03 02 21
ไม่มีอะไรจะเขียน ให้ครูได้อ่านพรุ่งนี้ บนหน้ากระดาษก็เลอะน้ำตา
(เรียงความเรื่องแม่ - RS)
ไม่มีอะไรจะเขียนจริงๆในครั้งนี้ มันฟุ้งเฟ้อในหัวนัวไปมา แต่ก็ทำให้เข้าใจและเติบโตมากขึ้น เข้าใจนะเข้าใจมากขึ้น
ครั้งมีไม่มีอาการมือเท้าชาเกิดขึ้นแล้ว เก่งมาก
‘การแล้วยังไงต่ออย่างไม่สิ้นสุด’ 'ไปได้อีกปะวะ' ก็ยังดูเป็นคำที่ดีเสมอสำหรับการคิดอย่างมากที่สุดสำหรับทุกวันของการทำงานในทุกๆวันสินะ
จากฉันวันนี้ถึงฉันในพุธหน้า
- หล่อนต้องตั้งสติ ไหว้ละ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in