ผู้เขียน : หน่วนเหอ
ผู้แปล : เมิ่งเหวิน
Rose Publishing
7 เล่มจบ

          ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะซื้อหรอกเพราะชื่อเรื่องไม่น่าสนใจเท่าไหร่ เห็นครั้งแรกก็ไม่ได้เข้าไปอ่านตัวอย่างด้วยเพราะตั้งใจว่าเรื่องนี้จะปล่อยผ่าน แต่วันหนึ่งไม่รู้นึกยังไงขึ้นมาได้ น่าจะเพราะสงสัยว่าทำไมถึงพูดว่าเป็นโอตาคุ ก็เลยลองเข้าไปอ่านตัวอย่างดู

          อ่านตัวอย่างแล้วก็รู้สึกสองจิตสองใจนิดหน่อย คือเราชอบเซ็ตติ้งวันสิ้นโลกมาก แนวสู้ซอมบี้ไรงี้ แต่เท่าที่อ่านตัวอย่างมาไอ้การกลับชาติมาเกิดแล้วใช้ความรู้จากในชาติที่แล้วมาปรับใช้เนี่ย กว่า 80% คือมั่นใจได้เลยว่าซูแน่ๆ และเราอ่านแนวซูได้แต่ไม่อิน แต่เรื่องนี้อ่านไปอ่านมาก็อยากรู้ว่ามันจะยังไงต่อ ก็เลยตัดสินใจซื้อเล่มมาอ่านเลยแล้วกัน

          สรุปคือ...ชอบ! 55555

          นิยายพูดถึง หลัวซวิน ที่มีชีวิตอยู่ในช่วงวันสิ้นโลกผ่านมาได้หลายสิบปี ทุกวันดำเนินชีวิตไปด้วยความยากลำบาก ตัวคนเดียว ยากจน แถมยังไม่มีพลังวิเศษเหมือนหลายๆ คนที่เมื่อวันสิ้นโลกมาถึงกลับพบว่าตัวเองมีพลังวิเศษธาตุโน้นธาตุนี้ แต่ตัวหลัวซวินคือมนุษย์ธรรมดาดีๆ คนหนึ่งนี่เอง อุตส่าห์เอาชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้ก็ไม่ง่าย สุดท้ายดันต้องมาตายอนาถด้วยเหตุไม่คาดฝัน

          เมื่อตื่นขึ้นมาอีกทีเขากลับพบว่าตัวเองย้อนมาอยู่ในช่วงก่อนวันสิ้นโลก พอสวรรค์ให้โอกาสแบบนี้เขาเลยรีบเตรียมความพร้อมแบบจัดเต็ม ขายบ้านไปหาห้องชุดใหม่ที่มีระบบความปลอดภัยเป็นเลิศ กักตุนน้ำอาหาร เตรียมของแห้ง เตรียมเครื่องนุ่มห่ม สารพัดสารเพเตรียมพร้อมรับมือกับวันสิ้นโลกที่กำลังมาถึง ไม่ลืมหาซื้อน้องหมาเอาไว้เลี้ยงเพื่อให้มันช่วยเป็นหูเป็นตาเวลาเขาไม่อยู่บ้านด้วยอีกหนึ่งตัว

          แอบรู้สึกว่าถ้าเราเจอเรื่องแบบนี้จริงๆ เรายังจะลุกมาเตรียมความพร้อมแบบนี้หรือเปล่า คนขี้เกียจไม่อยากดิ้นรนอย่างเราก็คงอยู่เท่าที่อยู่ ถอนเงินมาบำเรอตัวเองก่อนค่อยรอวันตายทีหลัง โถๆ ชีวิตโอตาคุของแท้ 5555

          เอาล่ะ นอกจากนี้หลัวซวินยังแวะเข้าไปเขียนกระทู้การเตรียมความพร้อมรับมือกับวันสิ้นโลกในเว็บไซต์ด้วย กระทู้ของเขามีคนเข้ามาติดตามอ่านเยอะมาก แต่พออัพมาจนถึงวันสุดท้าย หลัวซวินตัดสินใจบอกแฟนๆ ในกระทู้ว่าหลังเที่ยงคืนวันนี้โลกจะล่มสลาย ให้เตรียมความพร้อมเอาไว้ คนอ่านปาหมอนใส่ ถุย สุดท้ายก็เป็นกระทู้ดักนี่เอง แอดมินเว็บไซต์เองก็จัดการลบกระทู้ในคืนนั้นทันที แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่โอตาคุวันสิ้นโลกคนนี้พูดถึงดันกลายเป็นความจริงซะงั้น

