from ARGONAVIS - ARGONAVIS from BanG Dream! AAside Main Story บทที่ 7

ตอนที่ 1 : วิธีแบบผู้ใหญ่

[—— วันแข่งขัน LR Fes รอบที่ 2]

[—— หลังจบการแสดงของวงที่ 1 FUJIN RIZING!]

ฟูตะ : ทุกคนสนุกกันมากกกกกเลย! รู้สึกดีจัง!!

ยามาโตะ : อา…วันนี้ทำได้ดีเลย

อาโออิ : ใช่ไหม!? ทุกคนไม่ผิดตรงไหนเลยด้วย แถมยังรับมือกับการด้นสดของฟูตะได้อีก…นี่มันอะไรกันน่ะ ปาฏิหาริย์เหรอ?

มิซากิ : ต้องบอกว่าเป็นผลจากการฝึกซ้อมเซ่! แต่วันนี้พวกเราทำได้ดีจริงๆ นั่นแหละ!

โคเฮย์ : ทุกคน เหนื่อยกันหน่อยนะ เป็น Performance ที่ทุกคนตั้งใจกันดีมาก

ที่จริงก็อยากให้ทุกคนได้นึกถึงความรู้สึกที่ได้สัมผัสเมื่อกี้กันอยู่หรอก…แต่ตอนนี้คงต้องขอให้ช่วยพยายามอีกกันหน่อยนะ

ฟูตะ : โอ้! จะสู้ๆ อีกรอบเลย!

ยามาโตะ : เอาล่ะ ไปกันเถอะ

มิซากิ : โถ่เอ้ย ไม่มีเวลาให้พักเลย

อาโออิ : อย่าบ่นสิ ก็ตัดสินใจแล้วนี่นาว่าจะทำน่ะ!

โคเฮย์ : เจ้าพวกนั้นเพิ่งไลฟ์จบไปแท้ๆ มีแรงเหลือกันจัง… งั้นเราเองก็——

??? : เป็น Performance ที่วิเศษมากเลยล่ะ โคเฮย์ สัมผัสได้ถึงความสนุกสนานของผู้ชมมาถึงตรงนี้เลยนะ

โคเฮย์ : …อ๊ะ เฟลิกซ์ซัง อุตส่าห์ดูด้วยเหรอครับ ขอบคุณนะครับ

FELIX : วันนี้ดูท่าจะยุ่งเลยดูได้แค่วงเดียวน่ะ เลยอยากตั้งใจดูสเตจของฟูไรให้เต็มที่

โคเฮย์ : ขอโทษนะครับ เอาจริงๆ ผมเองก็อยากดูสเตจของแฟนท่อมเหมือนกัน…

FELIX : ช่วยไม่ได้หรอก ที่สำคัญกว่านั้นต้องขอโทษจริงๆ นะที่ฝากงานยากไว้กับพวกเธอ 

โคเฮย์ : ไม่เป็นไรเลยครับ งานใช้แรงน่ะผมถนัดอยู่แล้ว แล้วก็…ของแฟนท่อมดูจะยากกว่าอีกไม่ใช่เหรอครับ?

FELIX : ฮะๆ ถ้าในอีกความหมายสินะ

โคเฮย์ : งั้นผมไปก่อนนะครับ ฝากสวัสดีคนอื่นๆ ด้วยนะครับ

FELIX : Bonne continuation! (พยายามต่อไปนะ!)

เอาล่ะ…ก่อนอื่นต้องทำให้เป็นสเตจที่สุดยอดไม่แพ้พวกเขาให้ได้สินะ

—————————————

[—— หลังจบการแสดงของวงที่ 2 Fantôme Iris]

ZACK : เฮี๊ยะฮ่า———! เป็นไลฟ์ที่ ○○○○ สุดๆ ไปเลยโว้ย!!

HARU : วันนี้ทำได้ดีจริงๆ นั่นแหละ ไม่แพ้ฟูไรเลยนะเนี่ย!

D : เพราะพวกนั้นช่วยอุ่นเครื่องเวทีไว้ให้ก่อนล่ะนะ เพราะแบบนั้นผู้ชมเลยมีปฏิกิริยาตอบโต้ดีตั้งแต่เริ่ม

LIGHT : สัมผัสได้ถึงบรรยากาศจากผู้ชมเลยสินะครับ ว่า “เฟสรอบนี้ดูท่าจะเอาเรื่อง!” น่ะ

FELIX : Très bien! (เยี่ยมมาก!) ทุกคนสุดยอดเลย! วันนี้ต้องฉลองด้วยการชนแก้วกันแล้วสิ!

