หลิงเต้าซีเป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์โดดเด่น

ทั้งฐานะและรูปร่างหน้าตาสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

แต่กลับไม่มีใครรู้ เมื่อพ้นสายตาของใครๆ

เขาก็กลายเป็นเพียงสุนัขที่หมอบอยู่แทบเท้าของฉีตง

เรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้นสมัยเรียนมัธยม

ความเจ็บปวดจากการถูกทำร้ายร่างกาย

ได้ปลุกหัวใจมาโซคิสม์ของเขาให้ตื่นขึ้นมา

เขาพยายามเข้าใกล้อีกฝ่าย จนได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน

ต่อหน้าคนอื่น พวกเขาคือรูมเมต

แต่ลับหลังคือนายท่านผู้โหดร้ายกับสุนัขต่ำต้อย

ฝ่ายหนึ่งต้องการเป็นผู้ควบคุม อีกฝ่ายยินยอมหมดหัวใจ

ทั้งสองคนจมดิ่งลงไปในความสัมพันธ์อันเผ็ดร้อนอย่างไม่อาจถอนตัวได้

คำเตือน

เนื้อหาค่อนข้างรุนแรง ไม่เหมาะกับผู้อ่านที่เป็นเยาวชน

เนื่องจากเรื่องนี้มีความรุนแรงทั้งเนื้อหา ภาษา และพฤติกรรมของตัวละคร การบรรยายฉากเซ็กซ์ระหว่างตัวละครที่มีรสนิยมซาดิสม์และมาโซคิสม์ การใช้ของเล่นต่างๆ ใช้เชือกมัด ตบตี การสำเร็จความใคร่ด้วยความเจ็บปวด ซึ่งเป็นความชอบส่วนบุคคล จึงขออนุญาตเตือนผู้อ่าน

เรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุมากกว่า 25 ปี เท่านั้น และควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เล่มนี้เป็นของสำนักพิมพ์คาเฟอีนค่ะ เป็นสำนักพิมพ์ลูกของสถาพร ที่ดูทรงแล้วน่าจะเป็นแนววายที่หนักหน่วงกว่าที่พิมพ์กับ deep ล่ะมั้ง (อนึ่งเป็นการตีความของเราเอง 5555) โอเคก็อันนี้เป็นเรื่องที่ 2 ที่เราได้มาจากงาน Ybook fair ก็ขอบคุณ mebmarket มา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ สำหรับโค้ด หลังจากเรื่องแรกอ่านนายพลขนฟูไปก็ถูกใจมาก เรื่องนี้เราก็อ่านวันที่ 10 จบวันที่ 10 เหมือนกันค่ะ 5555555

เอาจริงๆกับเรื่องนี้เราก็อ่านแบบไม่คาดหวังเลย ดูจากปกกับชื่อเรื่องก็คิดว่าคงจะเป็นแนว pwp แนว BDSM ธรรมดาๆ แต่เอาจริงๆดีกว่าที่คิด คือมันเป็น BDSM ที่นายเอกเป็นฝ่ายเริ่มก่อน 

นายเอกหลิงเต้าซีเป็นนายเอกประเภทคุณชาย เรียนเก่ง บ้านรวย เป็นคนเงียบๆ แต่จริงๆมีรสนิยมแบบชอบความเจ็บปวด ชอบถูกเหยียบ วันนึงถูกฉีตงรังแกในห้องน้ำ ถูกเหยียบก็รู้สึกว่ารสนิยมของตัวเองถูกปลุกขึ้นมา พระนายเป็นรูมเมทกัน วันนึงฉีตงก็ค้นพบความลับของหลิงเต้าซีจนได้ ความจริงความสัมพันธ์ของสองคนนี้พูดได้ไม่เต็มปากว่า healthy บางจุดมันอาจจะเป็นฟีล dub-con หรือกระทั่ง non-con ด้วยซ้ำ แต่เราก็รู้สึกว่าคนเขียนก็ถ่ายทอดมันออกมาได้ดีนะ dynamic ของตัวละครเข้ากันมาก คนอ่านต้องมีฟีลเอ็นดูฉีตงบ้างอะ 

ถ้าพูดในแง่ของเนื้อหาในส่วน NC ให้พูดแบบตรงๆเราว่ามันเป็น BDSM ที่ไม่ healthy มันไม่มี safeword ไม่มี aftercare บางครั้งก็เหมือนเป็นการผลักดันหลิงเต้าซีทำในสิ่งที่มันอาจจะเป็น borderline ของเจ้าตัวรึเปล่า แต่ก็คงโทษตัวละครซะทีเดียวไม่ได้ ความสัมพันธ์ของพระนายมันเกิดขึ้นตอนสมัยเรียนอะ แล้วทั้งคู่ก็ไม่ใช่คนที่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้แต่แรกด้วย แต่เอาจริงๆจากบุคลิกฉีตงต่อให้รู้ก็คงไม่ทำอะไรๆให้มันดีขึ้นมาหรอก คือฉีตงไม่ได้คิดว่าความสัมพันธ์แบบนี้มีปัญหา ตัวหลิงเต้าซีเองก็ไม่คิดว่ามันมีปัญหาด้วย เป็นความสัมพันธ์ที่ toxic แบบต่างคนต่างอยากอยู่ในความสัมพันธ์นี้ต่อไป

มันมีฟีล degradation ในหลายๆซีน ซีน NC ไม่ได้บรรยายยืดเยื้อละเอียดขนาดนั้น ส่วนตัวเราคิดว่าค่อนข้าง hardcore เลยแหละสำหรับคนที่ไม่เคยอ่านแนวนี้มาก่อน แต่ถ้าเทียบกับแนว PWP หลายๆเรื่องที่คนไทยเขียนออนไลน์กันอยู่ตอนนี้ เรื่องนี้ก็คงจัดอยู่ในหมวดกลางๆล่ะมั้งคะ แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นแนวที่เฉพาะทางล่ะนะ

สุดท้ายพูดมายาวเหมือนเราไม่ชอบ แต่จริงๆเราค่อนข้างชอบ เราคิดว่าทั้งสองคนเข้ากันดีมาก dynamic ตัวละครดี ไม่มี out character เลย character design ดี แล้วก็พลอตที่สอดมาก็โอเคเลยค่ะ (เพิ่งรู้ว่าคือคนเขียนเกมรัก 500 หยวน ตอนนี้เลยอยากอ่านเกมรัก 500 หยวนเลยอะ ถึงคิดว่ามันน่าจะคนละฟีลก็เถอะ)

ปล.ความเห็นส่วนตัวนะคะ คิดว่ามี warning tag ที่ละเอียดกว่านี้ก็จะดี เราคิดว่าบางซีนบางอย่างมันค่อนข้างเฉพาะทางมากๆเลย ถ้ามีแทคที่ชัดเจนกว่านี้ว่าคนอ่านจะเจออะไรบ้างก็น่าจะดีกว่านี้ค่ะ เช่นซีนที่ฉีตงพาหลิงเต้าซีขับรถไปบนเขาอะ