"เมื่อเรา “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” เราต้องใช้เงินวันละ ร้อยแปดสิบบาทต่อวัน"

HIGHLIGHTS

-       เศร้า เหงา นอน

______________________________________________________________________________________________

“ตั้งแต่วันที่ 7-11 กรกฎคม 2560 เป็นวันที่ไทม์ไลน์ชีวิตนิ่งมาก นิ่งจนรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือป่าว ไม่นะ!!!...หลังผ่านเหตุการณ์มาสาย 1 วัน และใช้เงินเกินไป 20 บาท เข้าสู่วันศุกร์ทุกอย่างเขาสู่ปกติ(ปกติมากๆ) สงสัยคงอยู่ใกล้วันหยุดยาวด้วยแหละ ทำให้ไม่อยากทำงาน ไม่อยากทำอะไรเลย และอีกอย่าง เราเห็นกระเป๋าใบโต้ของเพื่อน ที่เตรียมพร้อมออกเดินทาง ไปที่ไหนสักแห่งถามๆ กันแล้วมี 2 เส้นทางด้วยกัน

เส้นทางที่แรก เตรียมไปเที่ยว บางคนก็ไปเที่ยวกับครอบครัว และไปเที่ยวกับเพื่อน (เราก็โดนเพื่อนๆ ชวนเหมือนกัน แต่เราปฏิเสธไปเพราะเรื่องเงิน ก็ต้องบอกตรงๆ เราไม่เงินจริงๆ ถามว่าเอาเงินไปไหนหมด ให้กลับไปอ่านบันทึกนี้นะ  “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” แต่ถ้าเที่ยวอยู่ใกล้ๆ ใช้เงินสัก ไม่เกินสองพันน่าสน แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้เพราะเราทำเงินก้อนนี้หายไปแล้ว พูดแล้วเศร้า 

เส้นทางที่สอง กลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ ข้อนี้เราโครตอิจฉา เพราะเราเป็นคนต่างจังหวัดโอกาสจะเจอพ่อแม่ตัวเป็นๆ คงเป็นวันสำคัญอย่าง ปีใหม่ สงกรานต์ แล้วกลับบ้านแต่ละทีใช้เงินเยอะนะ เริ่มตั้งแต่ 

หนึ่ง : ค่ารถไปกลับ  

สอง : ค่ากิน "กลับบ้านยังมีค่ากินอีกเหรอ" คืออย่างนี้ กลับบ้านใช่ว่าจะไม่เสิยเงินนะ เพราะเมื่อเรามีงานทำ แถมเข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ วิธีคิดของ พ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง เปลี่ยนไป จากเดิมขอเงินพ่อแม่ ใช้ถูกแทนที่ด้วย มีงานต้องมีเงินนะ กลับมาทั้งที เลี้ยงหมูกระทะหลานๆ สักมื้อก็ยังดี, ของฝากอย่าง กางเกง เสื้อผ้า ของเล่นหลานๆ คนละตัว ละชิ้นก็ยังดี!!!!  “เอาจริงๆ ใช้เงินขั้นต่ำ สี่ถึงห้าพันบาทต่อครั้ง”…”แต่ได้กลับบ้านเราว่าโครตมีความสุขสุดละ ถึงกลับไปจะนอนตื่นสาย นอนคนละห้องกลับแม่ ยังไงก็ดูมีความสุขบอกไม่ถูก”

หลังกำลังเราก็โดนดึงสติกลับมาด้วยเสียงของพี่ออฟฟิศคนหนึ่ง 

พี่แค(นามสมมติ) : หยุดยาวไปไหม

เรา : ไม่ได้ไปไหนครับ (พี่เขามาแปลกๆ นะ)

พี่แค : แล้วที่เพื่อนๆ นัดไปเที่ยวชลบุรี ไม่ได้ไปใช่ปะ

เรา : ไม่ได้ไปครับ ( หึ หึ หึ)

พี่แค : พี่มีเรื่องให้ช่วยน่ะ

เรา : …. ในใจคิด (จะชวนเราไปเที่ยวเหรอป่าว (ความคิดหลงตัวเอง)...หรือว่าจะ!!!)