HARU : รีบไปแล้ว ก่อนหน้านั้นยังมีอีกงานเหลืออยู่อีกไม่ใช่เรอะ! 

D : รถจอดรออยู่ข้างนอก ไปกันเถอะ

ZACK : ……อ่า……เอาผมไปด้วยแล้วจะทำประโยชน์อะไรได้บ้างไหมนะ?

LIGHT : อย่าเพิ่งกลับร่างจริงสิจุน! งั้นก็เฟลิซัง ฝากทางนี้ด้วยนะครับ!

FELIX : ฝากด้วยนะ… เอาล่ะ ผมเองก็ไปเลยดีกว่า

??? : เฟลิกซ์ซัง เหนื่อยหน่อยนะครับ เป็นสเตจที่ดีมากเลยครับ

FELIX : Merci beaucoup (ขอบคุณมากนะ) เคนตะ มาเพื่อบอกสิ่งนี้เลยน่ะหรือ?

เคนตะ : ก็ส่วนหนึ่งครับ แต่พอดีมีข่าวเข้ามาเลยจะมาแจ้ง

ว่าสตาฟเห็น “เขา” อยู่ในงานนี้ด้วยครับ แต่ไม่รู้สถานที่แน่นอนนะครับ

FELIX : มาจริงๆ ด้วยสินะ… ขอบคุณมาก ได้รู้เท่านั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ

เคนตะ : ไม่หรอกครับ เพราะผมคงช่วยได้เท่านี้ล่ะ แต่ที่งานกว้างนะครับ จะหาเจอเหรอครับ?

FELIX : ไม่ต้องห่วง บอกกับเหล่าเคนโซคุไว้ทาง SNS แล้วล่ะ ว่าถ้าเจอ “เด็กหลงทาง” ให้บอกด้วยน่ะ

ทุกคนต้องช่วยหาเจอในทันทีแน่ เพราะเคนโซคุของผมเป็นคนเก่งยังไงล่ะ

เคนตะ : หึๆ…ใช้วิธีเหมือนเขาเลยนะครับ

FELIX : ก็ต้องขอให้มาเล่นด้วยกันนี่นะ งั้น…ผมขอไปรับก่อนนะ

ขอให้ไลฟ์ของพวกเธอออกมาดีเช่นกันนะ

เคนตะ : แน่นอนอยู่แล้วครับ

เพราะพวกเรามาเพื่อการนั้นอยู่แล้ว

ตอนที่ 2 : แซคคยูง...?

[—— หลังจบการแสดงของวงที่ 3 GYROAXIA]

นายูตะ : แฮ่ก…แฮ่ก…

เคนตะ : ไหวไหมนายูตะ อาการกำเริบหรือเปล่า?

มิยูกิ : เฮ้อ…ขนาดฉันยังหมดแรงเลย…

เรียว : รู้สึกดีมากเลยเนอะ…ทุกคนกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน แล้วก็พากันไปสู่จุดที่สุดยอดไปอีก…

เรออน : …เป็น Performance ที่ทะลุร้อยไปอีก สินะ

นายูตะ : …เหอะ

มิยูกิ : งั้น…พวกเราเองก็มาเริ่มปูทางกันเลยดีกว่า! ฉันต้องไปกักพวกบริษัทดัคริเวอร์ไว้สินะ

เรออน : นี่ต้องไปคุยผ่านทีมสถานที่… ส่วนเรียวซังเป็นทีมงานกระจายเสียงสินะ?

เรียว : อื้ม แล้วเคนเคนกับนายูตะล่ะ?

เคนตะ : นายูตะยังหายใจแรงอยู่เลย เลยจะพักสักหน่อยน่ะ

มิยูกิ : ……เข้าใจล่ะ งั้นไว้เจอกันนะ

??? : อ่า— …ขอเวลาแป๊บนึงได้ไหมครับ?

เคนตะ : ยูโตะ…?

เรออน : คิวพวกนายมันหลังช่วงพักไม่ใช่เหรอ? หรือมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น

ยูโตะ : เปล่าๆ เรื่องแผนอันนั้นตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอะไร คือว่า…อยากมาบอกความรู้สึกหลังดูไลฟ์น่ะ…

นายูตะ : …ถ้ามีอะไรอยากพูดก็รีบๆ พูดซะ

ยูโตะ : คือว่า…เป็นไลฟ์ที่สุดยอดมากเลย! ทั้งของแฟนท่อม ฟูไร…แล้วก็พวกนาย!

