เสียงที่ดังกระหึ่ม แสงที่สาดส่องไปมา ผู้คนที่เบียดเสียดกันหน้าเวทีเต้นตามจังหวะดนตรี ทุกอย่างอยู่ในสายตาของชายหนุ่มรูปร่างสูงเสื้อเชิ้ตสีขาวกับแจ็คเกทหนังสีดำ กางเกงยีนส์เนื้อดีขับให้ดูดีมากขึ้น อี จูฮอน นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของร้านจิวเวอรี่ร้านเพชรของตระกูลอี

จูฮอนเลือกที่จะมาพักผ่อนนั่งดื่มคนเดียวแทนที่จะชวนเพื่อนมาดื่มด้วย รอบกายมีบอดี้การ์ด 3 คนยืนอยู่

จูฮอนเป็นคนคนนึงที่ต้องแบกรับปัญหาต่างๆ ความกดดันจากครอบครัว เพื่อนร่วมงานหรือลูกน้อง แม้ว่าผลงานต่างๆจะดี รายได้จากการลงทุนสูงแต่ก็ยังเป็นที่ไม่น่าพอใจสำหรับจูฮอนเพราะผลที่ได้กลับมาไม่คุ้มทุน และจูฮอนมักจะมีที่นี่เมื่อรู้สึกเครียดหรือเหนื่อย เพื่อมาหาอะไรทำคลายเครียด

" ไปหาเด็กมาให้หน่อย พาขึ้นไปที่ห้องเลย " จูฮอนพูดออกไป บอดี้การ์ดข้างตัวก็พยักหน้าแล้วออกจากห้องไป น้อยครั้งนักที่จูฮอนจะหาอะไรทำผ่อนคลายด้วยวิธีนี้ ถ้าไม่ได้หนักอะไรมากจูฮอนก็แทบไม่แตะเลย

ใครๆต่างก็มองว่าจูฮอนที่มีภาพลักษณ์สุขุม เรียบนิ่ง ใจเย็นเหมือนน้ำแต่ใครจะไปรู้ว่าน้ำนั้นจะไหลเชี่ยวมากเพียงใด จูฮอนก็เป็นผู้ชายคนนึงที่มีความต้องการและอยากจะผ่อนคลาย เมื่อมีความต้องการจูฮอนไม่ได้นิ่ง ใจเย็นแต่กลับเต็มไปด้วยความเร่าร้อน

จูฮอนกดลิฟท์ขึ้นไปที่ชั้น 4 ชั้นบนสุดของตึกนี้ จูฮอนเรียกที่นี่ว่าบ้านหลังที่ 2 เวลาจะพักผ่อนก็แค่ดื่มๆแล้วหลับที่นี่ จูฮอนถอดแจ็คเกทออกแล้ววางพาดกับโซฟา แล้วเดินไปเอาไวน์มาดื่มแก้เครียด " มาแล้วครับนาย " หลังจากที่จูฮอนเข้ามาในห้องได้ไม่นาน บอดี้การ์ดเดินเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มตัวเล็ก ผมน้ำตาลทอง หน้าคมออกหวาน ตาเฉี่ยวเล็ก จมูกโด่งสัน ปากกระจับสีชมพูอ่อน เสื้อเชิ้ตสีดำตัวโคร่งกับกางเกงสแลคที่รัดไปตามรูปร่างเป็นสัดส่วนโค้งเว้า

ก็ไม่เลว...

" ออกไปได้แล้วก็อย่าให้ใครเข้ามาเด็ดขาด " จูฮอนพูดเสียงเรียบนิ่ง บอดี้การ์ดเดินออกไปเหลือแต่เพียงจูฮอนที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต 2 เม็ดบนให้ผ่อนคลายกับหนุ่มน้อยตัวเล็ก

" รู้ใช่มั้ยว่าเรียกมาทำไม " จูฮอนนั่งลงที่โซฟาแล้วก็ยกไวน์ขึ้นมาดื่ม

" ไม่รู้หรอกมั้งไล่คนให้ออกขนาดนั้น "

" ดี งั้นถามก่อน...จะทนไหวมั้ยเพราะชั้นเป็นพวกที่ค่อนข้างจะรุนแรงนะ "

