ระวังหลังนะคะ… =͟͟͞͞٩(๑☉ᴗ☉)੭ु⁾⁾
[Takahiro's view]
อ่ะ....คุณลุง...
"เจ้ารินทาโร่!! มันเอาเงินหนีไปแล้วขายเธอให้ยากุซ่า..."
"แต่ดีแล้วล่ะที่หาเธอเจอ..."
"กลับบ้านกันเถอะนะทากะ.."
คุณลุงดึงตัวผมให้ลุกขึ้น ผมพยายามดิ้นหนี
"ทากะ... ฉันไม่โกรธที่เธอออกไปจากบ้านหรอก"
ไม่เอา!! ขยะแขยง!!
ปล่อยผม!!
"ไม่ต้องห่วง.. ฉันจะปกป้องเธอเอง...ทากะ..."
แค่ที่บ้าน ที่ๆมีคุณลุง!! ไม่เอาเด็ดขาด!!
"ไม่เป็นไรนะทากะ... ฉันหยิบไอนี่มาด้วย..."
คุณลุงพูด ก่อนหยิบบางอย่างออกมา
ปลอกคอ...
"ทากะ... นี่ไง... ใส่นี่แล้วเป็นเด็กดีนะ... "
เขาใส่มันให้ผม
"อึก!!"
"เป็นไง.. ยิ่งรัดแน่นๆเธอยิ่งชอบไม่ใช่หรอ"
"ใส่แน่นๆแล้วรู้สึกดีไม่ใช่หรอ..."
"น่ารักจริงๆเลย อยู่ข้างๆฉันตลอดไปนะ"
ผมพยายามดิ้นหนี แต่ร่างกายมัน...
ทรมาน...
"กลับบ้านกันนะ"
คุณลุงพยายามดึงตัวผมไป
โทรุซัง...
.
.
.
.
"มีผู้บุกรุกจริงๆน่ะหรอ"
"แต่มีคนแปลกหน้านะครับ"
"ลองไปดูให้แน่ซิ ตอนคุโรชิซังออกไปก็ด้วย"
"!!?"
"พ...พ่อ!!"
"ท..ทำไมมาอยู่ที่นี่หรือว่าผู้บุกรุก!?"
"ชิ.. ถูกเจอจนได้"
"รินทาโร่!! ฉันไม่ยกโทษให้แกเด็ดขาด ที่เอาทากะไปขายแล้วเก็บเงียบน่ะ!
"พ่อครับ... ทากะฮิโระเอาเงินก้อนใหญ่ไป... ก็ต้องชดใช้ด้วยร่างกายสิครับ.."
"แค่เงินล้าน2ล้าน ฉันให้แกก็ได้"
"เดี๋ยวสิ...คุณฮิโรโตะ... ปัญหาตอนนี้อยู่ที่ตอนนี้เจ้าเด็กนั่นเป็นของฉันต่างหากล่ะ"
"ต..แต่ว่า"
"ปล่อยมือแล้วกลับบ้านไปไม่ดีกว่ารึไง"
"ไม่!! ทากะเป็นของฉัน!!"
"ถ้าต้องเสียเธอไป ฉันจะ... ด้วยมือนี้"
คุณลุงใช้มือ2ข้างบีบคอของผม
"พ่อ!! อย่าทำอะไรบ้าๆนะ"
"เห้ย!! ปล่อย"
เกิดเหตุการณ์ชุลมุลขึ้น คุณลุงถูกตะลุมบอน
ตัวผมก็หล่นกระแทกเข้ากับกำแพง
"อึกกก!! อืออออ"
พอแล้ว... ไม่อยากอยู่ต่อไปอีกแล้ว...
ผมใช้แรงเฮือกสุดท้าย ดันตัวเองขึ้น ก่อนจะเดินไปที่หน้าต่างที่เปิดอยู่และทิ้งตัวลงไป
"ทากะ!!!"
อยู่ๆก็มีมือหนามือหนึ่งโอบรอบเอวแล้วดึงผมขึ้นไป
"อยากให้ฉันอายุสั้นรึไง"
"บอกแล้วใหเชื่อฉันน่ะ"
"คงต้องลงโทษกันหน่อยแล้วล่ะ"
โท..โทรุซัง...
.
.
"รับสินบน กักขังหน่วงเหนี่ยว ทารุณกรรม ลักพาตัว กักขัง เข้าร่วมกับยากุซ่า พกอาวุธผิดกฏหมาย บุกรุกเคหะสถาน พยายามฆ่า มีอะไรอีกนะ" เรียวตะไล่นับนิ้วไปเรื่อยๆ
"แย่หน่อยนะครับท่านส.ส.ทั้งสอง ใช่มั๊ยอาจารย์ยามาชิตะ"
"ฝากคุณตำรวจจัดการด้วยนะครับ"
.
