17:04 pm

weekend นี้ฝนตกลมแรง ท้องฟ้าไม่สดใสเลย

_________

เราอยู่บ้านทั้งวัน อยากออกไปข้างนอกก็กลัวลมแรง 

สุดท้ายตอนบ่ายๆเลยชวนโจสลิน เพื่อนคนจีนให้พาไปเดินเล่นแถวบ้านหน่อย โจสถามว่าเราอยากไปไหน เราก็บอกว่าอยากไปบีช อยากถ่ายรูป พกกล้องไปทั้งสองตัว ดิจิตอลและฟิล์ม แถมยังพกกระเป๋าตังค์โทรศัพท์ไปเต็มตัวมาก ในขณะที่โจสเอามาแค่โทรศัพท์ ไม่มีกุญแจเป๋าตังไรทั้งนั้น 5555

เป็นผญสองคนที่มาชายหาดในวันที่ลมแรงเหมือนพายุ แรงจนเดินเซ มองไปที่คลื่นก็จินตนาการไปถึงสึนามิ คือลมน่ากลัวมาก แล้วมองหน้ากันคือเราใส่ผ้าใบเด๋อๆ ส่วนโจสใส่โค้ทมาชายหาด แต่พอถามว่าจะลงไปเดินตรงทรายไหม ก็ไปเด้ออ555555 แต่โจสเคยมาแล้ว โจสเลยพาไปดู บ้านกระจกริมหาด สวยมากมีสระว่ายน้ำ

หลังจากนั้นก็เดินกลับบ้านแบบงงๆ เพราะนี่ไม่กล้าเดินไปไหนไกล กลัวฝนตก พายุมา แอบเกรงใจโจสอ่ะ คือนี่ชวนออกมาแบบเสียเที่ยวมาก เพราะอากาศแย่สุด ฮือ why !? (สำเนียงโจส)

ส่วนตอนเย็น หลานๆของโฮสมาดินเนอร์ที่บ้าน หลานชายของโฮสอายุ20กว่าแล้ว ! 

และมีลูกสาวตัวจิ๋ว(เป็นเหลนโฮสแล้ว!) วัยกำลังซนมาด้วย ! 

พวกเราเด็กต่างชาติกินแยกโต๊ะกับครอบครัวโฮส เพราะโต๊ะไม่พอ แต่ระหว่างกินเจ้าจิ๋วก็แวะมาเยี่ยมทุกๆนาที เฮ้อ เหมือนเกิดมาเป็นคนดังเลยน้าเด็กคนนี้ อิอิ รักอ่ะ !

เจ้าจิ๋วสดใส พลังเยอะมากกก ยังสื่อสารไม่ได้ (แต่กำลังพัฒนาอยู่)

ความสามารถพิเศษคือการเปล่งเสียงร้องดังก้องบ้าน5555 บ๊ายบายทักทายทุกคนไม่หยุด วิ่งพุ่งชนเข่าเราและทุกคนที่เจอ เอ้อ แล้วที่สำคัญคือ เจ้าจิ๋วมีภาษาของ

ตัวเอง ซึ่งเราก็พยายามคุยด้วยภาษานั้นละ แต่มันยากจริงๆ่อ่ะ ฮ่าๆๆ

วันเสาร์ผ่านไปแบบเร็วๆ เรียบๆ มาพีคตรงได้เจอเด็กน้อยคนนี้เนี่ยแหละ ! 

เป็นวันธรรมดาๆวันนึงที่เรามีความสุขมากๆอีกแล้ว ;-)

__________________

ความจริงแล้วเรานัด โจสลินกับยูกะ ไปเดินเที่ยวตลาดนัดเมือง takapuna (อยู่ใกล้ๆ) 

นัดกันว่าจะขึ้นบัสรอบ 8 โมง ซึ่งตลาดอ่ะปิดเที่ยง 

แต่ปรากฎว่าฝนตกหนักตั้งแต่เช้าเลยยยย แบบเราก็สองจิตสองใจละ 

พอมาคุยกัน ก็คิดตรงกันว่า แง ไม่ไปละกันเนอะ สรุปก็คือ แผนเที่ยวตลาดเค้าล่มง่า ! วาดฝันมาทั้งคืน!

แล้วคือเราก็นั่งคิดว่าต้องเหงาๆอยู่บ้านอีกแล้วเหรอ แงงงง สุดสัปดาห์นี้จะเที่ยวอ่า จาเท่ววว 

ตอนกินข้าวเช้าก็นั่งคุยกับพอล(โฮสผช)ไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึงทอปปิคไหนไม่รู้

พอลบอก พอลจะออกไปข้างนอก นี่เลยแบบ ไปไหน ? ไปเดินออกกำลังเหรอ แต่นี่ฝนตกอยู่นะ !

แล้วพอลก็ตอบมาว่า ถ้าเราหยุดทำอะไรเพราะฝนตก ชีวิตนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เพราะที่ไหนก็มีฝนเหมือนกันหมด (เราเลยแซวๆกลับไปว่า อาจเพราะคุนเป็นคนอังกฤษหรือเปล่าา พอลก็บอก ใช่นั่นก็ส่วนนึง55555)

อืม แต่เป็นเพราะประโยคนั้น นี่เลยเข้าห้องมาเตรียมตัวออกไปข้างนอก

ชีวิต unplanned สุด ไม่รู้ว่าจะทำอะไรด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนั้นในหัวคือ ฉันต้องออกไป !

พอลแนะนำให้ดูหนัง แต่พอดูรอบหนังกับเรื่องที่มีแล้วไม่โอเคสุดๆ 

สุดท้ายก็ นั่งบัสเข้าเมืองมา เพื่อเดินเล่นแถวถนนเดิมที่ไปโรงเรียน 

ซื้อของกินของใช้ ลองเดินมั่วๆไปซอยนู้นซอยนี้ ใช้ชีวิตแบบไร้จุดมุ่งหมาย

ปิดท้ายวันด้วยมื้อเย็นที่แรกเห็นเราร้องกรี๊ดในใจจจจ 

ฮือออ เนื้อสัตว์ ฮืออออ meattttt ฮือออโปรตี๊นนนนนนนน