมปาก
"เอาล่ะ มาต่อกันอีกรอบนะ ทากะ"
โทรุซัง..
.
.
ผมนั่งเหม่ออยู่ที่โซฟาห้องรับแขก
เมื่อคืน... เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกกลัว
'ไม่ต้องห่วงหรอก... ตอนนี้ฉันยังไม่ทำอะไรนายหรอก'
'นายจะเสร็จกี่ครั้งก็ได้ ตามใจนายเลย'
.
.
'ทากะ..'
'ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้เชื่อฉันนะ'
.
.
*ปี๊ปๆๆ!!*
เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น
เอ๊ะ.. โทรุซังหรอ... แต่เขาเพิ่งออกไปนินา...
รับดีมั๊ยนะ... แต่ถ้าเป็นโทรซังล่ะ
"ครับ... ฮัลโหล..."
[.....]
พวกโรคจิตโทรมาไม่พูดหรอ...
*แอ๊ดดด!!*
เสียงเปิดประตูดังขึ้น
"โทรุซัง..?"
ผมเริ่มไม่แน่ใจว่าคนที่เข้ามาใช่โทรุซังรึเปล่า
ผมค่อยๆชะเง้อออกไปดู
*หมับ!!!*
มือใหญ่ยื่นมาปิดปากและรวบตัวผมไว้
.
.
.
.
"ทำตัวให้มันว่าง่ายหน่อยสิ!!"
ชายร่างใหญ่ตะโกนใส่ทากะก่อนโยนทากะที่ถูกมึดและปิดปากลงบนพื้น
"ในที่สุดก็เจอซะที...ไอทนายนั่นเอาไปซ่อนจริงๆด้วย" รินทาโร่เดินเข้ามาพร้อมผู้ชายที่ดูน่ากลัว
"โอ้...หน้าตาน่ารักดีนี่ จากวันนี้ก็จะกลายเป็นของฉันแล้วสินะ..." ชายแปลกหน้าพูดขึ้น
"ดูเหมื่อนว่าใส่ปลอกคอแล้วจะว่าง่ายขึ้นด้วยนะครับ"รินทาโร่เสริม
"อือออ!!"
"แต่จะดีหรอครับ..ไอทนายนั่นดูท่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆด้วย"หนึ่งในกลุ่มคนติดตามชายแปลกหน้าพูดขึ้น
"ก็บอกว่าไม่รู้ไป... ทากะที่ใช้ร่างกายไปแลกเงินเพื่อหนี...ฟังดูดีจริงๆนะครับลูกพี่" รินทาโร่พูดพร้อมแสยะยิ้มน่ารังเกียจ ก่อนจะเดินมาฉีกเสื้อของผม
"จากนี้คงต้องใช้เวลาทำความรู้จักกับลูกพี่อีกพักใหญ่ๆเลยนะทากะ"
ผมพยายามดิ้นหนี
"ลูกพี่ครับ... ขอขัดจังหวะหน่อยนะครับ... เชิญมาทางนี้หน่อย"
"หา... "ชายแปลกหน้าเดินออกไปพร้อมกลุ่มคนติดตาม
"จากนี้ไป.. ลูกพี่เขาจะอ่อนโยนกับนายนะทากะ หึหึหึ"
รินทาโร่พูด ก่อนเดินออกไปจากห้อง
"อึก..."
ถ้าต้องทำเรื่องแบบนั้น.. กับคนแบบนี้.. ไม่เอา...
โทรุซัง....
.
.
"ท่าทางยังทันสินะ..."
"!?"
"ทากะ.. ฉันมาช่วยแล้วนะ"
*เฮือก!!*
คุณลุง!!
.
.
..
…
….
to be continued…
แย่แล้ว... โทรุซังงง ถ้าไม่รีบมา ทากะจะเป็นยังไงนะ
แวะมาคุยเล่นกันได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in