เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชั้นหนังสือของปุ๊กโกะจังuminaka16
<รีวิว> Lost Love (ไร้รัก)
  • การอารักขาเจ้านายคือหน้าที่ของบอดี้การ์ด
    ทว่าโจนาห์ บอดี้การ์ดมือหนึ่งของนายใหญ่แห่งแวนเดอร์บิลต์
    มีอีกหน้าที่ นั่นคือสร้างความสุขบนเตียงให้เจ้านาย!
    ความสัมพันธ์บิดเบี้ยวที่ไม่อาจเลี่ยงและไม่อาจถลำลึกลงไป



    สำหรับ Lost Love (ไร้รัก) เล่มนี้ เป็นนิยายเรื่องที่สองในซีรีส์มาเฟียซิซิลีค่ะ เซ็ตเดียวกับ Lust Love (รักใคร่) >> อ่านรีวิวที่นี่ เป็นนิยาย Omegaverse โดยคราวนี้จะเล่าเรื่องของทางฝั่งตระกูลแวนเดอร์บิลต์ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าตระกูลมาเฟียหลักแห่งเกาะซิซิลีที่มาทำมาหากินอยู่ในลาสเวกัส

    "อเลสซานโดร" พระเอกในเรื่องนี้จะโตกว่าพระเอกใน Lust Love หน่อย เพราะเปิดเรื่องมาเขาก็เป็นนายใหญ่ของตระกูลไปเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่ไทรีส แห่ง คอนเนลลียังเป็นแค่ "ว่าที่นายใหญ่" อยู่ เรื่องนี้เป็นความสัมพันธ์ของเจ้านายกับบอดี้การ์ด ซึ่งนายเอกของเรื่อง "โจนาห์" เป็นคนตระกูล "บูเซมี" ที่ปฏิญาณตนรับใช้ตระกูลแวนเดอร์บิลต์มาทุกรุ่น โจนาห์เป็นบอดี้การ์ด เป็นมือขวาในการทำธุรกิจ แล้วในขณะเดียวกัน ไปๆ มาๆ ก็มีหน้าที่บำบัดความใคร่ให้เจ้านายไปด้วยเลย (สารพัดประโยชน์แท้)

    พล็อตเรื่องก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ พระเอกเป็นอัลฟ่าสายเลือดบริสุทธิ์ (พ่อแม่เป็นอัลฟ่าสายเลือดบริสุทธิ์ทั้งคู่) ส่วนนายเอกเป็นโอเมก้าที่แหวกเผ่าพันธฺุ์มาอีกแล้ว คราวนี้นายเอกเราได้ยีนส์โอเมก้ามาจากบรรพบุรุษรุ่นสูงขึ้นไปไกลๆ นู่น เลยทำให้คนทั้งตระกูลเข้าใจว่าตระกูลตัวเองเป็นตระกูลเบต้า พอนายเอกเกิดอาการฮีตขึ้นมาก็ต้องคอยกินยาระงับฟีโรโมน ต้องลาหยุดทุกวันที่ 21 เพราะเป็นวันฮีตวันแรก ฟีโรโมนพลุ่งพล่าน ยาก็เอาไม่อยู่ โดยปิดบังพระเอกไว้

    ความสัมพันธ์อันไม่ควรเกิดขึ้นในคืนวันหนึ่งที่อเลสซานโดรได้กลิ่นหอมเบาๆ จากร่างของโจนาห์ แล้วก็เกิดฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ส่วนโจนาห์เองก็ยึดมั่นถือมั่นว่าตัวเองมีหน้าที่ต้องรับใช้ผู้เป็นนาย และภักดีด้วยชีวิตเลยไม่ขัดขืน ความสัมพันธ์นี้เป็นการระบายความใคร่อย่างแท้จริง ไม่มีการเล้าโลม มาถึงก็เสียบเลย เสร็จแล้วก็จากไป นายเอกก็รับไหวอยู่เพราะมีโครงสร้างร่างกายแบบโอเมก้า (ไม่ขออธิบายรายละเอียดในที่นี้)

    แน่นอนว่าพล็อตแบบนี้ตอนแรกพระเอกก็ต้องไม่เห็นความสำคัญของนายเอก เห็นเป็นของตาย ไม่เคยใส่ใจอะไร นายเอกก็โศรยาจำเลยรักมาก ทนไปค่ะ ท่องไปค่ะ นี่คือหน้าที่ เราเป็นแค่ที่บำบัดความใคร่ ไม่ใช่คู่นอน ท่องวนไปทุกวันๆๆๆๆ พระเอกก็ทำแย่ๆ กับนายเอกเยอะมาก ไม่เหลือศักดิ์ศรีให้นายเอกบ้างเลย แต่ในความใช้งานคุ้มนั้น พระเอกก็มีอาการ "หวง" บอดี้การ์ดคนนี้แบบไม่รู้ตัว จะไปจีบหญิงเหรอ แอบใช้อำนาจส่งหญิงคนนั้นไปไกลๆ ซะเลย มีผู้ชายมาสนิทสนมด้วยเหรอ เล่นหนังสดให้ดูซะ เอาให้หน้าหงายกลับไปเลย 