เพราะฉะนั้น Argonavis เองก็จะแสดงไลฟ์ที่สุดยอดให้ดูเหมือนกัน! จะเป็นไลฟ์ที่สุดยอดกว่าวงไหนๆ เลยล่ะนะ!

มาบอกแค่นี้แหละ! งั้นไว้เจอกันอีกทีนะ!

มิยูกิ : ฮะๆ…เวลาแบบนี้แท้ๆ แต่อุตส่าห์มาประกาศศึกถึงที่เลยแฮะ ใช้ได้นี่

เรียว : ยูโตะคุงไฟมาเลยเนอะ เหมือนนายูตะเลย

นายูตะ : …อย่าเอาฉันไปเหมารวมกับหมอนั่น

—————————————

คานาตะ : รุ่นพี่คาราสุมะ ยังเตรียมตัวไม่เสร็จอีกเหรอ? เดี๋ยวจะมีคนมารับแล้วนะ?

ทาดะโอมิ : กำลังเสิร์ชหาอะไรในคอมพิวเตอร์อยู่เหรอ?

เรย์จิ : กำลังตามรอย GPS อยู่ เพราะถ้าไม่มีหมอนั่นก็ถือว่าที่ทำมามันสูญเปล่านี่นะ

คานาตะ : อย่าบอกนะ…ว่าเตรียมแอปพลิเคชันไว้น่ะ? อุหวา เอาเรื่องแฮะ

เรย์จิ : ดีล่ะ เหมือนจะมาที่งาน…แสดงว่าก็ยังตัดใจไม่ลงสินะ

คานาตะ : ถึงอย่างนั้นรุ่นพี่คาราสุมะก็ช่างเห็นด้วยกับเรื่องนี้นะ? ทั้งๆ ที่ดูน่าจะบอกว่า “จะยุบวงไปทั้งๆ แบบนี้ก็ไม่อะไร” แท้ๆ

เรย์จิ : …ก็แค่นี่เป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดแล้วต่างหาก

คานาตะ : หืม……

ฮารุกะ : พวกนายรีบๆ เตรียมตัวกันซะ ไม่มีเวลาแล้วนะ

คานาตะ : …ไฟมาใช้ได้เลยเนอะ พี่

อยากเจอกับ “เพื่อน” และ “คู่แข่ง” สุดที่รักขนาดนั้นเลยเหรอ?

ฮารุกะ : เงียบซะ…ถ้าไม่อยากไปก็อยู่ที่นี่ไปเถอะ

คานาตะ : …ก็ต้องไปอยู่แล้วสิ ถ้าพี่ไปน่ะ

ฮารุกะ : ชิ…แล้วแต่เถอะ…

ทาดะโอมิ : ฮุๆ จะเป็นยังไงกันนะ… ที่เรียกว่าตื่นเต้นคือแบบนี้หรือเปล่านะ

เรย์จิ : แล้วใครจะมารับพวกเราน่ะ? เขาเตรียมแท็กซี่ไว้ให้เรอะ

ฮารุกะ : ไม่รู้ละเอียดเหมือนกัน บอกว่าแค่ว่าถ้าถึงเวลาแล้วจะมารับเอง——

ปิ๊งป่องๆๆ!!!

เรย์ : มาแล้วรึ? กำลังออกไปครับ

??? : เฮี๊ยะฮ่า! มารับแล้วเจ้าพวกเด็กเวรทั้งหลาย! 

ฉันคนนี้จะพา○○○อย่างพวกแกไปสู่สเตจอันแสนสุดยอดให้เอง!!

คานาตะ : ………แซคคยูง?

ตอนที่ 3 : สาเหตุที่ถอยออกมา

[ —— วงที่ 4 Argonavis เริ่มแสดง]

เร็น : สวัสดีครับ Argonavis ครับ——

……………

ริโอะ : …นานะโฮชิ? 

บันริ : อะอ้าว…นิ่งไปแล้ว?

วาตารุ : เอายังไงดียู? เริ่มเล่นเลยไหม?

ยูโตะ : ไม่ล่ะ รอกันก่อนเถอะ…ถ้าเป็นเร็นล่ะก็ ต้องไม่เป็นไรแน่

เร็น : ………ขอโทษครับ

มันมีหลายเรื่องหมุนวนอยู่ในหัว…เลยพูดออกมาได้ไม่ดีเท่าไร…

เหตุผลหนึ่งคือ…ไลฟ์ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ล้วนแต่สุดยอดทั้งนั้นเลยครับ

ทั้งฟูไร ทั้งแฟนท่อม ทั้งไจโร ไลฟ์ของทุกคนสุดยอดกว่าครั้งที่แล้วอีกจนทึ่งใจเลยครับ

ส่วนเหตุผลข้อต่อมา…คือวงที่ผมเพิ่งพูดถึงไปเมื่อกี้นั้นขาดไปหนึ่งวงครับ

ผม…อยากสู้โดยที่ครบทุกวง อยากยืนอยู่บนสเตจเดียวกัน แล้วส่งบทเพลงไปให้กับผู้ชมกลุ่มเดียวกัน

และผมจะไม่ยอมแพ้เรื่องนั้น…ไม่อยากยอมแพ้เด็ดขาด!