" งั้นคุณก็คงไม่รู้ว่าผมชอบความรุนแรง " อีกคนยิ้มกริ่มออกมาแล้วก็เข้ามาใกล้ๆ แกล้งเอานิ้วเล็กๆไล้ตามสันกรามของจูฮอน

" เตือนแล้วนะหนูน้อย " ทันทีที่จูฮอนพูดจบ จูฮอนก็ลุกจากโซฟาผลักในอีกคนนอนแนบลงโซฟา จูฮอนพรมจูบไปทั่วใบหน้าของอีกคนแล้วจูบปากอิ่มสีแดงระเรื่อ คนตัวเล็กเอามือคล้องคอจูฮอนแล้วจูบกลับ เสียงจูบดูดดื่มดังขึ้น ทั้งสองแลกลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใครจนน้ำใสไหลตามมุมปาก จูฮอนกระชากเสื้อเชิ้ตของอีกคนครอบครองยอดอกสีสวยที่ชูชันแล้วดึงกางเกงสแลคออกไปพร้อมกับชั้นในสีขาว

" อื้อ " ชางกยุนบิดเร้าร่างกายตามแรงอารมณ์ที่พุ่งทะยานมากขึ้น

" อืม... " จูฮอนส่งเสียงในลำคอเมื่อคนตัวเล็กปัดป่ายมือไปที่ส่วนกลางลำตัวของจูฮอน จูฮอนไม่รอช้ารีบปลดกระดุมถอดเสื้อของตัวเองเผยรูปร่างที่สวยงาม มัดกล้ามเนื้อสวยเรียงตัวกันจนน่าหลงใหลคนตัวเล็กมองร่างกายของอีกคนแต่สายตากลับไปสะดุดที่ส่วนที่ดันออกมาที่อยู่ใต้กางเกงของอีกคน

" มาทำให้มันขึ้นก็รับผิดชอบมันซิ " จูฮอนนั่งลง คนตัวเล็กถอยตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น ใช้ริมฝีปากน้อยสาละวนไปทั่ว เอามือปลดตะขอแล้วใช้ฟันกัดซิปให้ค่อยๆลงมาอย่างอ้อยอิ้ง ในขณะที่ใช้ฟันกัดซิปลง ริมฝีปากเล็กก็ไปสัมผัสโดนส่วนที่ดันออกมาทำให้จูฮอนต้องกดอารมณ์ไว้ให้มากขึ้น ท่าทางของอีกคนก็น่ายั่วยวน สายตาที่ช้อนมองขึ้นมาให้ความรู้สึกน่ารักเซ็กซี่

ใครสอนมาวะ น่าขย้ำชิบหาย

" จะหมดความอดทนแล้วนะหนูน้อย "

" แล้วใครบอกให้ทนล่ะครับ " ทันทีที่คนตัวเล็กพูดจบจูฮอนถอดกางเกงพร้อมกับชั้นในออกอย่างรวดเร็วแล้วอุ้มอีกคนเข้าไปในห้องนอน

" ยั่วนักใช่มั้ยแมวน้อย " จูฮอนทิ้งอีกคนลงบนเตียงแล้วเรียกสรรพนามที่เปลี่ยนไปเพราะโชคเกอร์สีดำที่มีกระดิ่งสีเงินอันเล็กและห่วงเงินอันใหญ่ขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับสายเชือกสีดำ จูฮอนเอามาใส่ให้อีกคนแล้วถือเชือกเอาไว้ จู่ๆวันนี้ก็นึกขึ้นอยากจะเล่นกับแมว

" อ๊ะ " คนตัวเล็กหลุดร้องออกมาเมื่อจูฮอนใส่โชคเกอร์สีดำให้แล้วดึงเชือกให้ตัวเองเงยหน้าขึ้น ชักจะตื่นเต้นล่ะซิ...