    จุดเปลี่ยนมันมาอยู่ตรงที่ นายเอกเกิดท้องขึ้นมาค่ะ ปัญหาเรื่องท้องของเรื่องนี้ไม่ใช่แค่เรื่องที่พระเอกกับนายเอกอยู่คนละชนชั้น พระเอกสูงส่ง นายเอกต่ำต้อย อะไรแบบนั้น แต่มันมีปัญหาตรงที่ทายาทชายคนแรกของอเลสซานโดรจะมีศักดิ์เป็นผู้สืบทอดตระกูลคนต่อไป แล้วยังมีเรื่องที่สายเลือดของอเลสซานโดรกับโจนาห์จะไม่ใช่อัลฟ่าบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว ทำให้โจนาห์ไม่รู้จะทำยังไง แล้วอเลสซานโดรยังจะต้องแต่งภรรยาอีก ตรงนี้ขอชมคนเขียนที่ผูกพล็อตได้ดี มีเหตุผลรองรับการตัดสินใจของโจนาห์

    พอสูญเสียนายเอกไป พระเอกถึงจะเริ่มเห็นค่า นำไปสู่การรู้ใจตัวเองในที่สุด ก็ตามธรรมเนียมค่ะไม่มีอะไรหักมุม จากนั้นก็จะเป็นภาคพระเอกกลับใจ ตามหา ตามง้อเมีย สุดท้ายก็จบแบบ Happy Ending

    สิ่งที่เราชอบในเรื่องนี้ก็คือ เรารู้สึกว่านักเขียนพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับโลกมาเฟียอิตาลี ทั้งตำแหน่งในแก๊งต่างๆ ชื่ออาหารอิตาเลียนที่คนทั่วไปอย่างเราไม่คุ้นเคย ก็ได้เปิดโลกนิดหน่อย (ที่จริงเรามี The God Father ในกองดองนะ แต่ไม่รู้ปีไหนจะได้หยิบมาอ่าน)

    แต่สิ่งที่ไม่ชอบก็คือ เรารู้สึกว่าตัวละครหลักๆ ทั้งหลายไม่สมจริงเลยค่ะ พระเอกไม่เท่าไหร่ แต่นายเอกซึ่งเป็นบอดี้การ์ดมือหนึ่ง ซึ่งในเรื่องบรรยายว่าเก่งกาจมาก ฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก แต่ความระแวดระวังน้อยมาก บางเรื่องรู้สึกเอะใจแต่ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอกบ่อยมากๆ คนที่ทำหน้าที่บอดี้การ์ดมาเป็นสิบปีมันควรมีความระแวดระวังภัยมากกว่านี้มาก เห็นอะไรก็ควรจะสงสัยไว้ก่อน ไม่ใช่ปล่อยผ่าน คงไม่เป็นไรหรอกอะไรแบบนี้ มันไม่ใช่ค่ะ 

    อีกอย่างก็คือการบรรยายที่เรายังไม่รู้สึกว่ามันเป็นอิตาลี เป็นเรื่องของชาวตะวันตก อย่างมีตอนหนึ่งบอกว่าตัวละครหนึ่งมาทำหน้าที่ "ศิราณี" ให้คนอื่น มันไทยแบบไทยกว่านี้ไม่ได้แล้ว อีกอย่างที่ไม่ชอบก็คือวิธีการบรรยายความคิดของตัวละคร ในเรื่องตัวละครทุกตัวจะมีเหตุผลรองรับในการกระทำเสมอ แต่จะถูกบรรยายออกมาในรูปแบบของ "เขาไม่ทำแบบนี้เพราะคิดว่า xxx" ตลอด ซึ่งมันไม่ผิด แต่รูปประโยคซ้ำๆ มันทำให้อ่านแล้วเบื่อ และไม่เหลืออะไรให้คนอ่านได้คิดหรือจินตนาการต่อเลย เราชอบอ่านนิยายที่เหลือพื้นที่ให้คนอ่านได้คิด หรือ "เดา" ความคิดตัวละครบ้าง ว่าตัวละครพูดประโยคนี้ออกมาเพราะอะไร เขาคิดอะไรอยู่ มันจะลุ้นและสนุกกว่าค่ะ

    สุดท้าย ท้ายสุด เรื่องนี้ยังคงคำผิดเยอะมาก และอาจจะเยอะกว่าเล่มแรกอีก มีทั้ง คำผิด คำตกหล่น คำเกิน คำสลับที่ คำใช้ผิดความหมายเต็มไปหมดค่ะ

    อ้อ เรื่องนี้ 18+ นะคะ ภาพประกอบด้านในแซ่บมาก 4 ภาพจุกๆ และในซีรีส์นี้ยังมีเรื่องที่จะตามมาอีกค่ะ

    แปะเหนื่อยนะเนี่ย


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in