Wan Thanakrit / fem!Popetorn

(ว่าน ธนกฤตกับภพธรร่างสาว)

ด้วยความที่ว่างงานของผม ผมจึงมีหน้าที่ต้องเลี้ยงลูกแทนพี่ตู่ 

แน่นอนว่าเราทั้งสองคนมีลูกด้วยกัน ตอนนี้อายุสองขวบครึ่งแล้ว กว่าจะโตได้ขนาดนี้ทำเอาซะพวกเราเป็นแพนด้ากันไปเลยล่ะ

พี่ตู่ชอบแย่งของเล่นลูกไปเล่นอยู่บ่อยๆ จนกระทั่ง..

"พี่ตู่ ยาสีฟันลูกหมดอีกแล้ว ฝากซื้อกลับมาบ้านให้หน่อยได้มั้ย?"

"ทำไมหมดไวจัง.."

"ผมจะไปรู้กับคุณมั้ยครับ"

ปัญหาโลกแตกเมื่อยาสีฟันลูกหมด รสสตรอว์เบอร์รี่คือรสโปรดของลูกสาวตัวน้อยของเรา แต่ปัญหาคือมันหมดได้อย่างไรเนี่ยน่ะสิ 

พี่ตู่มักกลับมาบ้านดึกเสมอ(ตามประสานักร้อง) ผมเลยใช้โอกาสนี้แอบดูตอนที่พี่ตู่คนสวยขี้ดุทำกิจกรรมต่างๆ ในบ้าน เช่น อาบน้ำ--

ไม่ใช่!!!

สิ่งที่ผมได้เห็นคือ พี่ตู่ขโมยยาสีฟันลูกไปกิน!!!!!!!

"พี่ตู่!!"

"ไอ้ว่าน!! จะเข้ามาทำไม!!"

"ชู่..ลูกหลับอยู่นะ..!!"

ความแตกแล้วนะครับคนสวย...

"เจอตัวคนร้ายขโมยยาสีฟันลูกแล้ว.." มิวายจะพูดจบ พี่ตู่ก็บีบกินต่ออีกนิดและวางลง

"..มัน..อร่อยนี่คุณ"

"ต้องจับตัวคนร้ายแล้ว" ผมยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ก่อนจะเข้าไปแล้วปิดประตู

"...........ชิท"

(end แบบดื้อๆ)