" เรามาทำความรู้จักก่อนมั้ยแมวน้อย ชื่ออะไรน่ะเรา " จูฮอนจับอีกคนนั่งหันหลังแล้วก้มไปกระซิบข้างๆใบหูของอีกคน ลอบสูดดมความหอมหวานจากหลังใบหูแล้วก็คอของอีกคน

" อิม ชางกยุน "

" ชางกยุนอ่า นายท่านของชางกยุนชื่ออี จูฮอน เรียกนายท่านซิ "

" น...นายท่าน " ชางกยุนพูดตะกุกตะกักเมื่อจูฮอนไล้มือไปตามหลังแล้วบีบคลึงสะโพกพีช ปากหนาก็ดูดเม้มขบกัดไปทั่วลำคอ สูดดมความหอมหวานอย่างหลงใหล

" ชางกยุนน่าจะรู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไงกับมัน " จูฮอนพูดแล้วก็จองม้องดวงตาของชางกยุน ชางกยุนก็ก้มตัวไปจุ๊บทักทายแล้วดูดเม้มกับส่วนหัวค่อยๆเอาลิ้นลากไปตามความยาว

" อ่า... " จูฮอนรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่ชางกยุนมัวแต่อ้อยอิ่งเลยดันหัวของชางกยุนเข้าไป

" อะ..อึก อื้อ " ชางกยุนตกใจเล็กน้อย ระหว่างที่อมเข้าไปก็เผลอขบกัดแกนกายของจูฮอน ทำให้จูฮอนต้องสูดปากระบายความเสียวส่านออกมา

" อ่า อย่างงั้นแหละเด็กดี อืม... " จูฮอนขยำผมของชางกยุนระบายอารมณ์ ชางกยุนขยับหัวขึ้นลง ดูดเม้มไปทั่ว ใช้ลิ้นเลียละเมียดละไมเหมือนกำลังกินไอศครีมแสนหวาน หยอกล้อขบเม้มย้ำๆกับส่วนหัว เคลื่อนตัวไปเล่นกับพวงลูกบอล ดูดดุนขบกัดให้พอเสียวแล้วก็กลับไปครอบครองแกนกายใหญ่เช่นเดิม

" ชางกยุนอ่า อืม " จูฮอนครางออกมาอย่างสุขสมที่ได้รับการปลุกอารมณ์อย่างถึงใจ

นานมาแล้วที่จูฮอนจะเจอคนลีลาถูกใจจูฮอนขนาดนี้ ชางกยุนยังคงมอบความสุขให้จูฮอน จนกระทั่งจูฮอนกระตุกหลั่งน้ำขาวขุ่นออกมาทะลักไหลย้อยตามมุมปากของชางกยุนจูฮอนถอนแกนกายออกมาจากปากของชางกยุน น้ำใสเจือขุ่นเยิ้มรอบแกนกายของจูฮอน ชางกยุนกลืนน้ำคาวขุ่นลงคออย่างยากลำบากเพราะมันเยอะมากกว่าที่คิด

" แค่กๆ ปล่อยมาไม่บอกกล่าวเลย " ชางกยุนไอ เอามือเช็ดที่มุมปากแล้วก็มองตาขวางใส่

" โทษทีๆ เห็นหน้าเราแล้วอารมณ์มันขึ้น กดไว้ไม่ไหวเลยปล่อย แล้วครั้งแรกรึไงที่กลืน? "

" อือ คาว ฝาดแล้วก็ข้นเกิน "

" แล้วจะไปกลืนมันทำไม "

" แค่อยากลอง "

" ต่อปากต่อคำเก่งจริง " จูฮอนเอามือไปสอดไว้หลังท้ายทองชางกยุน ดันให้ใบหน้าชางกยุนมารับจูบที่ร้อนแรง กลิ่นคาวจากน้ำขาวขุ่นคละคลุ้งไปทั่ว แต่สำหรับจูฮอนมันช่างหอมหวานน่าลิ้มลอง

สงสัยจูฮอนคงเริ่มเสพติดชางกยุนตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยละมั้ง

" อะ..อื้อ ผมช่วยคุณแล้ว คุณ...แฮ่ก ก็ช่วยผมกลับซิ " ชางกยุนผละใบหน้าออกมาเพื่อที่จะหายใจให้สะดวกก่อนที่จะขาดใจไปซะก่อน

" เรียกยังไงก่อน ฮึ? แมวน้อย " จูฮอนพูดแล้วดึงเชือกที่ติดกับโชคเกอร์ที่อยู่บนคอเล็ก ทำให้ชางกยุนต้องเงยหน้าขึ้นมา

" นายท่านครับ ช่วยชางกยุนหน่อยนะครับ ชางกยุนไม่ไหวแล้ว " ชางกยุนขึ้นมาที่ตักของจูฮอนแล้วกระซิบที่ข้างหู แล้วเอาหัวไปถูไถกับลำคอของจูฮอนแบบที่แมวชอบทำ

