เราเป็นคนนึงที่อยากมีความสุข บางวันนั่งเงียบๆแล้วก็คิดขึ้นมาว่า อยากมีความสุขจังเลย เมื่อคิดแบบนั้น เราก็ถามตัวเองต่อไปว่า แล้วความสุขที่เราต้องการมันหน้าเป็นแบบไหนกันนะ ความสุขของเราคือการมีเงิน เยอะสามารถใช้จ่ายได้ โดยไม่ต้องคิดมากรึเปล่า หรือมันคือการที่เรามีเวลาไปเที่ยวกับครอบครัวเยอะๆ หรือความสุขของเราคือการนั่งอ่าน หนังสือ ดูหนังซักเรื่อง ฟังเพลงความหมายดีแล้วถึงจะเรียกว่ามีความสุข

สำหรับเราทุกข้อที่กล่าวมาคือความสุขของเรา เมื่อเราวาดภาพความสุขไว้แบบนั้นมันกำลังบอกอะไรเรา "เอ๊ะ แล้วนี่เราไม่มีความสุขรึเปล่านะ" ถ้าเราไม่ได้มีเงิน เราจะไม่มีความสุข ถ้าเราไม่ได้ไปเที่ยวเราจะไม่มีความสุข ถ้าเราไม่ได้ไปกินอาหารอร่อย เราจะไม่มีความสุขรึเปล่า

หรือความสุขของเรามันจะถูกเติมเต็มได้ก็ต่อเมื่อเราได้สิ่งเหล่านั้น ถ้าไม่ทำก็คงได้แต่จะไม่รู้สึกเติมเต็ม

เราคิดว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่กำลังตามหาความสุข แต่ยิ่งตามหาเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเจอไม่แน่ใจว่า สิ่งที่เราตามหามันใช่ความสุขจริงๆรึเปล่า

ในขณะที่เรากำลังตามหาอยู่และรู้สึกไม่มีความสุขซักที ไม่ว่าเราจะมีเงิน ได้ไปเที่ยว หรือได้รับในสิ่งที่เราต้องการ กลับมีคนบอกกับเราว่า จริงๆแล้วความสุขมันอยู่ตรงนี้นะ ทำไมไปตามหาไกลจัง

เรายัง งง อยู่ว่าตรงนี้เองหรอ ไหนนะ 

เราหยุดตามหาและคิดตามว่า ทำไมเค้าถึงบอกแบบนั้น ทำไมเราถึงพบความสุขได้ที่นี่ ทำไมความสุขถึงไม่ต้องตามหา ทำไม ทำไม 

ลองนั่งพักเงียบๆ อยู่กับวินาทีดูสิ วินาทีที่ไม่ต้องแข่งขันกับใคร วินาทีที่ยังไม่มีคนมาทวงหนี้ วินาทีนที่ได้เป็นตัวของตัวเอง วินาทีที่ไม่มีเรื่องใดๆให้ต้อง สัมผัสอะไรได้บ้างคะ เราเรียกมันว่าความสุขได้มั้ยนะ

เมื่อหมดจากวินาทีนั้น เราอาจจต้องกลับไปสู่โลกแห่งความจริง อาจต้องทำงานกองเท่าภูเขา อาจจะต้องมีโรคให้ต้องรักษา อาจต้องคิดเรื่องหนี้สิน แต่สุดท้าย อย่าลลืมว่ายังมีมุมเล็กๆซัก 1 วินาทีให้เราได้พักหายใจ ให้เราตั้งสติและเริ่มใหม่ และเราสัมผัสมันได้ง่ายมากๆเพราะมันอยู่ตรงนี้แล้ว และเราของแต่งตั้งให้มันเป็นความสุขของเรา