ชีวิตในนั้นไม่ง่ายเลย เขาใช้เวลาปรับตัวอยู่หนึ่งเดือน จนสุดท้ายก็ได้เริ่มพูดคุยกับเร้ด, ผู้ที่สามารถหาของที่เหล่านักโทษต้องการได้ มิตรภาพจึงเริ่มก่อตัวขึ้น สลับกับความรุนแรงที่ยังมีอยู่ตลอดทั้งเรื่อง 

               แอนดี้เป็นนายธนาคารเก่า ด้วยความสามารถของเขาทำให้เขามีส่วนช่วยดูแลเรื่องเอกสาร/การเงินของพนักงานในเรือนจำ และการฟอกเงินของพัศดี จนวันหนึ่งเขาเจอหนทางที่จะออกไปจากที่นี่ได้ แต่ก็ถูกขัดขวางไว้ ทั้งยังถูกจับไปขังคุกมืดนาน 1-2 เดือน 

               การเห็นแอนดี้ถูกขังในคุกที่ไร้แสงสว่างแบบนั้นแล้ว ทำเอาเราอึดอัดไม่ใช่น้อย เพราะรู้สึกได้ถึงความทรมาน หลายสิ่งที่เขาทำมาอาจจะถูกทำลายไปเลยก็ได้ ฉากนี้ทำให้เห็นว่าอำนาจอยู่เหนือความยุติธรรม แต่อิสรภาพกำลังสร้างความหวัง

               เหล่ามนุษย์รักอิสรภาพที่ได้ดูเรื่องนี้ อาจกำลังนั่งกำหมัด, มือเกร็ง, เท้าเกร็ง เหมือนเราที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ก็ได้ ด้วยสถานการณ์ที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่นี้ มันไม่ต่างจากการถูกจับขังในคุก ความอึดอัด, ความโกรธทั้งหลาย ถูกแทรกกลางด้วยสิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ นั่นคือ 'get busy living' หรือ 'ใช้ชีวิตต่อไป' เหมือนที่ 'ความหวัง' สามารถทำให้แอนดี้หาทางออกมาจากที่นั่นได้ จังหวะที่แอนดี้มุดออกมาจากท่อได้สำเร็จ ความรู้สึกเกร็งก็เริ่มผ่อนคลาย เหลือไว้แค่ความโล่งอกและความหวัง (อันน้อยนิด) ต่อโลกความเป็นจริง 

"อะไรทำให้นายมาอยู่ที่นี่" ดูเหมือนจะเป็นคำถามสามัญประจำคุก