" ทนให้ไหวละกัน " จูฮอนไม่รอช้าพรมจูบไปตามร่างกายของชางกยุน ขบเม้มผิวขาวเนียนจนเกิดรอบแดงจางๆไปทั่ว พลิกตัวชางกยุนให้นอนคว่ำชันเข่ากับเตียง จูฮอนหยิบเอาเจลหล่อลื่นที่ลิ้นชักข้างเตียงออกมาแล้วป้ายไปที่ช่องทางสีสวยแล้วชโลมไปทั่วทั้งนิ้วก่อนจะสอดนิ้วชี้เข้าไปโดยที่ชางกยุนไม่รู้ตัว

ชางกยุนกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น ช่องทางเล็กตอดรัดแน่นมากจนจูฮอนต้องบีบคลึงสะโพกให้ผ่อนคลาย

" อื้อ..อะ ค..ค่อยๆ ซิ " ชางกยุนครางเสียงหวานออกมาเมื่อจูฮอนเพิ่มเป็น 2 นิ้วแล้วก็ 3 นิ้ว ขยับเข้าออกให้ชางกยุนชินแล้วพร้อมที่จะรับสิ่งที่ใหญ่กว่านี้

" อย่าเกร็งนะ " จูฮอนเอนตัวคร่อมชางกยุนแล้วกระซิบข้างหู จูฮอนดันแกนกายเข้าไปในช่องทางสีสวย เพียงแค่เข้าไปได้ครึ่งนึง ชางกยุนก็ตอดรัดซะจูฮอนแทบจะทนไม่ไหว

ตอนแรกจูฮอนกะจะข่มอารมณ์กัดกรามให้แน่นแต่มันก็เกินจะทน เพื่อให้ชางกยุนผ่อนคลาย จูฮอนเลยก้มตัวแล้วเชยคางชางกยุนให้มาจูบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ มือก็บีบคลึงสะโพกรูปพีชของอีกคนให้คลายตัวแล้วดันเข้าไปจนสุด จนกระทั่งช่องทางหวานครองครองความเป็นชายของจูฮอนจนมิด ข้างในช่องทางมันอุ่นร้อนและแน่นไปหมด คงเพราะอีกคนยังไม่ค่อยชินเลยยังรัดแน่นเสียจนจูฮอนอยากจะจับกระแทกให้รู้แล้วรู้รอด แต่จู่ๆจูฮอนก็นึกอะไรบางอย่างออก

" อ๊ะ! " ชางกยุนส่งเสียงลั่นออกมาเมื่อจูฮอนจับชางกยุนขึ้นแล้วนอนลงไปกับเตียงแทนทั้งๆที่ทั้ง 2 ส่วนไม่ได้หลุดออกจากกันแล้วหมุนตัวชางกยุนให้หันหน้ามา ทำให้ชางกยุนรู้สึกจุกและเสียวไม่น้อยเพราะมันเข้าไปลึกมากกว่าเดิม

" เหนื่อยแล้ว ทำให้ดูหน่อยซิ " จูฮอนยักคิ้วแล้วก็นอนท่าสบาย ชางกยุนชั่งใจพักนึงแล้วค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ มืออีกข้างก็กอบกุมแกนกายของตัวเองแล้วรูดรั้งเพื่อระบายอารมณ์

" อ๊ะ..อ่าา อื้อ! อย..อย่าแกล้งซ..ซิ " ชางกยุนพูดเสียงสั่นเมื่อจูฮอนแกล้งเด้งสะโพกสวนกลับไปทำให้มันเข้าไปลึกและโดนจุดกระสันเข้าอย่างจัง

" อ๊ะ... อื้อ อ๊าาาา " เมื่อจูฮอนลองทำอีกครั้งก็ทำให้รู้ว่าที่ชางกยุนหมายถึงคืออย่าไปย้ำบ่อย แต่สีหน้าท่าทางอ้อนวอนของอีกคนมันกลับดูน่าแกล้ง น่ายั่วยวน น่าขย้ำสำหรับจูฮอน หน้าแดงๆ ฟันเล็กที่กัดปากอิ่มแดงระเรื่อของตนเองเพื่อระงับอารมณ์ เสียงหอบหวานๆ