เพราะฉะนั้นตอนนี้…พวกเราเองก็จะแสดงไลฟ์ที่สุดยอดให้ดูครับ จะไม่แพ้วงอื่นๆ จะไม่แพ้อีก “4 วง” เลยครับ

เพราะถ้าทำแบบนั้นล่ะก็…ต้องส่งไปถึงแน่

—— “Hoshi ga Hajimaru”

—————————————

??? : ………

FELIX : ว่าไง มาแอบฟังอยู่ข้างเวทีแบบนี้อีกแล้วเหรอ?

ชู : ………หึ

FELIX : ในที่สุดก็เจอสักทีนะ เด็กหลงคุง

ชู : มาทำอะไร…?

FELIX : งั้นก็ขอถามกลับด้วยคำถามเดียวกันแล้วกัน ทำไมเธอถึงมาที่นี่กันล่ะ?

ชู : ………

FELIX : ตัวเองก็ไม่รู้อย่างนั้นเหรอ? งั้นผมจะตอบให้เองแล้วกัน

เธอ…มาเพื่อฟังเสียงร้องของเขายังไงล่ะ

ชู : ………

FELIX : ดูเหมือนจะไม่ตอบอะไรสินะ งั้นระหว่างรอก็จะขอพูดเรื่องอดีตสักหน่อยแล้วกัน

จำได้ไหม?…ว่าเมื่อก่อนผมเคยบอกเธอว่า “ถ้าเป็นเพลงที่ตั้งใจแต่งด้วยใจล่ะก็ต้องส่งไปถึงแน่”

ที่พูดไปนั้น…ไม่ได้โกหกหรอกนะ ตอนนี้เองก็ยังเชื่อมั่นว่าจะเป็นแบบนั้น แต่ว่า——

เธอกับผมต่างกัน…ทั้งที่ก็เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้วแท้ๆ

แต่ผมกลับคิดว่าดนตรีจะช่วยเธอเอาไว้ได้ เหมือนกับที่เคยช่วยผมเอาไว้ตอนยังเด็ก… หรือจะเรียกว่าคิดไปเองก็ได้

แต่สุดท้าย สิ่งที่ผมเอาแต่คิดไปเองนั้นกลับพาเธอดำดิ่งไปสู่ความโดดเดี่ยว

ก่อนอื่นเลยอยากขอโทษเรื่องนั้น…ขอโทษจริงๆ นะ ชู

ชู : อะไรเล่า ป่านนี้แล้ว…

FELIX : และผม…ก็ได้ยอมแพ้ที่จะเป็นคนนำทางเธอไป ซึ่งแม้แต่ตอนนี้เองผมก็ยังเสียใจกับเรื่องนั้นอยู่

จะไม่บอกให้ช่วยยกโทษให้ เพียงแต่อย่างน้อยๆ…ก็ช่วยยกโทษเรื่องที่ผมฝากให้คนอื่นมารับหน้าที่แทนทีนะ

ชู : …หมายถึงอะไรน่ะ?

FELIX : เธอ…ได้พบแล้วนะ กับคนที่คอยเดินเคียงข้างเธอ

คนที่หัวใจสั่นคลอนเพราะเสียงร้องของเธอ คนที่อยากฟังเสียงร้องของเธอ

ชู : …………

FELIX : เพราะแบบนั้นเธอถึงได้มาฟังยังไงล่ะ มาฟังเสียงร้องของเขาที่ต้องการเสียงของเธอไม่ว่าเธอจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขาแค่ไหน

โดยที่เฝ้าหวังให้เสียงร้องของเขาส่งมาถึงหัวใจของตน

เสียงร้องของเขา…เสียงร้องของเร็นน่ะ

ตอนที่ 4 : ผู้ต่อสู้แข็งขืน

เร็น : ขอบคุณมากครับ พวกเรา Argonavis ครับ!

ชู : ………

FELIX : อ้าว จะไปไหนน่ะ?

