" คุณเคยคิดว่า ความบังเอิญ
มันเล่นตลกกับเรามากไปไหม? "
............................................
" ใช่ เราคิดว่าบางที มันก็จงใจกลั่นแกล้งเราอยู่นะ "
............................................
เราเดินเลือกซื้อของ อยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่งย่านรถติด
ในใจก็คิดว่า วันนี้จะซื้ออะไรกลับไปทานดีนะ
ลองเดินไปดูที่มุมอาหารสดตรงข้างหน้าโน้นหน่อยดีกว่า
หืม... มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย
มีเส้นอุด้ง แล้วก้ เต้าหูญี่ปุ่น ของโปรดด้วย
แต่ไม่เอาดีกว่า.. ซื้อเยอะแล้วนี่
" กลับๆๆ รีบกลับบ้านดีกว่า ปานนี้รถติดแย่เลย "
ว่าแล้วก็เดินตรงไปยังแคชเชียร์จ่ายตัง
ผ่านมุมที่มีโต๊ะและเก้าอี้เรียงราย .. อ้อ เป็นมุมที่จัดไว้ให้ลูกค้ามานั่งทานอาหารนี่เอง
จังหวะนั้นสายตามันก็ดันไปมองเห็น คนๆหนึ่ง..
เขานั่งอยู่ที่โต๊ะ สวมเสื้อสีพื้น ก้มหน้าก้มตาทำอะไรสักอย่างกับโทรศัพท์
" โห้... ผู้ชายคนนี้ผมดำสลวยดีจัง ผมที่ยาวตกลงมาปกหน้าก็ดูดี
ผู้ชายคนนี้ต้องหน้าตาน่ารักแน่เลย ไม่ก็ต้องเท่มากๆ
ไหนเงยหน้ามาหน่อยสิ อยากเห็นหน้าว่าจะหล่อแบบที่คิดไหม "
...........................................
เราคิดในใจ ตอนที่กำลังเดินผ่านโต๊ะที่เขานั่งอยู่
แต่เสียดาย เรามองไม่เห็นหน้าเขาเลย เพราะเขาเอาแต่ก้มหน้า
" อดเห็นหน้าเลยแฮะ เซง "
รีบไปจ่ายตังค์จะได้กลับบ้านดีกว่า
แต่อยู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งในหัวว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงดูดีเหมือนกับ.. คนๆนั้นเลย
แต่เขาไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ได้นี่
เลยหันกลับไปมองอีกรอบหนึ่ง
" เอาว่ะ ลองมองดูดีๆสิ "
.
.
.
ใช่จริงๆด้วย แค่แผ่นหลังของเขา ทำไมเรายังจำไม่ได้นะ
แต่สิ่งที่ทำให้แน่ใจ ก็คงเป็นกระเป๋าใบเก่งของเขา ที่ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็ต้องเป็นใบนี้ทุกที
ความคิดต่อไปคือ
" เชี่ยแล้ว เอาไงดีวะ จะเดินเข้าไปทักสวยๆดีไหม
หรือว่าจะเดินโฉบๆให้เขาเห็นเองดีล่ะ
หรือว่าไม่ดีสักอย่าง ...ไม่ต้องทำไรทั้งนั้น หันหลังกลับบ้านเลยดีไหม "
เฮ็ออ
..............................................
เขา.. คือรักที่ทำให้ใจเราเต้นเป็นจังหวะเพลง Let's Stay Together
ทำใจที่มันเหี่ยวเฉา กลับชุ่มชื้นและมีความหวังอีกครั้ง เราเคยมีช่วงเวลาดีๆกันนิดหน่อย
แต่ก็นะ สุดท้ายแล้ว มันก็เป็นความแอบรักที่ไร้สาระ
ในใจก็รู็ ว่าจะต้องผิดหวังตั้งแต่เริ่มต้น เราก็เลยพยายามลืมเขาอยู่หนะ
แต่ตอนนี้เขาอยู่หน้าเรา หลังจากที่ไม่ได้เจอกันเป็นเดือน
ตั้งสติหน่อย อุตส่าห์ได้เจอแล้ว ทำใจกล้าๆแล้วเข้าไปทักเลย..
" เราสวยรึยังนะตอนนี้ ผมเด้งเป็นเป็ดรึเปล่า
ปากแห้งไหมเนี่ย แล้วจะทักเขาว่ายังไงดี โอ็ยๆๆๆตื่นเต้นไปหมด "
" เอาวะ เป็นไงเป็นกัน "
.
.
.
" dslg;klds'khjkhkhfh; "
" เห็ย มาทำไรเนี่ย "
โอ็ย นี่หรอ คำทักทายที่ดีที่สุดแล้วหนะ ไม่มีความอ่อนหวานเลยสักนิด
" อ้าว หวัดดี เรามารอแม่อ่ะ "
พร้อมกับทำท่าเสยผมหนึ่งที และหน้าตาที่ดูง่วงๆงงๆ
โอ็ย เสยผมทีไร ใจเต้นไม่อยู่กับเนื้อกับตัวทุกทีสิน่า ท่านี้เขาทำแล้วน่ารักจริงๆ
จากนั้น เราก็คุยกันนิดหน่อย
ถามว่ามาทำอะไร ไปไหนมา แล้วจะไปไหนต่อ อะไร ยังไง
ตามประสาเพื่อนบังเอิญเจอเพื่อนนั่นแหละ
เฮ็อ.. มันไม่ได้พิเศษอะไรหรอก
" โอเค งั้นไว้เจอกัน บายๆ "
อ้าว นี่จะไล่กันแล้วหรอ ยังอยากคุยด้วยต่ออยู่เลยนะ
" เอ่อ.. นี่คือจะไล่เราแล้วหรอ ห่ะ 55555 "
" เห็ย เปล่าๆ 55555 "
.
.
.
แล้วบทสนทนาก็จบลง เราก็โบกมือบ๊ายบาย แล้วค่อยๆเดินออกมา
คิดในใจว่า ถ้าเขากลับบ้านพร้อมเราก็คงจะดีนะ
มีอีกหลายเรื่องเลยที่อยากคุยด้วย
ไม่สิ
จริงๆแค่อยากมองหน้า อยากเห็นรอยยิ้ม
อยากดูท่าเสยผมเท่ๆอีกนั่นแหละ
บ้าเนอะ
.........................................
แย่จังเลย ทำไมในใจเราถึงรู้สึกแย่ขนาดนี้
ทั้งๆที่เราอยากเจอเขามาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ
แต่พอเจอกัน มันก็รู้สึกแย่มากเลย ทำไมน่ะเหรอ
คงเป็นเพราะ
เขารู้แล้วว่าเราชอบเขา
.
.
.
แต่เขาไม่ได้ชอบเรา
............................................
" รีบกลับบ้านดีกว่า
ไม่อยากเจอความบังเอิญบ้าๆแบบนี้อีกแล้ว "
2 - 11 - 2017
22 : 07
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in