"เมื่อเรา “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” เราต้องใช้เงินวันละ ร้อยแปดสิบบาทต่อวัน แต่ตอนนี้เหลือร้อยหกสิบบาทต่อ และวันนี้เงินเดือนออกแล้วนะ"

------------------------------------------------------------------------------------------------

ตั้งแต่ตัดสินใจบันทึก “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” แล้วก็บันทึกการเอาตัวรอดมาเลื่อยๆเป็นเวลาหนึ่งเดือน มาถึงตรงนี้เราก็ผ่านพ้นมันมาได้  เราก็ไม่รู้จะพิมพ์บันทึกอะไรได้อีกเพราะเงินเดือนออกแล้ว งั้นเราถือขอขอบคุณผู้อ่านแล้วกัน

- ขอบคุณผู้อ่าน minimore ทุกคน ที่เปิดอ่านมาตั้งแต่ บันทึกแรก หรือพึ่งอ่าน เราขอบคุณจริงๆ

- ขอบคุณ minimore ที่ให้แชร์เรื่องราว แถมเอาบทความเราไปแบ่งปั้นด้วย ตามไปอ่านได้ รวมเรื่องเล่าจากเหล่า #มนุษย์เงินเดือน วัยทำงานจะสนุกขนาดไหนกันน้า และอีกบทความเกี่ยวกับความทรงจำ อดีต หนึ่งคำที่ทุกคนต้องมี และเหล่า Makers ที่อยากเล่าให้ฟัง

- ขอบคุณ skipmetofriday เพื่อนร่วมเพจใน minimore ต้องบอกว่าคุณทำให้มีเราแรงบันทึกเรื่องราวที่ไม่คิดว่าจะมีใครอยากอ่านเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่พอคุณมาแสดงความคิดเห็น คอยให้กำลังใจ มันก็ทำให้เราขยันเขียนบันทึก และคอยกำลังใจทำให้เรามีวินัยอยู่กรอบการเงินอยู่เสมอ #มิตรภาพในงานเขียนมีพลังแบบนี้นี่เอง ขนาดไม่เคยเจอกันแต่เหมือนสนิทกันมานาน #ยังไม่ลืมที่อยากจะแชร์ทานข้าวสักมื้อนะฮ่าๆๆๆ

- ขอบคุณตัวเองที่อดอันอยู่ในกรอบการใช้เงินที่จำกัน จะตบะแตกบ้าง ก็รอดมาได้ ฮ่าๆ

 กล่าวซึ้งๆ มาข้างต้นแล้วก็เข้าสู่ภาวะปกติ อย่าคิดว่าเงินเดือนออกแล้ว จะไม่มีรายจ่ายนะนี้ยังไม่เริ่มต้นขึ้นเดือนใหม่เราก็ต้องเสียงเงิน "สามร้อยบาท" แล้วนะ แต่การเสียเงินสามร้อยครั้งนี้ยิ่งใหญ่ และเต็มใจสุดๆ เพราะบริษัทที่เราทำงานได้เป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมพระบรมศพในหลวง ร.9 ในวันที่ 1 สิงหาคม 2560 ทำให้พนักงานทุกคนต้องแต่งกายเรียบร้อย(เรารู้สึกตื่นเต้นมาก แต่ตื่นนอนยากกว่า ฮ่าๆๆๆ เพราะไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ) เราก็เลยไปนำเงินไปซื้อเสื้อดำตัวใหม่ “ราคาสามร้อยบาท” เพราะเสื้อดำที่เรามีไม่เรียบร้อยเท่าไหร่

“.....ถือว่าการเสียเงินครั้งนี้คุมค่าต่อความรู้สึก และคุ้มค่าหามิได้......”

สรุป ยอดเงินคงเหลือเพียงพอใช้ชีวิตในเดือนนี้ ฮ่าๆๆๆๆ....และเราขอปิดบันทึก #มนุษย์เงินน้อย เพราะ “เงินเดือนออกแล้ว” แต่จะกลับมาอีกครั้งก็ต่อเมื่อเราเงินน้อย นะ จบ.