อันที่จริงสะดุ้งตื่นตอนเกือบ 8 โมงไปรอบนึง หลังนึกได้ว่าวันนี้ไม่มีอะไรต้องทำ เลยหลับต่อ

ตื่นมาอีกที 11 โมง ไถไอจี ไถทวิตได้สักชั่วโมงก็ลุกไปอาบน้ำ

เถียงกับตัวเองในใจว่าจะกินข้าวเซเว่นข้างหอหรือจะไปร้านตามสั่งที่อยู่ห่างออกไปหน่อย

ความขี้เกียจปะทะกับความอยากกินตามสั่งอยู่พักนึง

สุดท้ายความอยากชนะ

อากาศเย็นๆกับแดดที่แรงกว่าสามสี่วันก่อนทำให้ต้องเดินหลบตามเงาสายไฟไปเรื่อยๆ

วันนี้ร้านประจำเปิด คนก็ไม่ค่อยเยอะ

หลังสั่งพริกแกงหมูใส่กล่องแล้วก็ไปนั่งรอที่โต๊ะ
อยู่ๆก็รู้สึกว่า นี่มันเหมือนบรรยากาศที่บ้านจริงๆ 

ที่ตื่นเที่ยง ลุกไปอาบน้ำ เข้าไปในครัวก็มีของกินวางไว้ให้
ตักข้าวใส่จาน หยิบน้ำใส่ถาดแล้วยกไปกินม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้หน้าบ้าน

ย่าเดินออกมารดน้ำต้นไม้ ดูดอกไม้ แวะให้อาหารปลานิดหน่อยแล้วเดินกลับเข้าบ้านไป

บรรยากาศสบายๆ ลมพัดอ่อนๆ 

เราเดินเข้าไปหยิบกีต้าร์ในห้อง พร้อมบอกย่าว่าอยากกินไมโลเย็น

"ได้แล้วครับ 40 บาทครับพี่"

น้องผู้ชายปลุกเราจากความคิด จ่ายเงินเสร็จก็เดินกลับมาซื้อชาเขียวเย็นใต้หอ

จริงๆวันนี้ก็เป็นวันธรรมดาวันนึง

เป็นวันที่รถน้อย คนน้อย ผู้คนก็ดูไม่รีบเร่ง (ยกเว้นป้าร้านตามสั่ง)

อาจจะด้วยปกติเรามักออกไปเดินเล่นข้างนอก 

เลยไม่ค่อยได้สัมผัสอากาศวันอาทิตย์เท่าไหร่

วันอาทิตย์นี่สบายใจจริงๆ