ข้อหนึ่ง เฝือกับคำว่า "ฮือฮา"

ข้อสอง "สวย" อีกแล้วครับท่าน

เอาจริงๆ คือน่าสงสัยมากกว่าเทรนด์นี้มันยังไม่จบสิ้นอีกหรือ อบต. สวย ยามหล่อ พ่อค้าเท่ ตลกดีนะ จะเลิกพูดถึงว่า คนเราทุกคนมีความสวย-หล่อเป็นของตัวเอง แต่กรณีนี้ มันน่าจะพูดถึงการที่คนเราทุกคนมีเกณฑ์ที่จะมองว่าใครสวย-หล่อเป็นของตัวเอง บางคนรีบคลิกลิงค์ตามเข้าไปดูข่าวแทบไม่ทัน สี่จีที่ว่าเร็วก็ยังโหลดภาพไม่ทันใจ แล้วก็ต้องพบว่า "เอาเน็ตอันลิมิตกูคืนมา... ไม่เห็นสวยเลย" แต่บางก็คนอาจจะพยักหน้าเห็นด้วย ก็ถือว่าหน้าตาดี เมื่อเทียบกับคนในอาชีพเดียวกัน

ที่เราว่ามันตลกก็คือ การที่เราเอาเกณฑ์นั้นไปแปะอยู่กับคนบางกลุ่ม บางหน้าที่ บางอาชีพ ต่างหาก

ถ้ามองย้อนกลับไป เราจำได้ว่าตอนเด็กๆ มีพี่คนหนึ่งเป็นแม่ค้าขายเบเกอร์รี่ที่หน้าตาสวยและใจดีมากๆ คนหนึ่งอยู่ในตลาดแถวบ้าน ส่วนอีกคนก็เป็นลูกสาวของแม่ค้าขายข้าวแกงในตลาดเดียวกัน ทุกคนก็ยอมรับว่าพี่สองคนนี้สวย แต่ก็ไม่เห็นจะต้อง "ฮือฮา" มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่แม่ค้าขายข้าวแกงจะมีลูกสาวสักคนที่สวยจนเป็นที่ยอมรับของคนในชุมชนนั้น แต่ถ้าลองเป็นสมัยนี้ เราว่าป่านนี้พี่สองคนนั้นคงได้ออกข่าวไปพร้อมพาดหัว "ฮือฮา" อย่างไม่ต้องสงสัย

เรามักจะนึกถึงฉากหนึ่งในหนังสือ "กรอบอารมณ์ของคนบางกอก" (ผาด พาสิกรณ์) เป็นฉากคุยกันของคุณแม่กับลูกสาวสวย คุณแม่นั้นเลี้ยงดูปูเสื่อลูกสาวมาอย่างดี หวังจะให้เป็นดารา แต่สุดท้ายลูกสาวเลือกเรียนวิศวะ หวังจะเป็นวิศวกร ด้วยเหตุผลว่า "หน้าตาอย่างหนู ถ้าไปเป็นดาราก็ไม่ได้เป็นนางเอก แต่ถ้าเป็นวิศวกร จะได้เป็นวิศวกรที่สวยที่สุด" จริงไหมเล่า... เหล่าบุคคลอันน่าฮือฮาว่าสวยว่าหล่อที่เราเห็นทุกวันนี้ จะไปถึงขั้นเล่นละครหลังข่าวได้หรือก็ไม่ แต่เมื่อมองในฐานะบุคคลทั่วไป พวกเขาก็โดดเด่น

ใครๆ ก็สวยก็หล่อได้ ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร เราว่าไม่เห็นแปลกเลย หากเราจะเดินไปตามถนน ขึ้นรถไฟฟ้า แล้วจะเห็นผู้หญิงสวยๆ ผู้ชายหล่อๆ สักคน (โดยที่ก็ไม่รู้ว่าเขาทำอาชีพอะไร) ต้องถามพวกเราที่ "ฮือฮา" กันนั่นแหละ ว่าอันที่จริงแล้วเรากำลังเอาฉลากไปแปะหน้ากลุ่มคนต่างๆ ในสังคมใช่ไหม ว่าไม่น่าจะสวย/หล่อได้ ไม่น่าจะรวยได้ หรือแม้กระทั่งไม่น่าจะพูดภาษาอังกฤษได้ (อย่างในโฆษณาผงซักฟอก) พอเห็นเข้าก็เลยประหลาดใจ และให้ค่า

นี่ก็พิลึกอีกเรื่อง ลองพาดหัวข่าวว่า "ฮือฮา งานกีฬาสีโรงเรียน ครูอนุบาลสวยจนคนแชร์กระหน่ำ" แค่ข้ามคืนคนครึ่งประเทศก็รู้จักครูคนนี้ทันที แต่ครูบางคนที่ก้มหน้าทำงานสอนเด็กด้วยอุดมการณ์มาเป็นสิบปี ก็จะสอน เกษียร แล้วก็แก่ตายไปทั้งอย่างนั้น เพียงเพราะ... เขาไม่สวย --- มันน่าเศร้านะ

ทุกครั้งที่เห็นข่าวแบบนี้ เราอดสงสัยไม่ได้เลยว่า สังคมเรากำลังให้ค่ากับอะไร