."หากคุณต้องการสัมผัสความรัก

คุณก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บปวด"

ฮือออ!!!! ได้อ่านแล้วมีความสุขมาก มันตื้นตัน อาจจบแล้วร้องไห้ รักไมรอน รักวิน รักเอสเปอรันซ่า รักบิ๊กซินดี้ รักเทสซ่า รักเอลอัล รักมิคกี้ รักอีม่า ซอร่าก็ด้วยนะ555 รักตัวละครทุกตัวอ่ะ อยากจับไมรอนมากอดสักที555 ไมรอนเป็นนิยายซี่รี่ย์สืบสวน(เรียกอย่างงี้ได้ป่าว) ที่ยาวนานมาก มีทั้งหมด 11 เล่ม และเล่มนี้คือเล่มที่ 11 เราตามอ่านมาเมื่อปีที่แล้วเอง ไปเจอในห้องสมุดมา (ช่วงปีหนึ่งคือว่างไง) ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะติดหรอก แต่ตอนนี้คืออยากซื้อมาเก็บไว้เป็นเซตเลยแต่เงินในกระเป๋ายังเป็นอุปสรรค555 สิ่งที่เราชอบในไมรอนที่สุดคือตัวละคร และความผูกพันธ์ของพวกเขา ยิ่งอ่านก็ยิ่งตกหลุมรัก เหมือนเราเดินทางไปพร้อมตัวละครเลย ส่วนเนื้อเรื่องก็สนุก มีปมมีการหักมุมที่อ่านแล้วแบบเอาอย่างนี้เลยหรอ และมันก็สนุกนะที่ได้คิดไปตามตัวละครเดาถูกบ้างผิดบ้าง และหลังจากที่ห่างหายกันไปนาน ฮาร์ลาน โคเบน ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ วินและไมรอนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ความรู้สึก ความผูกพันธ์ของตัวละครเขาทำได้ดีมาก มันเป็นเสน่ห์ของเรื่องจริงๆ ทุกคนมีชีวิตของตัวเอง มีปัญหา มีการพัฒนา วินยังเท่ห์ ฉลาด เก่ง ร้ายกาจ และรักไมรอนเหมือนเดิม(เราจิ้นคูู่นี้ คือแบบมันรักกันมากจริงๆ ช่วยเหลือกันเสมอ ตอนที่ไมรอนบอกวินว่า "ไม่อยากให้นายหายไปอีก" นี่แบบ ฟหกดาสวงฟหกดาสวงฟหกมาก เรื่องสืบสวนมันจะต้องมีคู่หูทุกเรื่องสินะ แล้วเราก็จะจิ้นทุกเรื่องสินะ) มันมีไม่กี่คนหรอกที่วินรักและแคร์ และถ้าได้รักแล้วเนี่ยก็เป็นรักแบบสาหัสเลยทีเดียว ส่วนไมรอนก็ยังเหมือนเดิมพระเอก ฉลาด อ่อนไหว ชอบรำลึกความหลัง กวน และรักเพื่อนเหมือนเดิม ตอนนี้ไมรอนมีคู่หมั้นแล้ว ก็คือเทสซ่า เราชอบเวลาสองคนนี้คุยกันมากแต่ก็หมั่นไส้ด้วย เอะอะก็บอกรักกัน คุยเรื่องสองแง่สองง่ามกันตลอด เราชอบความสัมพันธ์ของคู่นี้ คือตอนแรกแค่เป็นเหมือนเพื่อนปรับทุกข์ เพื่อนร่วมรักกันบนเตียงไม่มีความสัมพันธ์อย่างอื่่น แต่พอเวลาผ่านไปมันก็เป็นอะไรที่มากกว่านั้น เทสซ่าถือว่าคือความสุขที่สุดของไมรอนเลยก็ว่าได้ ส่วนคนอื่นๆก็น่ารัก และคอยช่วยวินกับไมรอนเหมือนเดิม

ในส่วนของเนื้อเรื่องก็สนุกมีความพลิกไปพลิกมาตลอด เป็นเรื่องของการหาเด็กชายที่โดนลักพาตัวไปเมื่อสิบปีที่แล้ว ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นญาติของวิน ซึ่งนั่นทำให้ไมรอนและวินได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเพื่อตามสืบคดี และพาเด็กทั้งสองคนกลับบ้าน แต่เรื่องราวมันต้องไม่ง่ายแน่นอน มีหลายอย่างน่าสงสัย มีเบาะแสต่างๆเข้ามาอยู่เรื่อยๆ เดาไม่ถูกจนต้องมาเจอเบาะแสสุดท้ายถึงจะอ้อ มีมุคที่บางทีก็ไม่เข้าใจเท่าไร แต่ก็ช่างมันเถอะ5555 และมันทำให้เรารู้ว่า ความรักมันทำให้เราทำสิ่งบ้าๆได้เสมอ มันทำให้บางครั้งเรามองข้ามความถูกต้องไปได้ ถ้าสิ่งนั้นมันจะสามารถปกป้องหรือเราคิดว่ามันจะสามารถปกป้องคนรักของเราได้เราก็พร้อมที่จะทำมันเสมอ ไม่มีทางที่เราจะรักได้โดยปราศจากความเจ็บปวดและความกลัวได้เลย และหน้าสุดท้ายก็เซอไพรซ์เราแบบตื้นตันมาก

"แทบไม่อยากขยับ ไม่อยากหายใจ แค่อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ ที่ที่เรามีความสุขมากมาย"

แต่

"เราต่างก็ต้องบอกลา และยอมรับมันไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน จากนั้นก็เดินหน้าต่อ" 

Home (Myron Bolitar) ฮาร์ลาน โคเบน เขียน

มณฑารัตน์ ทรงเผ่า แปล