พี่แค : อยากให้วันเสาร์มาเข้าเวรแทนพี่ได้ไหม (ขอสลับเวรกัน)

เรา : ....(หรือว่าจะเรื่องเวร) คือ บริษัทเราจะหยุดเสาร์-อาทิตย์ แต่จะมีเวรวันเสาร์หมุนเวียนกันไป ถ้าใครซวยก็จะโดนเวรตงกับวันหยุดยาว

แค : ... สลับปะ (เสียงอ้อนวอน)

เรา : ได้ครับ (ไหนๆ ก็ไม่ได้ไปไหนแล้ว แถมยังถูกจำกันความสุขด้วยแผ่นกระดาษใบเดียว(เงิน) มาอยู่เวรก็ไม่เสียหายอะไร

แค : ...ขอบคุณนะ (สะบัดก้นและยิ้มอย่างร่าเริง)

หลังเลิกงาน เพื่อนๆ ต่างแยกย้ายไปเที่ยววันหยุดยาว เหลือแต่ผมคนเดี่ยวที่ไม่ได้ไปไหนแถมวันเสาร์มาเขาเวรแทนพี่แคอีก...ซึ่งเราจำเย็นวันศุกร์ได้ดีเป็นช่วงที่โครตเหงาไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรดี จะไปนั่งบุฟเฟ่ต์ คนเดียวก็ไม่ได้, จะไปดูหนังคนเดียวก็ไม่ได้, จะนั่งจิ๊บเบียร์เย็นๆ ก็ไม่ได้, สรุปนอนอยู่ในห้องด้วยอารมณ์ไม่อยากทำอะไร 

มาเริ่มกัน

วันเสาร์   : มาเข้าเวร ไม่ทำงาน คนเดี่ยวในออฟฟิศ  แต่เน็ตแรงมาก จัดการดูหนังเลยดีกว่า สรุปเราดูหนังไป ห้าเรื่องแถมซื้อขนมมากินกันอย่างอร่อย (ก็เรื่องการเดินทางไม่ได้รีบ ขึ้นรถเมล์ แปด บาทไปกลับ สิบหกบาท) เก็บเงินไว้ซื้อข้าว เช้า กลางวัน เย็น : ร้อยยี่สิบบาท ซื้อขนมสัก ยี่สิบบาทเอามาเป็นกำไรชีวิตสักหน่อย------สรุปเงินคงเหลือ ยี่สิบ บาท #หยุดที่หนึ่งเราชนะ

 วันอาทิตย์ : วันนี้แหละโครตเหงา เศร้า ไม่รู้จะทำอะไรดี หนังก็ดูจนเปื่อย หนังสือก็อ่านเป็นหลับ หลับ หลับ!!!!! แต่ความเหงาทำให้เราประหยัดเงินนะ ตื่นสายข้าวเช้าไม่ได้กิน  ทำให้ยอดเงินที่ใช้ หนึ่งร้อยบาท ข้าวสองมื้อ ขนมยี่สิบบาท สรุปเงินคงเหลือ  แปดสิบบาท #หยุดที่สองเราแพ้

วันจันทร์ โปรดกลับไปอ่านวันอาทิตย์ครับเพราะชีวิตเราไม่มีอะไรจริง (จนเรามีความคิดว่า "ไม่จะหาคอนเทนท์อะไรมาเขียน" ไม่เขียนดีกว่า เศร้าแปบ!!! ) สรุปเงินคงเหลือ  แปดสิบบาท #หยุดที่สามเราแพ้

วันอังคาร ถึงจะมาทำงานก็ยังดูเศร้ากันอยู่เพราะเพื่อนๆ ยังเม้ามอยกันอยู่ เราก็คุยกับเขาไม่รู้เรื่องด้วย วันนี้ก็เป็นแกะดำ เศร้าแปบ สรุปเงินคงเหลือยี่สิบบาท #เหมือนวันหยุดที่สี่เราแพ้

แน่นอนวันหยุดทำให้เรามีเงินเก็บ สองร้อบบาทเลยนะ เย้ๆ เยอะมากๆ ...นี้แหละคือเงินเก็บเราก็ไม่รอช้าไปฝากเข้าบัญชี...เพราะเงินส่วนนี้เราจะเอาไปใช้...(ยังไม่บอกนะ)

แล้ววันหยุดยาวพวกคุณไปไหนกันมาบ้าง สนุกไหม เหงาไหม มาแชร์กัน!!!!