ห้าทุ่มแล้ว...คนในร้านน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดมินกิยังคงอยู่ที่บาร์ ร้องไห้จนแสบตาไปหมดมือที่กุมก็มือถือสั่นจนเห็นได้ชัดเขากลัว... อาจจะเรียกว่าวิตกกังวลอาจจะหลายๆอย่างความรู้สึกมันปนเป... แต่รวมๆแล้วแย่หลังจากพยายามโทรหาควักอาร่อนทุกช่องทางแต่ไร้สัญญาณตอบรับ เขาถือวิสาสะคว้ารีโมทจากเคาเตอร์มากดเร่งเสี...

"โอ้! พระเจ้า... จอห์นคะ ฉันนึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำเพื่อฉันขนาดนี้" สาวผมบลอนด์ในจอทีวีแสดงท่าทีตกใจเล็กน้อยก่อนจะยกมือที่สวมแหวนเพชรเม็ดเล็กแต่สะท้อนกับแสงจนเป็นประกายวิ้งขึ้นมาทาบอกด้วยความปลื้มปริ่มในอ้อมกอดของจอห์นแฟนหนุ่มของเธอที่มีทรงผมเรียบแปล้แบบยุคคุณพ่อและเสื้อโค้ทยาวปกตั้งพอดีตัวแบบโอลแฟชั...

“แอนตาร์กติก!?” ชเว มินกิโน้มตัวจากพนักเก้าอี้ทันทีจนแทบจะเกยโต๊ะเลิกคิ้วขึ้นสูงและดวงตาเบิกกว้างขณะทวนคำจากคนรักที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารฝั่งตรงข้าม ล็อบสเตอร์ในจานเขาไร้รสชาติ... ความร้อนกำลังเข้ามาเยือนหัวสมอง มอบความอบอุ่นที่ไม่จำเป็นท่ามกลางอุณหภูมิหนาวเย็นจากลมกลางคืน และบรรยากาศรอบข้าง ส่วนคน...