ทรราชหวนคืน เล่ม 1-2 (จบ)
ผู้เขียน : ม่านม่านเหอฉีตัว
ผู้แปล : ปราณหยก
EverY
2 เล่มจบ


          ตอนแรกว่าจะผ่าน แต่เห็นปกที่วาดโดย 長陽_RIN แล้วมันก็อดใจไม่ได้จริงๆ เพราะเป็นนักวาดที่เราชอบ อีกอย่างคือเป็นพวกคลั่งปกสวยอยู่เป็นทุนเดิมก็เลยต้องจัดเสียหน่อย

          ทรราชหวนคืน เป็นนิยายที่เขียนโดย ม่านม่านเหอฉีตัว นักเขียนสายพระเอกคลั่งรัก ร้ายกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่กับเธอ สำหรับเราเคยอ่านผลงานของคุณนักเขียนคนนี้แค่เรื่องเดียวคือ รัชทายาทบัญชา ส่วน ปีนั้นที่ข้าคะนึงถึง เราไม่ได้อ่านค่ะ

          นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวขององค์ชายใหญ่ ฉู่เซ่าหลิง ผู้รักน้องชายร่วมอุทรของตัวเองเอามากๆ พยายามขจัดขวากหนามทั้งหมดทั้งมวลทั้งรักทั้งใส่ใจน้องชายอย่าง ฉู่เซ่าหยาง ที่สุด แต่กลับนึกไม่ถึงว่าสุดท้ายแล้วเขาจะโดนน้องชายตัวเองทรยศ บีบให้อับจนหนทางถึงกับตั้งใจจะเอาชีวิต

          ในตอนนั้นเองที่ เว่ยจี่ ผู้คุ้มกันตัวเล็กๆ ที่เขาไม่เคยรู้ว่ามีคนผู้นี้อยู่กลับปราดเข้ามาช่วยเหลือ เอาตัวเข้าปกป้องเพื่อให้เขาหนี แต่การกระทำเหล่านั้นก็แค่ช่วยยื้อเวลาชีวิตให้ฉู่เซ่าหลิงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะสุดท้ายแล้วทั้งสองคนก็จนมุมที่หน้าผา เว่ยจี่ปกป้องเขาจนถึงแก่ชีวิต เพียงเท่านั้นฉู่เซ่าหลิงก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว สุดท้ายกอดร่างของผู้คุ้มกันผู้นี้ไว้แล้วโดดลงหน้าผาไปด้วยกัน

          แต่เมื่อลืมตาตื่นมาอีกครั้ง ฉู่เซ่าหลิงกลับพบว่าตัวเองได้ย้อนเวลากลับมาช่วงที่มารดาของตนเสียไปได้เพียงปีเดียว ทุกอย่างยังคงไม่เลวร้ายเกินควบคุม ตัวเขายังไม่ได้ถูกน้องชายเอาชีวิต ฉู่เซ่าหลิงเลยตั้งเป้าว่าจะต้องคิดบัญชีกับน้องชายคนนี้ก่อนที่ตนจะโดนเล่นงานอีกครั้ง และแน่นอนว่าเว่ยจี่ที่มอบชีวิตให้เขาอย่างภักดีหมดใจผู้นั้นก็ต้องได้รับเพียงสิ่งที่ดีเลิศที่สุดตลอดไปในชาตินี้

          งงมาก เริ่มต้นไปไม่กี่หน้าพระเอกก็คลั่งรักแล้ว 5555 แบบพอรู้ว่าตัวเองได้ชีวิตกลับมาเขาก็เริ่มลงมือตามหาตัวเว่ยจี่ทันที รีบดึงอีกฝ่ายมาเป็นผู้คุ้มกันข้างกาย มอบตำแหน่งมอบห้องพักทุกอย่างให้เสร็จสรรพ เว่ยจี่น้อยที่ได้รับความเอื้ออาทรแบบไม่ทันตั้งตัวก็คือเป็นงง แต่เพราะตัวเองแอบรู้สึกดีๆ ให้กับองค์ชายใหญ่ผู้นี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอหน้าก็เลยออกจะประหม่า เดี๋ยวเดียวก็เขินหน้าแดง แงงง

          และก็ในไม่กี่บทช่วงแรกนี้แหละที่จากแค่ได้อยู่ห้องพักใกล้เคียง เว่ยจี่ก็ได้ย้ายมานอนห้องเดียวกับฉู่เซ่าหลิงไปเลย เพราะพระเอกรุกเร็วเดินเกมเร็วมาก ไม่รีรออีกต่อไป บอกไปเลยว่ารู้สึกยังไงกับเว่ยจี่ สัญญาเต็มที่ว่าจะไม่ให้เขาเป็นแค่ชายบำเรอแน่นอน

          ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเราแอบกลั้นใจมองเนื้อหาที่เหลือหลังจากนั้นไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าอะไรก็ตามที่มาเร็วแบบนี้จะแอบมีดราม่าช่วงหลัง แต่อ่านไปอ่านมาก็พบว่าตัวเองคิดมากไปเอง หล่อนอ่านนิยายของใครอยู่! แต่ละเรื่องของนักเขียนคนนี้เค้ามีแต่พระเอกคลั่งรักนะ!

          ฉู่เซ่าหลิงไม่ได้ปกปิดใครเลยว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับเว่ยจี่ เราชอบที่พระเอกชอบก็คือชอบ ถึงจะโดนขันทีข้างกายบอกว่าแสดงออกถึงความโปรดปรานในตัวเว่ยจี่มากไปอาจจะล่อเป้าได้ แต่พระเอกก็ไม่กลัว ในเมื่อข้ารักแล้วข้าก็มั่นใจว่าจะสามารถปกป้องคนที่รักได้ ถ้าปกป้องไม่ได้ก็ไม่ควรจะรักหรอก อั่ยยะะะ

          ทางหนึ่งรักใคร่ดูแลเว่ยจี่ มีอะไรก็ประเคนให้ผู้คุ้มกันน้อย อีกทางก็คอยจัดการศัตรูไปด้วย ทั้ง ลี่กุ้ยเฟย สนมรักฮ่องเต้ที่หาลู่ทางกำจัดพระเอกเพื่อให้ลูกชายตัวเองอย่าง ฉู่เซ่าหร่วน ขึ้นเป็นรัชทายาท หรือกับตัวน้องชายแท้ๆ ของเขาเองที่หาทางพิสูจน์ได้แล้วว่าไอ้เด็กนี่มันหมาป่าที่เอาใจออกห่างตั้งแต่เล็กแต่น้อยเลยนี่หว่า

          พอพระเอกเกลียดแล้วมั่นใจแล้วว่าจะเอาคืนก็คือเดินหน้าไม่หยุดนะ วางแผนขุดหลุมให้อีกฝ่ายตกลงไปแบบที่ยังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ช่วงนี้ส่วนตัวรู้สึกว่าสนุกมาก เพราะไม่ว่าจะเป็นลี่กุ้ยเฟย ฉู่เซ่าหร่วน หรือฉู่เซ่าหยาง ต่างก็จนมุมไปตามๆ กัน ไม่ว่าจะวางแผนอะไรมาพ่อพระเอกของเราก็พลิกเกมได้ตลอด