.
"ไม่เป็นไรนะทากะ"
โทรุซังถามผม หลังจากแก้มัดและปลดปลอกคอออก
"แค่กๆ ฮ่าห์"
"หลังจากนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนายอีกแล้วนะ"
"งั้นฉันโทรสั่งอาหารให้นะ" เรียวตะซังพูด
.
.
"พ่อลูกคู่นั้นจบเห่แล้วล่ะ"โทรุซังพูดขึ้น
"อะไรวะ! ปล่อยนะโว้ย!"
"ทากะอยู่ไหน! ทากะของฉัน!"
"ทากะของฉัน!"
ภาพตรงหน้าคือตำรวจกลุ่มหนึ่งกำลังจับคนในแก๊งยากุซ่า...รวมถึงรินทาโร่..และคุณลุง
.
.
"จะไม่ให้ต้องทรมานอีกแล้วล่ะ"
"หลังจากนี้ อยู่กับฉันนะ"
"เอ๊ะ!"
"ทำไมหรอ.. คราวนี้ฉันจะได้ทำตามใจตัวเองซะที"
"อีกอย่าง...นายเองก็ไม่มีที่ไปแล้วนี่นา"
"จะดีหรือครับ"
น้ำตาผมเริ่มไหลออกมา
"ฮึก.. จะดีจริงๆหรอครับ.. ผมน่ะ..."
โทรุซังพูดพร้อมดึงตัวผมเข้าไปกอด
"อย่างที่พูดไปนั่นแหละ"
"กลับบ้านกันเถอะ ทากะฮิโระ.."
.
.
ฮริ้งงงงงง จบไปแล้ววกับคุณทนายรว้ายๆ
หลังจากนี้เราจะมาเริ่มความบาปกันต่อนะคะ
3
2
1
.
.
.
.
"อ๊ะ!! อย่ามองนะ! โทรุ..."
"ไหนๆก็อาบน้ำด้วยกันแล้ว.. ขอดูหน่อยน่า"
ร่างสูงหยอกล้อกับร่างกายเล็กๆ ผ่านสายน้ำจากฝักบัว
"อื้อออ!!อ..อย่า.."
"รู้สึกจะยังไม่โดนทำอะไรสินะ.."
ร่างสูงพูดก่อนจะใช้ปลายนิ้วสัมผัสกับช่องทางด้านหลัง
"อื้อ!! แบบนั้นมัน.."
ร่างเล็กกระตุกเกร็ง
"หืม... ยังไม่เคยโดนใส่อะไรเลยสินะ"
เขาละจากช่องทางด้านหลังขึ้นมาสวมกอดร่างเล็กไว้
"เขาใช้แค่ของเล่นสินะ..."
"พอ...แล้ว... เรื่องของคุณลุง"
"จริงด้วยสินะ"
ร่างสูงโน้มมาซุกไซร้ที่คอคนตรงหน้า
"อื้ออ"
"หลังจากนี้ ฉันจะสอนให้เอง..ว่าเซ็กซ์จริงๆมันเป็นยังไง"
.
.
"เงยหน้าสิทากะ"
ร่างสูงพูดก่อนจะมอบจุมพิตที่อ่อนโยนให้
คนตัวเล็กเบิกตากว้าง
"ทำไมล่ะ คืนนั้นก็ทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ"
"อยากทำอีกมั๊ย จูบที่ลึกซึ้งกว่านี้"
"กับฉันคนนี้น่ะ"
โทรุก้มศรีษะลงมา ดวงตาของทั้งคู่สอดประสานกัน
"อยาก..."
"อยากทำ.."
แขนเล็กเกี่ยวคอของโทรุเข้าหาตัวเอง
"ดีมาก ทากะ"
โทรุเอ่ยชมคนตัวเล็กก่อนจะมอบจูบให้ทากะอีกครั้ง
ปลายลิ้นตวัดผ่านริมฝีปากเข้าไป สร้างสัมผัสแปลกใหม่ให้คนตัวเล็ก
"อืมมมมม"
โทรุละออกจากริมฝีปาก ไปกระซิบข้างหูคนตัวเล็ก
"หลังจากนี้ นายเป็นของฉันแล้วนะ"
"นี่เพิ่งเริ่มเองนะ...แล้วหลังจากนี้จะทำเรื่องลามกมากกว่านี้อีก"
เรทมั๊ยไม่รู้ แต่ที่เหลือเก็บไว้ก่อน เดี๋ยวไม่มีอะไรเขียน--- โดนตี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in