หมอให้โดสต่ำสุดมา (หมอและเภสัชว่างี้นะ) สั่งให้กินยามเช้าอันสดใสคู่กับ escitalopram ที่มีอยู่เดิม เริ่มเม็ดแรกไปเมื่อวาน…

ถามว่าเมื่อคืนนอนหลับไหม

ตอบ – ไม่หลับค่ะ

ตื่นกลางดึกไหม

ตอบ – ตื่นค่ะ ตีสามดังเดิม

...รู้สึกชีวิตเฮงซวยมากค่ะตอนนี้

อาการนอนไม่หลับของเรามันดูจะแปลกๆ ไม่มีแพทเทิร์นตายตัว บางวันก็นอนไม่หลับตอนเริ่มนอน บางวันก็ตื่นมาตีสอง บางวันก็ตื่นมาตีสาม บางวันหลับต่อได้ภายใน 5 ถึง 10 นาที บางวันลากยาวเป็นชั่วโมง บางวันไม่หลับเลยก็มี แต่ส่วนใหญ่จะตื่นตีสามมาแบบตาเบิกโพลง แล้วง่วงอีกทีตอนตีห้า วันไหนต้องตื่นเช้า มันก็จะไม่ได้นอนต่อ วันไหนตื่นสายได้ มันก็จะได้นอนต่อนิดนึง ตื่นอีกที 6 โมง ถึง 6 โมงครึ่ง ซึ่งแม่งจะแย่กว่าการไม่ได้นอนต่อเลย มันง่วงกว่าเดิม มึนกว่าเดิม

นอกจากเรื่องนอนไม่หลับที่ดูเราจะกังวลมากเป็นพิเศษ เมื่อวานหลังจากกินยาไป เราก็ดาวน์ไปทั้งวัน อึนๆ เนือยๆ เฉื่อยๆ ระหว่างที่นอนไม่หลับก็นอนคิดไปเรื่อย น้ำตาไหลแหมะๆ ไม่ฟูมฟายอะไรนะ แต่ก็นอนน้ำตาไหลพรากไปเรื่อยจนหลับ โคตรจะไม่เข้าใจตัวเองเลย เบื่อที่ต้องเป็นแบบนี้ เบื่อจริงๆ

ลงจากรถนี่วิ่งหาลิฟต์ทันที ไม่อยากอยู่บนนั้นนาน พยายามเอาตัวออกไปให้ไกลจากขอบตึกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ กลัวตัวเองมากวันนี้