แม่ง...เอ็กซ์เป็นบ้า

" ชักช้าไม่ได้ดั่งใจ " จูฮอนดันตัวชางกยุนให้นอนลงอ้าขาออกเอาขาพาดบ่าจูฮอน จูฮอนค่อยขยับกายเนิ่บๆแต่ย้ำๆที่จุดกระสันของอีกคนสลับกับขยับสะโพกเร็วๆ ออกมาจนเกือบทั้งหมดให้ชางกยุนโหวงแล้วใส่เข้าไปใหม่ ทำให้ชางกยุนต้องกัดปากเพื่อระบายความเสียวจากช่องทางด้านหลัง

" อื้อ! ตรงนั้น...อ่า แรง..อีก น...อ๊า นายท่าน " ชางกยุนพูดออกมาอย่างลืมตัว จูฮอนยกยิ้มกริ่มแล้วขยับสะโพกเร็วและแรงมากขึ้น มืออีกข้างก็ปรนเปรอส่วนกลางของชางกยุนไปด้วย เสียงกิจกรรมของทั้งสองดังมากขึ้น ไฟที่โหมกระหน่ำทวีคูณความรุนแรงมากขึ้นจนไม่มีใครสามารถหยุดไว้ได้

" อ๊ะๆๆ อ๊า น..นายท่าน จู..แฮ่ก ฮอน "

" แมวน้อยชางกยุน "

" อ่าา ฮะ...ฮึก อื้อ! " ชางกยุนครางเสียงทุ้มหวานออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อจูฮอนขยับสะโพกเข้าออกอย่างหนักและรุนแรงจนได้ยินเสียงเตียงที่สั่นคลอนไปตามแรงจากกิจกรรมรักของทั้งคู่

" อ่า...อืม " จูฮอนครางในลำคอเมื่อชางกยุนตอดรัดมากขึ้น จูฮอนใช้มือดึงเชือกให้ชางกยุนลุกขึ้นแล้วป้อนจูบแสนหวานแต่เต็มไปด้วยความรุนแรงไปด้วย ชางกยุนกอดคอเอามือทึ้งผมจูฮอนจูบตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้

เสียงกิจกรรมบนเตียงดังขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อกามไหลไปตามร่างกายของทั้งคู่แม้ว่าตอนนี้แอร์จะเย็นซักเท่าไหร่แต่ก็ไม่สามารถทำให้ความร้อนระอุนี้เบาลงได้ชางกยุนผละจูบออกเพราะแทบจะไม่มีลมหายใจไปหล่อเลี้ยงแล้วย้ายใบหน้าไประบายความรู้สึกทั้งกัดที่ลาดไหล่ ส่งเสียงครางหวานหูออกมาให้จูฮอนได้ยิน เล็บข่วนจิกลงบนแผ่นหลังกว้างของจูฮอนจนเลือดออกซิบๆแต่จูฮอนก็ไม่ได้สนใจความเจ็บปวดอะไร กลับรู้สึกดีเพราะมันทำให้รับรู้ถึงความเสียวซ่านที่ส่งไปให้อีกคนได้ดี

" อ่า อื้อ..จะถึงแล้ว " ชางกยุนครางออกมาแล้วก็กระตุกเกร็งปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มฝ่ามือและหน้าท้องของจูฮอน

" อือ ชางกยุนนา " จูฮอนครางเสียงต่ำแล้วก็รีบขยับสะโพกย้ำและกระตุกเกร็งปล่อยน้ำขาวขุ่นตามมาอีกครั้ง จูฮอนแช่ส่วนนั้นให้กระตุกเกร็งอยู่ในร่างกายชางกยุนซักพักให้ปล่อยมาให้หมดแล้วค่อยๆถอนออกมา น้ำขาวทะลักออกมาเป็นจำนวนมากไหลเยิ้มไปตามร่องขาขาวของชางกยุน ตอนนี้ชางกยุนแทบจะไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นเลย มันทั้งเหนื่อยและอึดอัดแต่ก็...