          เกิดสีประหลาดขึ้นบนท้องฟ้า มนุษย์และสัตว์พืชบางจำพวกเกิดการกลายพันธุ์ วันสิ้นโลกเดินทางมาถึงแล้ว หลัวซวินถือโอกาสที่ทุกคนยังไม่ตื่นตระหนกมากนักเพราะเพิ่งเป็นวันแรก รีบออกไปกักตุนของเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะได้เจอกับ เหยียนเฟย ชายหนุ่มที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งเข้าโดยบังเอิญ

          ช่วย? ไม่ช่วย? ช่วยก็ได้วะ!

          หลัวซวินทำการช่วยเหลือชายคนนั้นโดยจัดการให้เข้ามาในบังเกอร์ที่แสนจะอุดมสมบูรณ์ของตัวเอง แอบกังวลเล็กน้อยด้วยซ้ำว่าตานี่จะอยู่แล้วไม่ยอมไปไหน กลายเป็นว่าเอาท้องมาแขวนไว้ที่ห้องเขาอีกคน

          แต่แล้วหลัวซวินก็ได้รู้ว่าแท้จริงแล้วเหยียนเฟยมีพลังวิเศษธาตุโลหะที่หาได้ยาก เพราะปกติคนก็มีกันแค่ธาตุดาษๆ ทั่วไป คิดแล้วคิดอีกการเลี้ยงคนคนนี้ไว้มีแต่ได้ไม่มีเสีย การหยิบจับโลหะมาหลอมเป็นเครื่องมืออาวุธนี่มันแสนจะสบายสุดๆ เลยไม่ใช่เหรอ คิดได้แบบนั้นสุดท้ายหลัวซวินเลยยอมให้เหยียนเฟยอาศัยอยู่ร่วมกับเขาและเจ้าหมาน้อยให้ห้องที่แสนอบอุ่นปลอดภัยแห่งนี้ด้วยอีกหน

          ตัวเหยียนเฟยนั้นความจริงแล้วเป็นชายหนุ่มจากตระกูลใหญ่ ถูกคาดหวังจากคนรอบตัว มักต้องเป็นผู้นำมาตลอดทั้งชีวิต พอได้มาเจอหลัวซวินเขาจึงรู้สึกสบายใจขึ้น ไม่เป็นมันแล้วช้างเท้าหน้า ขอเป็นช้างเท้าหลังดีกว่า ยกหน้าที่ผู้นำและคนตัดสินใจให้หลัวซวินคนเดียว ส่วนเขาคอยประคับประคองอีกฝ่ายก็พอ

          พูดอย่างนี้ตอนแรกเข้าใจว่าเนื้อหาจะไม่ได้เน้นความรักมาก แต่ไปๆ มาๆ อีเหยียนเฟยคนนี้มันเริ่มออกลายตั้งแต่เล่มหนึ่งเลยเร้ออออออ

          เรื่องนี้เอาไว้พูดในส่วนถัดไป แต่จะบอกว่านอกจากนี้แล้วทางกองกำลังทหารเริ่มอพยพคนที่ยังมีชีวิตรอดเข้ามาอาศัยในตึกที่ว่างและเกณฑ์คนไปสร้างกำแพงป้องกันซอมบี้ คนกลุ่มแรกๆ ที่ย้ายเข้ามาคือเด็กนักศึกษา 5 คนที่เคยอ่านกระทู้ของหลัวซวิน พอเกิดวันสิ้นโลกก็ตัดสินใจไม่ไปมหาลัยเพราะมหาลัยคนเยอะแปลว่าซอมบี้ต้องเยอะตาม วันถัดมาดันเกิดวันสิ้นโลกเข้าจริงๆ เอาชีวิตรอดมาได้เพราะกระทู้นั้นแท้ๆ ก็เลยกลายเป็นแฟนคลับโอตาคุ ทำทุกอย่างตามที่คัมภีร์โอตาคุเขียนไว้ และไม่ได้รู้เลยว่าโอตาคุจอมห่วยที่พวกเขาเทิดทูนนั้นก็คือเพื่อนบ้านคนใหม่ของพวกเขาอย่าวหลัวซวินนั่นเอง

