劍出寒山 กระบี่คู่หานซาน เล่ม 2
ผู้เขียน : Hao Da Yi Juan Wei Sheng Zhi
ผู้แปล : สนสราญ
EverY
3 เล่มจบ


          ช่วงนี้เราเปลี่ยนรูปแบบการรีวิวใหม่คือถ้านิยายมีหลายเล่มจบ เราตั้งใจจะรีวิวเฉพาะเล่มแรกเท่านั้น (ไม่ใช่อะไร ขี้เกียจ 55555) แต่เรื่องนี้ไม่ได้จริง อยากเม้าท์ คันปากยิบๆ อะไรมันจะดีงามขนาดเน้!

          เข้าเรื่องเลยดีกว่า สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่านเล่มแรกเราอาจไม่แนะนำให้อ่านรีวิวนี้นะคะ เพราะมีการพูดถึงส่วนสำคัญในเรื่องอยู่ค่อนเข้างเยอะ อันนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ㅠㅠ

          ส่วนใครอยากอ่านรีวิว กระบี่คู่หานซาน เล่ม 1 ก็คลิกเข้าไปอ่านกันได้ค่ะ

          เอาล่ะ พูดถึงเล่มสองนี้ หากต่อจากเล่มแรกจะว่าค้างก็ไม่ค้าง จะว่าไม่ค้างก็ไม่เชิง เอาเป็นว่าพวกเรายังอยู่ในช่วงของการประลองแดนสนธยาฮั่นไห่ ทั้ง เมิ่งเสวี่ยหลี่ และ จี้เซียว ในร่างของ เซียวถิงอวิ๋น หลังพาพวกบำเพ็ญพรตส่งกลับออกไปแล้ว ก็หาวิธีรีบมือกับคนที่ทางสำนักหมิงเยวี่ยหูส่งมาจัดการตน

          อสูรนกยูง เชวี่ยเซียนหมิง เองหลังจากที่ช่วยอสูรเซิ่นโซ่ว ที่ถูกลอบทำร้ายได้แล้วก็รีบตามมาสมทบกับเมิ่งเสวี่ยหลี่ ถึงตอนนั้นได้เจอกับพวก จิงตี๋ อีกหน

          ถึงแม้ตัวจิงตี๋เองจะยังไม่ค่อยอยากเชื่อว่าสำนักของตนกระทำผิดกฏฮั่นไห่ แต่การที่ทางสำนักมีแผนการร้าย ส่งคนไปรอจับกุมเมิ่งเสวี่ยหลี่ที่ปากทางเข้าออกแดนสนธยาก็เป็นเรื่องจริง ทั้งกลุ่มเลยยอมร่วมมือกับพวกเมิ่งเสวี่ยหลี่ ทำการล่อให้ผู้บำเพ็ญพรตที่เหลือเข้ามารวมกัน ไม่นานก็ได้ประมือกับ หนิงเวย

          อีกฟากหนึ่งของหานซาน ปรมาจารย์ไท่หัง หนึ่งในตัวร้ายตัวเอ้ของเรื่องก็เตรียมลงมือกับเจ้าสำนัก แม้ภายหลังเจ้าหุบเขาคนอื่นๆ จะตามมาช่วยแต่ก็ทำอะไรได้ไม่มาก ถึงตอนนั้น อวี๋ฉี่ซู ก็มา

          พูดถึงอวี๋ฉี่ซูก็คือตั้งแต่เข้าสำนักก็เจอเรื่องไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายเต็มไปหมด ครั้งนี้ตกลงไปในสระและได้ค้นพบความลับของปลาไนสามตัวว่าที่แท้คือเหล่าอสูรเจียวสะท้านปฐพีพวกนั้น นอกจากนี้อุษาไร้เขตขันธ์ที่สงบนิ่งอยู่ก้นสระก็ตื่นขึ้น และพาเสี่ยวอวี๋ขี่กระบี่ไปต่อสู้กับปรมาจารย์ไท่หังที่เป็นรองแค่จี้เซียว!

