เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
The Statement of "SBY"sbyworld
คนแปลกหน้าในโลกจริงกับคนไม่แปลกหน้าในโลกเสมือนจริง
  • "ถ้าห้ามคุยกับคนแปลกหน้า…แล้วเราจะมีเพื่อนใหม่ได้ยังไง?"

    คำถามเรียบง่ายแสนบริสุทธิ์จากปากของเด็กหญิงวัย 10 ขวบทำให้เราอึ้งไปชั่วขณะ
    แล้วจึงมองย้อนดูตัวเองพร้อมกับตั้งคำถามสำคัญถึงความเปลี่ยนแปลงที่เคยเกิดขึ้น
    ทำไมเราถึงกล้าสนทนาพาทีกับคนแปลกหน้าที่ทักเรามาครั้งแรกในกล่องข้อความ 
    ทำไมเราถึงกล้าขอบคุณใครหน้าไหนก็ไม่รู้ที่ออกปากชื่นชมเราในช่องคอมเม้นท์
    ทำไมเราถึงกล้าตอบคำถามที่บางครั้งบางทีดูละลาบละล้วงและละเมิดความเป็นส่วนตัว

    ก่อนจะพึงระลึกได้ว่าโซเชียลเน็ตเวิร์กทำให้ความแปลกหน้ากลายเป็นความไม่แปลกหน้า
    ทั้งยังทลายทุกกำแพงที่ขวางกั้นในทุกสัมพันธภาพเพียงชั่วพริบตาจนกลายเป็นความชาชิน 
    จากคนแปลกหน้าที่เราพบเห็นในโลกเสมือนจริงกลายเป็นคนที่เราคุ้นเคยที่รู้จักกันมานาน
    ผิดกับคนแปลกหน้าในชีวิตจริงที่ทำให้เรานึกหวาดระแวงและตั้งแง่ไปก่อนโดยไม่รู้ตัว

    หรือว่าแท้จริงแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นมาคือการเลือกปฏิบัติที่ไม่ได้ต่างอะไรจากสองมาตรฐาน
    ที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนแปลกหน้าในโลกจริงกับในชีวิตของคนไม่แปลกหน้าในโลกเสมือนจริง
    ซึ่งถูกบ่มเพาะและซึมลึกอยู่ภายในจิตใต้สำนึกของปุถุชนทุกคนตั้งแต่ยังไม่รู้ประสีประสา
    ผ่านเรื่องราวในโลกนิทานปรัมปราที่คอยพร่ำสอนและมอบแง่คิดว่าห้ามไว้ใจคนแปลกหน้า
    ดังเช่นนิทานเรื่องหนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) ที่มีตอนจบในหลายรูปแบบ
    ซึ่งสวนทางกับชีวิตจริงที่ยังคงเกิดคดีความเรื่องการต้มตุ๋นลวงหลอกผ่านโลกออนไลน์อยู่ร่ำไป 
    โดยเฉพาะเรื่องของทรัพย์สินมีค่าจำนวนมากมายมหาศาลที่ให้ด้วยความเสน่หาอย่างง่ายดาย
    ทั้ง ๆ ที่ทุกความสัมพันธ์บนโลกกลม ๆ สีฟ้าอมเขียวใบนี้ไม่มีเครื่องยืนยันหรือข้อผูกมัดใด ๆ
    ที่จะช่วยการันตีหรือพิสูจน์ว่ามันจะจีรังยั่งยืน จริงแท้แน่นอน คงทนถาวร หรือเป็นอมตะ
    ...ชั่วกัลปาวสาน

    พรชา จุลินทร (สบาย)
    7 มกราคม 2565
    10.55 น.
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in