ผู้เขียน: เชียนซานฉาเค่อ (千山茶客)

ผู้แปล: ห้องสมุด

สนพ. ห้องสมุด (5 เล่มจบ)

(ภาพ cover จาก samsenbook.com)

          วันหยุดยาววันแรงงาน - ฉัตรมงคลนี้นับว่าใช้เวลาคุ้มมากกับการอ่านซีรี่ส์ชุดนี้จนจบ "ผลาญ (盛世王妃)" เป็นซีรี่ส์ขนาดยาว 5 เล่มจบ แต่ละเล่มหนาประมาณ 400 - 500 หน้า แบ่งออกเป็น 2 ภาค ภาคแรกคือเล่ม 1 - 3 และ ภาค 2 เล่ม  4 - 5 เนื้อหาต่อเนื่องกันทั้งหมด แนวแก้แค้นเอาคืน วางแผนใช้เล่ห์กลหักเหลี่ยมชิงไหวชิงพริบกัน ออกจะ dark อยู่สักหน่อย อ่านสนุกดี เพลินจนลืมร้อน ลืมเล่นเกมเลย 

          

          เนื้อหาต่อไปนี้จะมีสปอยล์เรื่องบางส่วน ใครยังไม่ได้อ่าน ขอให้หลีกเลี่ยงโพสต์นี้ไปก่อนนะ จะได้ไม่เสียอรรถรส (แต่ไม่เฉลยตอนจบให้หรอกนะ อยากรู้ไปอ่านในนิยายเอา ;D)

          เจี่ยงหร่วน คือบุตรสาวคนโตของราชครูเจี่ยง ขุนนางใหญ่คนสำคัญของราชสำนักตงจิ่น นางมีใบหน้างดงามอย่างหาใครเปรียบมิได้ หากแต่ผู้เป็นบิดามิเคยสนใจใยดี หรือรักใคร่ในตัวนาง หลังจากมารดาเสียชีวิต เซี่ยเหยียนผู้เป็นแม่เลี้ยงหรือฮูหยิน 3 ขึ้นมาเป็นใหญ่ เจี่ยงหร่วนก็ถูกอัปเปหิออกจากบ้านตั้งแต่ยังเล็ก และถูกขับไล่ไสส่งให้ไปอยู่ในหมู่บ้านทุรกันดารนานหลายปี ต้องพบกับความเจ็บช้ำทรมานทั้งกายใจ พี่ชายคนเดียวของนางก็คับแค้นใจจนต้องหนีไปเป็นทหาร และสุดท้ายก็ตายในสงคราม แต่แล้ววันหนึ่งบิดาก็ส่งคนมารับ นางกลับมายังบ้านตระกูลเจี่ยงด้วยความหวังว่าในที่สุดบิดาก็นึกถึงนาง แล้วความหวังนั้นก็พังครืนอีกครั้ง เมื่อได้รู้ความจริงว่าที่แท้บิดานางให้นางกลับมาเพียงเพื่อต้องการส่งนางเข้าวังไปเป็นตัวประกันแทนเจี่ยงซู่ซู่ น้องสาวต่างมารดาผู้เป็นลูกสาวสุดที่รักของเขา

          อยู่บ้านนางก็ไม่เป็นที่รัก ถูกบ่าวรับใช้รังแก นอกบ้านนางก็ถูกทำให้อับอายเป็นที่ติฉินนินทาของผู้คนด้วยแผนร้ายของแม่เลี้ยง และน้องสาวต่างมารดาผู้มีใบหน้าและกิริยางดงามดั่งเทพธิดา หากแต่จิตใจเลวหยาบช้าราวกับปีศาจ เมื่อเข้าวังนางก็ไม่ได้รับความโปรดปราน เป็นสนมที่ฮ่องเต้รังเกียจ เนื่องด้วยบิดากำลังเรืองอำนาจจนพระองค์เกิดความหวาดระแวง ท่ามกลางความทุกข์ยาก การแก่งแย่งชิงดี และการเอาชีวิตรอดในวังหลวงอันแสนโหดร้าย ความสุขและความหวังเพียงหนึ่งเดียวของนางก็คือเขา องค์ชายแปด เซวียนหลี เขาผู้พร่ำรำพันความรัก และให้คำมั่นสัญญาแก่นางเสมอว่าช่วยเหลือและตบแต่งนางเป็นภรรยาเมื่อได้ครองบัลลังก์ ด้วยจิตใจใสซื่อและความรักที่ท่วมท้นจนบังตา นางยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือเขาในแผนการแย่งชิงบัลลังก์ แต่สุดท้ายเมื่อเขาได้รับชัยชนะ นางกลับถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี บิดาแท้ ๆ ชี้หน้ากล่าวหาว่าเจี่ยงหร่วนเป็นนางปีศาจล่มเมือง ลอบวางยาพิษฆ่าฮ่องเต้ ให้นางรับความผิดไปทั้งหมด ส่วนเขาผู้ที่นางรักก็มองนางด้วยสายตาเย็นชาราวกับไม่เคยรู้จัก และไม่ยื่นมือมาช่วยเหลือแต่อย่างใด นางถูกจับขังและทรมานโดยน้องสาวต่างมารดา ผู้ที่นางเชื่อตลอดมาว่าเป็นเทพธิดาไร้เดียงสาที่แสนดี นางตายไปพร้อมกับความทุกข์ทนและคั่งแค้น