         ตัวละครน้องๆ ทั้ง 5 ก็จะเข้ามาเป็นสีสันในเรื่องและพวกเขายังได้ออกไปล่าไอเท็มที่จำเป็นสำหรับการใช้ชีวิตกับหลัวซวินและเหยียนเฟยด้วย ซึ่งในเล่มแรกจะเน้นไปที่เรื่องการอยู่อาศัยในแต่ละวันหลังวันสิ้นโลก อ่านไปแล้วรู้สึกสนุกดี ชอบการที่อะแด็ปของทุกอย่างให้เข้ากับชีวิตประจำวัน กฏเกณฑ์วันสิ้นโลก แล้วก็การฟอร์มทีมออกไปกวาดเอาข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นเข้ามาตุนไว้ในห้อง พร้อมกันนั้นก็ต้องคอยระวังหน้าใหม่ทั้งหลายที่ไม่ค่อยประสงค์ดีในตึกอีก

          ตัวหลัวซวินอ่านแรกๆ เรายังนึกว่าเป็นพวกไทป์รุ่นพี่ที่วางตัวสุขุมซะอีก พอมาเจอเหยียนเฟยเท่านั้นแหละโดนป่วนโดนอ่อยจนแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง เป็นน้องดีๆ นี่เอง ส่วนอีตาเหยียนเฟยตอนแรกเข้าใจว่าจะมาไทป์พระเอกเย็นชา แต่ไม่ใช่เลยคุณ นี่มันจอมแหย่จอมยั่วคนหนึ่งเลยล่ะ แค่เล่มแรกก็วางแผนชีวิตตัวเองกับหลัวซวินในอนาคตไว้แล้ว สัญญิงสัญญาจะหาลูกมาให้หลัวซวินเลี้ยง ไหนจะแบบว่าเฮ้อชั้นน่ะเป็นพวกมีพลังพิเศษร่างกายเลยแข็งแรงกว่าคนทั่วไปแถมยังอึดมากทั้งคืนก็ยังไหว แต่อีกฝ่ายไม่มีพลังพิเศษ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไหวหรือเปล่า / อีชั้นที่เป็นคนอ่าน: อะไรนะคะคุณพี่?

          รวมๆ คือเล่มแรกเปิดตัวได้ดีมาก อ่านได้ยาวๆ ไม่เบื่อเลย เป็นช่วงกักตุนทรัพยากร ยึดห้องชาวบ้าน และความสัมพันธ์พระนายไปเร็วมาก คนยั่วกับคนโดนยั่ว 5555 แล้วจำนวนเล่มถือว่าเยอะ หลังจากนี้ยังต้องติดตามต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก แต่น่าจะไม่ดราม่าหรอก (มั้ง) เห็นว่าก่อนหน้านี้เคยมีแปลในเว็บไซต์ด้วยแต่เราไม่ได้อ่านเลยไม่แน่ใจว่าเนื้อหาจะมีดราม่ามั้ย แต่เท่าที่อ่านดูแล้วแนวนี้ก็ไม่น่ามีนะ

          ไม่รู้ว่าจำนวนเล่มจะออกถี่มั้ย เพราะตั้งแต่ประกาศ LC ไปโรสเหมือนไม่ค่อยโปรโมทเรื่องนี้เลย *ขำแห้ง* แถมยังมีปัญหาอยู่เรื่อยๆ ถ้าใครติดตามอยู่ก็คงไม่ต้องให้เราพูดมาก อ้อ แต่ว่าปกแจ็คเก็ตที่ได้มาถือว่าสวยค่ะ เราชอบที่มันมีกิมมิคข้าวของกระจัดกระจาย ตัวละครบนปกส่วนตัวก็คิดว่าถอดคาร์ฯ ออกมาได้ดีนะคะ ถือปืนผาหน้าไม้ต่างๆ แล้วก็ของแถมเยอะนะ แปลรอบใหม่นี่ถือว่าแปลดี ลื่นกว่าเดิม ถือว่าโอเคสมการรอคอยเลย

          จบเล่มแรกไม่ค้างค่ะ แต่ชอบมากจนอยากอ่านเล่มต่อไปแล้ววว

twitter : @malavitabb