          ส่วนเรื่องกระบี่ตื่นได้ยังไง พี่อวี๋ของเราจะสู้ตาเฒ่านี่ได้หรือไม่ก็ต้องไปติดตามกัน

          แต่การแตกแยกของหานซานในครั้งนี้ก็มีคนทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ นั่นคือเรื่องที่ว่าคู่บำเพ็ญของจี้เซียวเจินเหรินเป็นอสูรไม่ใช่มนุษย์ เป็นแผนการชั่วร้ายที่มีที่มาจากแดนอสูรด้วยแหละ

          ส่วนในแดนสนธยา ในที่สุดน้องเมิ่งก็ได้รู้เสียทีว่าเซียวถิงอวิ๋นผู้นี้ไม่ใช่บุตรชายจี้เซียว แต่คือตัวจี้เซียวเอง!

          วางใจได้ครึ่งหนึ่ง เมิ่งเสวี่ยหลี่ก็ได้รู้ว่าที่แดนอสูรจะจัดชุมนุมหมื่นอสูรขึ้น เป็นการแสดงอำนาจของ จอมอสูรเขาหลิงซาน เจ้าคนทรยศที่เกือบปลิดชีวิตของอดีตจอมอสูรเขาเสวี่ยซานอย่างเพียงพอนเมิ่งในตอนนั้น

          ช่วงหลังของเรื่องคือการเดินทางไปแดนอสูรแล้ว เราจะได้รู้ว่าในอดีตอสูรเพียงพอนไม่ได้มีเพื่อนรักเป็นแค่อสูรนกยูงเท่านั้น แต่มีอีกอสูรอีกหนึ่งตัวด้วยเช่นกัน

          เจ้าลาสต์บอส (?) คนนี้เป็นคาแรคเตอร์ที่น่าสนใจมาก คือเป็นพวกหน้ายิ้มใจไม่ยิ้ม อันนี้ต้องไปทำความรู้จักเขากันเอง

          ส่วนอสูรนกยูงของเราก็เกิดเรื่องเข้าแล้ว เพราะดันไปถูก "ใครบางคน" จับใส่กรงเข้า แถมเป็นคนที่มีอดีตร่วมกันมาแต่เก่าก่อนอีกต่างหาก เชวี่ยเซียนหมิงคือสาเหตุที่ทำให้คนคนนี้บำเพ็ญพรตจนมีพลังแก่กล้า แต่ก็ทิ้งปมในใจไว้ให้เขาเหมือนกัน เป็นที่มาของอีกหนึ่งคู่ชิปในเรื่องค่ะ ฮะฮ่า

          ท้ายเรื่องกำลังน่าติดตามเลย แต่ตัดจบได้แบบขัดใจมากๆ เพราะค่อนข้างค้างพอควร ตอนแรกเราเข้าใจว่าจะออกเดือนละเล่มแบบติดกันสามเดือน ที่ไหนได้เอเวอร์วายบอกเล่มสุดท้ายออกเดือนมกราปีหน้าโน่นแน่ะ

          เราว่าตรงนี้น่าจะมีปัญหาแน่นอนเพราะคงต้องรื้อมาอ่านใหม่เนื่องจากตัวละครเยอะมาก เราอ่านเล่มสองนี่ยังมึนๆ เลยว่าตัวละครนี้คือใครนะ อยู่ฝ่ายไหนกันอะไรทำนองนี้

          มาถึงช่วงหวีด ต้องพูดเรื่องน้องเมิ่งกับพี่จี้ก่อนเลย หลังจากที่รู้ความจริงทั้งหมดแล้ว พี่จี้ก็เสิร์ฟน้ำตาลให้เราแทบจะตลอดเวลาเลยค่าคุณขา คือมันก็เป็นอะไรเรียบง่ายสไตล์พี่จี้นั่นแหละนะ แต่ประโยคหลายๆ ประโยคที่พูดออกมานี่คือหวานจนชั้นเขินตัวบิด น้องเมิ่ง เธอฟังจบแล้วสามารถยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไงกันนะ! // เขย่าตัวเมิ่งเสวี่ยหลี่