" ขอโทษที่ปล่อยเยอะไป บอกแล้วเห็นหน้าเราแล้วมันขึ้นจนเกร็งไปหมด " จูฮอนอุ้มชางกยุนมานั่งบนตักแล้วเอานิ้วล้วงเข้าไปในช่องทาง กวาดควักเอาน้ำขาวออกมาจำนวนมากจนเกือบหมด ชางกยุนสะดุ้งรู้สึกโหว่งๆในช่องทางเพราะความอัดแน่นหายไป ในขณะที่จูฮอนกำลังจะเอาผ้าห่มมาคลุมอีกคน ชางกยุนก็นอนคว่ำยกสะโพกพีชของตัวเองขึ้นเล็กน้อย ทำให้เห็นช่องทางสีสวยเปรอะเปรื้อนไปด้วยน้ำขาวขุ่นที่ขมิบเชิญชวนอยู่

" ยังอยากเล่นกับนายท่านอยู่เลย นายท่านมาเล่นกับชางกยุนก่อนนะ เมี้ยว~ " ชางกยุนพูดออกไปแล้วก็มองหน้าจูฮอนพร้อมกับแลบลิ้นเล็กๆออกมา

" ไหวรึไงเรา "

" ไม่ค่อยแต่อยากเห็นนายท่านขึ้นอีก ชางกยุนยังอยากเล่นอยู่เลย~ " ชางกยุนดึงให้จูฮอนนั่งลงขยับตัวไปนั่งบนตักจูฮอนแล้วบดคลึงสะโพกไปที่ส่วนกลางลำตัวของจูฮอนจนชางกยุนรู้สึกถึงบางที่ตื่นตัวทิ่มสะโพกของตัวเอง

" ยั่วแบบนี้ เล่นกันถึงยันเช้าแน่ " จูฮอนรวบตัวชางกยุนแล้วขย้ำเจ้าแมวน้อยให้อยู่ แต่จูฮอนพูดยังไงก็คืออย่างงั้น กิจกรรมหลายยกหลายสถานที่ในบ้านจูฮอนได้เกิดร่วมหลายยก จนกระทั่งถึงรุ่งสางแล้วถึงจะหยุดกิจกรรม

จูฮอนต่อสายไปหาเพื่อนสนิทของตัวเองที่เป็นผู้ช่วยเรื่องจิวเวอรี่เพชรอีกด้วย

" (ว่าไง) "

" วันนี้กูไม่ไปนะ เอาหนักไปหน่อย "

" (เอาหนักขนาดไหนวะถึงกับต้องมาลางาน) "

" ก็หลายอยู่ว่ะ แม่ง...ขี้ยั่วแล้วก็เอ็กซ์จนกูสติหลุดไปหลายรอบ กูว่ากูทนแล้วนะ กูพยายามกดความดิบที่กูไม่ค่อยอยากให้ออกมาแต่คนนี้แม่งเอาซะกูกดไม่ไหวที่สำคัญคือเอาจากกูไปจนแทบไม่เหลือน้ำเลยว่ะ "

" (ไม่ต้องบอกดีเทลกูขนาดนี้ก็ได้ หยุดดูแลขนาดนี้มีอะไรป่าวเนี่ย) "

" ไม่รู้ดิ ถูกใจมั้ง แค่นี้ละกัน " จูฮอนพูดแล้วก็กดวางสาย นั่งบนเตียงมองแมวน้อยที่นอนหลับอยู่บนเตียงด้วยความอ่อนเพลีย ร่างกายเป็นรอยจ้ำแดงตามตัว เวลาหลับก็น่ารักไปอีกแบบ

" สงสัยต้องเอาแมวตัวนี้มาเลี้ยงเป็นของตัวเองซะแล้ว:) "

//แงงงงงง จบแล้วกับตอนที่มีกิจกรรมบนเตียงอย่างยาวนาน นายท่านจูจะทำอะไรน้องแมวกยุนนนนน เอาจริงๆ แต่งเพื่อสนองนี้ดตัวเองเน้นๆเลยค่ะ555555555 อาจจะบรรยายแปลกๆใช้ภาษาไม่ค่อยให้ได้อารมณ์บ้าง ก็ขอโทษด้วยนะคะ เราพึ่งแต่งได้แค่ครั้ง2ครั้ง มาติดแท็ค #UPTOMEFIC ในทวิตได้เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้เราด้วยยยยย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เจอกันเรื่องหน้าไม่ในเด็กดีก็ที่นี่เนี่ยแหละค่าาาาาา