เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ordinary life in NZordinarygirl
day10
  • Monday,4 June 2018 
    19:54

    วันนี้ไปเดินดูอพาร์ตเมนท์มา เดินเยอะมาก ตอนนี้เหนื่อยและอยากนอนสุดๆ ;_;
    ฝนตกเปาะแปะๆน่ารำคาญทั้งวันเลย ! ที่ร้ายคือลมแรงอ่า เซ็งๆ 
    _____________________

    เราเรียนอยู่ที่ Queen street ตัวเมือง Auckland ซึ่งให้ฟีลเหมือนสยามบ้านเราอ่า 
    ส่วนอพาร์ตเมนท์ที่ไปดูมาก็เดินต้องประมาณ 15-20 นาที เหมือนเป็นสามย่าน ราชเทวี ฟีลนั้น 


    เรามาเรียนที่นี่เกือบ 3 เดือน โดยเดือนแรกนี้เราอยู่กับ homestay จ่ายประมาณ 250$ per week 
    รวมค่าน้ำไฟเน็ต อาหารสองมื้อ(วันธรรมดา) สามมื้อ(เสาร์อาทิตย์) และได้ห้องนอนเดี่ยว 
    แต่บ้านค่อนข้างไกล เราจึงต้องเสียค่าเดินทางประมาณ 33-40$ ต่อวีคเป็นค่าเดินทางอ่า 
    (ค่าเดินทางแล้วแต่คนเลยว่าได้โฮสบ้านใกล้ไกลประมาณไหน หรือถ้าวีซ่านร.น่าจะได้ลดอีก)
    ส่วนวันธรรมดาที่ไปเรียน เราก็เสียค่ามื้อกลางวันประมาณ 40$ ต่อวีค
    รวมๆแล้ว การอยู่ homestay ของเราก็ประมาณ 330$ per week 

    ถ้าจะอยู่ให้คุ้มก็ต้องกินดินเนอร์ที่บ้านทุกมื้อ !
    ปัญหาคือ
    เรานั้นชอบเถลไถล จึงชวดบางมื้อ
    และข้อสำคัญคือ เราอยากกลับบ้านเลทนิดนึงก็กลัวลำบาก เพราะมืดจนมองไม่เห็นป้ายลงรถ ;_; 

    ดังนั้น เราจึงแน่ใจมากๆๆๆ ว่าเราคงไม่อยู่กับโฮสต่อ และต้องการหาอพาร์ตเมนท์มากๆ 
    แต่ การหาห้องที่ดีและโดนใจให้เจอในราคาที่ถูกก็ยากเหมือนกัน 

    ป้ายประกาศ ณ flat แห่งหนึ่ง

    ห้องที่ดีสำหรับเราคือ 
    - ห้องที่ให้ราคารวมทุกอย่าง น้ำ,ไฟ,เน็ต 
    - มีคนอยู่ไม่เยอะ (จำนวนคนกับห้องน้ำสัมพันธ์กันนิดนึง)
    - มีครัว ทำอาหารได้ 
    - เดินไปเรียนได้
    - คนละเพศก็ได้ แต่ต้องแยกห้อง และมีเพศเดียวกันอยู่ด้วยอ่ะ (ตย. ถ้ามีชาย ต้องมีญ2รวมเราแล้ว555)
    - ราคาไม่เกิน 210$ ต่อวีค

    อ่ะ ดูขอเยอะไปแมะ 555555 ซึ่งเงื่อนไขข้างบนนี้คือเจอห้องเยอะมากเลยนะ แต่ไกล๊ ! แบบต้องนั่งบัสทั้งนั้นเลยยย พอเป็นในเมืองก็ต้องแชร์เตียงกับคนอื่นน หรือไม่ก็อยู่รวมกับชาติอื่นเยอะไปหน่อย(มีห้องนอนแยกแหละ แต่แบบ 5-6คนในห้องใหญ่ แออัดไปหน่อย) 

    หรือพอเจอห้องในเมือง ก็แอบคิดว่าระหว่างทางเดินมันเปลี่ยวอีก 
    คือแบบ เกิดเป็นญแท้จิงนั้นแสนลำบากมากๆ 

    เอาจริง นี่ก็รู้แหละว่าคนที่ทำให้มันยากคือเราเอง ฮ่าๆ แต่ว่าในเมื่อคนอื่นหาได้ เราก็ต้องหาได้สิ ! แง 
    ที่มันยากเพราะอยู่สั้นด้วยแหละ

    ถ้าอยู่ครึ่งปี หรือปีนึง เราก็แอบคิดว่าคงไปทำสัญญากับเจ้าของห้องหรือ ตึกได้เลยแหละมั้ง
    ไม่ต้องมาต่อ หรือขออยู่ขอหารกับคนอื่นอ่ะเก็ตมะ 

    เออ แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยมั้ง ที่โทรติดต่อ ขอนัดดูห้องเช่าไปเรื่อยแบบนี้
    รู้สึกเป็นผู้ใหญ่นิดนึง เพราะแม่งลำบาก 
    ถึงแม้ว่าเงินค่าเช่าจะมาจากพ่อแม่หมดเลยก็ตาม 


    เหอะๆ เอาเป็นว่า ผ่านไปอีกหนึ่งวัน

    เร็วจังเนอะ.


    อาหารเกาหลี 14$ รสชาติดีเลย ! ปริมาณแบบน่าตกใจมาก คุ้มคุ้ม 

    ดินเนอร์คืออะไร ต้องบันทึกไว้ทุกวัน!

    วันนี้ซื้อเค้กมากินกับโจสและยูกะ 
    โจสอยู่บ้านคนเดียว บอกเหงามาก ทั้งวันก็ text มาคุยด้วยซึ่งนี่ก้รุ้สึกได้ว่านางเหงา 5555 









Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in