          นางร่ำร้องต่อสวรรค์ เหตุใดท่านจึงไม่มีตา "หากได้มีโอกาสหายใจอีกครั้ง ข้าจะไม่ยอมให้ลมหายใจต้องเสียเปล่าอีกแล้ว" (ล. 1, น. 23) และนางก็ได้โอกาสนั้น ท่านมัจจุราชส่งนางย้อนกลับมาให้มีชีวิตอีกครั้งพร้อมด้วยความทรงจำทั้งหมดในชาติก่อน กลับมาครั้งนี้ เจี่ยงหร่วนตั้งใจเต็มที่ที่จะทำตามที่ลั่นวาจาไว้ นางจะใช้ทุกลมหายใจให้คุ้มค่าไปกับการแก้แค้น นางจะพร่าผลาญมันทุกคนที่เคยทำร้ายนาง และคนที่นางรัก!!

          เล่ม 1 - 3  นี่จะมันมาก เพราะนางเอกเดินแผนเอาคืนบรรดาคนที่เคยรังแกนางในชาติก่อนเรื่อย ๆ ค่อย ๆ ไล่เก็บไปทีละคน เป็นการต่อสู้ชิงไหวพริบ ใช้เล่ห์กลตลบหลังมีทั้งรุกและรับ ไม่ได้ตามล้างผลาญอย่างไม่ลืมหูลืมตา ส่วนเล่ม 4 - 5 นี่จะแผ่วลงมาละ ไม่ค่อยโหดเท่า 3 เล่มแรก เข้าสู่ช่วงเกมการเมืองชิงบัลลังก์ ซึ่งเป้าหมายสุดท้ายในการแก้แค้นของนางเอกเกี่ยวพันโดยตรง และด้วยความที่ช่วงเวลาในเล่ม 4 - 5 นั้นเริ่มจะมีเหตุการณ์และคนที่ไม่อยู่ในความทรงจำของนางเอกเพิ่มเข้ามาด้วย รวมทั้งหลายเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไปเนื่องจากแผนแก้แค้นของเจี่ยงหร่วนที่เข้าไปเปลี่ยนแปลงอดีต นางเอกก็เลยต้องระวังตัวมากขึ้น แถมผู้เขียนหันไปดันเรื่องความรักของตัวละครรองอย่างสาวใช้ของนางเอกขึ้นมา เพื่อโยงไปยังปมใหญ่อีกปมของเรื่องด้วย มันก็เลยลดความตื่นเต้นจากการลุ้นเรื่องราวลงไป บางเล่มเจอจุดพิมพ์ผิด พิมพ์ตก และพิมพ์เกินอยู่บ้าง หวังว่าจะมีการตรวจแก้ซ้ำถ้ามีตีพิมพ์รอบใหม่

          นอกจากความสนุกจากแผนการของนางเอกแล้ว ตัวละครหลายตัวในเรื่องก็มีสีสรรค์สร้างความบันเทิงไม่น้อย ตัวนางเอกเองนี่ก็หนึ่งละ สวย ฉลาด ร้าย, พระเอกก็น่ารัก ยียวน และที่สำคัญคือรักนางเอกมาก นางเอกจะทำอะไรคือพร้อมอยู่เคียงข้างและส่งเสริมตลอด (จะฆ่าคนก็ไม่ห้าม จะให้ฆ่าให้ก็บอกพี่นะน้อง แบบนั้นเลย) จริง ๆ พี่แกก็โหดและแสบไม่แพ้นางเอกอ่ะ เรียกว่าสมกันดีแท้คู่นี้ นอกจากนี้ตัวละครเสริมอย่างบรรดาสาวใช้ข้างตัวนางเอก หรือเหล่าองครักษ์ในกองกำลังจิ่นอีเว่ยนี่ก็มีบทบาทเสริมเรื่องไม่น้อย โผล่มาทีไรก็ได้ขำทุกที (ไม่รู้ว่ามีใครอ่านแล้วชอบพ่อบ้านหลินไหม คือนางน่ารักอ่ะ ชอบ 55)