          น้องเมิ่งเองก็ไม่แพ้กัน เพราะพยายามยั่วอีกฝ่ายอยู่ไม่น้อย พี่จี้บอกว่าข้าก็มีอารมณ์ปรารถนา แต่อยู่ในฐานะศิษย์อาจารย์แบบนี้ใครเห็นเข้าจะไม่ดี นอกจากนี้คือระดับจิตวิญญาณของพี่จี้แข็งแกร่ง เมิ่งเสวี่ยหลี่ยังเทียบไม่ได้ หากบำเพ็ญคู่จริงขึ้นมากลัวน้องรับไม่ไหว แอร๊ยยยย เอาชั้นไปทอดดดด

          นี่ชอบอย่างนึงคือเมิ่งเสวี่ยหลี่ขี้หึงอ่ะ แต่เป็นการหึงพวกอสูรที่จี้เซียวเลี้ยงไว้ (ขังไว้) นะ อย่างเซิ่นโซ่วนี่ก็แบบที่พักที่ท่านสร้างให้เซิ่นโซ่วกับที่พักของข้าที่ใดงดงามกว่ากัน กับเจียวในสระก็หึงอีก พวกเขาดูแข็งแกร่งมาก แต่ดูแขนข้าสิ ตกลงจี้เซียวเลี้ยง 'อสูรอื่น' ไว้มากน้อยแค่ไหน ชั้นแบบน้องงงง

          อ้อ เพิ่งนึกได้ ว่าเล่มนี้เราจะได้รู้แล้วว่า เบื่อพิรุณ หน่ายวายุ ที่จี้เซียวตั้งใจจะให้เมิ่งเสวี่ยหลี่นั้นคืออะไร หวานจุกอกอีกแล้วรับรอง ฮือออ

          พูดถึงคู่ออฟฟิเชียลไปแล้ว ขอพูดอีกคู่หนึ่งที่เราชิปหน่อย คืออวี๋ฉี่ซูกับ เฉียนอวี้จือ เจ้าของโรงรับจำนำเหิงทงจวี้หยวน คู่นี้ก็แรงเด้ออออ นับวันยิ่งแรงงง ตะเกียงชีวิตเสี่ยวอวี๋จะดับ คุณเฉียนแกรีบบึ่งมาช่วยก่อนใครเลย (แต่ปากบอก เดี๋ยวไม่มีใครคอยส่งต้นจินซือเถาให้ข้า แหมๆๆ) หรือตอนที่น้องเมิ่งจะยั่วยวนพี่จี้ก็บอกให้อวี๋ฉี่ซูลงเขาไปนอนที่อื่นก่อนนะ ฝ่ายนี้ก็หอบข้าวหอบของไปนอนที่โรงรับจำนำเลยจ้า ที่พึ่งพิงอ่ะเนอะ

          อวี๋ฉี่ซูนี่นับวันเรายิ่งชอบ เป็นคาแรคเตอร์ที่น่ารักดี เก่งกาจแบบงงๆ คนยกย่องแบบมึนๆ สถานะสูงส่งมากในหานซาน แต่พอกลับยอดเขาฉางชุนแล้วที่ทำวันๆ ก็คือเป็นคนสวนคอยปลูกต้นไม้ มีงานอดิเรกคือเลี้ยงสัตว์ ในอกกอดหนูผีเก็บทรัพย์ ที่ไหล่มีเซิ่นโซ่ว ไปนั่งคุยกับเจียวสามตัวข้างสระ ดูไม่เหมือนผู้บำเพ็ญพรตสักนิด 5555

          หวีดจบละ เอาเป็นว่านี่อยากอ่านต่อมากกก เพราะกำลังถึงช่วงสำคัญเลย มีตัวละครเป็นอสูรโผล่มาอีกเพียบ (ชอบอสูรกระสาขาวมาก) แต่ต้องรออีกนานเลยอ่ะกว่าจะได้อ่าน เศร้ามาก อยากกอดพี่จี้ แงงง