          ส่วนพวกตัวร้ายนี่ก็มีเสริมทัพเข้ามาเรื่อย ๆ เลวแบบไม่มีสำนึกอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น ตัวร้ายหลัก ๆ อย่างพ่อนางเอก แม่เลี้ยง และน้องสาวนี่ร้ายระดับสมควรถูกตบด้วยเปลือกทุเรียนสักหลายหน (แต่คงไม่สาใจเจี่ยงหร่วนเท่าไร เจ๊เขาน่าจะชอบวิธีโหดกว่านี้) ชาติที่แล้วใครเคยทำอะไรไว้ ชาตินี้เจอนางเอกชักนำให้เจอกงกรรมกงเกวียนสนองกันไปเรียงตัว

         ฉากกุ๊กกิ๊ก พ่อแง่แม่งอนนี่ก็น่ารักดี อ่านไปยิ้มไป คันยุบยิบ ๆ ในหัวใจ พระเอกขี้หึงได้แบบน่ารักมากกกกกกกก ชอบเวลาคู่นี้อยู่ด้วยกัน ส่วนหนึ่งที่ติดอ่านเรื่องนี้ก็เพราะลุ้นความรักของคู่นี้เนี่ยแหละ อ่านไปก็ใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ไม่รู้ว่าจะลงเอยแบบไหน

           แต่ส่วนที่น่าเบื่อในนิยายชุดนี้ก็เห็นจะเป็น การเฝ้าเพียรย้ำในเรื่องหน้าตาความงามของตัวละครของผู้เขียน ว่านางเอกนั้นสวยอย่างไร พระเอกหล่อขนาดไหน ฯลฯ ย้ำบ่อยจนเริ่มเอียน มีเกือบทุกบทอ่ะ แต่ก็อาจจะเป็นจุดที่ผู้เขียนอยากจะแสดงให้เห็นมั้ง ว่าคนที่ภายนอกสวยงามเลอเลิศ แต่ภายในกลับไม่ใช่อย่างที่เห็น เจี่ยงหร่วนเองมีไฟแค้นอยู่เต็มอก เป็นนางมารที่กลับมาพร้อมล่าสังหารผู้คน หรืออย่างเจี่ยงซู่ซู่ น้องสาวนางเอกนี่ก็สวยมาก แต่เนื้อแท้เป็นคนจิตใจคับแคบ อิจฉาริษยา และเลวได้อย่างไม่น่าเชื่อ

          อีกประเด็นที่อยากพูดถึงก็คงเป็นจุดจบของเซวียนหลี คนที่นางเอกทั้งรักทั้งแค้น คือไปอ่านเจอบางคอมเมนต์ใน goodreads ว่าแหม มันช่างไม่สาใจเอาเสียเลย ไม่สมกับความเลวที่เขาทำกับนางเอกสักนิด แต่เราว่ามันเป็นจุดจบที่โหดร้ายในแง่ของจิตใจอ่ะ และสาสมกับเซวียนหลีที่สุดละ คือตายไปพร้อมกับการเพิ่งมีสติรับรู้ว่าตัวเองได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไปแล้วอย่างน่าเสียดาย ซึ่งก็คือเจี่ยงหร่วนและความรักของนาง ต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์มาทั้งชีวิต เมื่อได้ครอบครองแล้วกลับไม่มีความสุข และไม่มีใครที่รักเขาด้วยใจแท้จริงอย่างเจี่ยงหร่วนอีกแล้ว และเขาเองก็รักนาง การลาจากแบบนี้เราว่ามันน่าเศร้ามากอ่ะ (ส่วนจุดจบที่สยองและโหดสุดก็น่าจะเป็นเจี่ยงตาน คือเจ๊หร่วนก็ยังไปยืนดูเนอะ ใจแข็งแท้เหลา)