ชู : …กลับแล้ว ช่วยถอยไปหน่อยจะได้ไหม?

FELIX : ไม่ได้หรอก เพราะยังไม่ได้ฟังคำตอบของเธอเลยยังไงล่ะ

ชู : คำตอบ…?

FELIX : ใช่แล้ว… ส่งไปถึงเธอหรือยังล่ะ? เสียงของเร็นน่ะ

ชู : ………

ผู้ชมรอบๆ A : เอ๊ะ? ทำไม Argonavis ถึงไม่ลงจากสเตจล่ะ?

ผู้ชมรอบๆ B : เปลี่ยนเซทเครื่องดนตรีกันเหรอ? หรือยังจะทำอะไรกันอีก?

ฟูตะ : อาโออิ—! สายไฟนี้เอาไปต่อไหนอะ!?

อาโออิ : อ๊า อย่าเอาไปต่อที่แปลกๆ นะ! เดี๋ยวทำเองมา

มิซากิ : โอ้วววววว! แอมป์ตัวนี้หนักจนยกยังไงก็ไม่ขยับเลย!

โคเฮย์ : เหรอ? นี่ไง ยกนิดเดียวก็ขยับแล้วนี่

ยามาโตะ : กีต้าร์นี่ดีจริงๆ นั่นแหละ… ไว้ขอนิโจลองจับหน่อยดีกว่า

ผู้ชมรอบๆ A : ว่าแต่คนขนอุปกรณ์นั่นมัน…ฟูไรไม่ใช่เรอะ? ไหงพวกนั้นเป็นคนขนกันล่ะ?

ชู : อุปกรณ์พวกนั้นมัน…จะทำอะไรน่ะ?

FELIX : แกล้งเล่นน่ะ อย่างที่เธอชอบไง

เพียงแต่ที่จะแกล้งน่ะไม่ใช่วงอื่น แต่เป็นผู้จัด LR Fes ยังไงล่ะ

ชู : ………หา?

เร็น : …ยังไม่จบหรอก!

ชู : ………เอ๊ะ?

เร็น : จบแค่นี้ไม่ได้หรอก…ใครจะไปยอมล่ะ! ผมยังมีเพลงที่อยากฟังอยู่เลย!!

ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว แต่เมมเบอร์ Argonavis ทุกคน…และเมมเบอร์วงอื่นๆ เองก็เหมือนกัน!!

อยากสู้…ไปด้วยกันที่นี่ตรงนี้! กับวงที่ 5 ——

กับ εpsilonΦ!!!

ชู : คิดอะไรอยู่น่ะ? ทำแบบนี้เดี๋ยวก็โดนป๊ะป๋า—— โดนพวกผู้จัดทำอะไรเอาไม่รู้นะ?

FELIX : เตรียมใจกันมาแล้วล่ะ ทั้งผม และทุกคนน่ะนะ

ชู : …เอาเถอะ ถึงจะเตรียมอุปกรณ์มาครบยังไง ถ้าไม่มีคนที่มาเล่น——

คานาตะ : เห…สนุกกันอยู่เลยนี่

ทาดะโอมิ : ทุกความรู้สึกของผู้ชมส่งมาทางสเตจกันหมดเลย ฮุๆ…สุดยอดเลย

ฮารุกะ : …รีบๆ เริ่มได้แล้ว

เรย์จิ : อุปกรณ์ก็ครบแล้วด้วยสิ… เท่ากับเตรียมการพร้อมเลยสินะ

ชู : เจ้าพวกนั้น…ไม่ได้อยู่บ้านกันหรอกเหรอ…?

FELIX : เหล่าเพื่อนพ้องคนสำคัญของผมเป็นคนพามาน่ะ 

ZACK : อุ…กลัวแทบแย่… เด็กพวกนั้นถ้าสบโอกาสเมื่อไรก็จะวิจารณ์คนเป็นนีททันทีเลยไม่ชอบเลย…

D : ตัดสินใจถูกแล้วสินะที่ยืนยันให้อยู่โหมดคาแรกเตอร์บนสเตจ

LIGHT : ดูเหมือนตอนนี้จะยังเป็นไปได้สวยนะครับ

HARU : เหลือแค่หมอนั่นแล้วเรอะ…ฝากด้วยนะเฟลิ…

—————————————

เร็น : ชูคุง!!!

อยู่ที่นี่ใช่ไหมล่ะ? ถ้าอยู่ล่ะก็…ขึ้นมาบนสเตจสิ!

ชู : ………

FELIX : เอ้า เขาเรียกเธออยู่นะ

เร็น : ร้องเพลงสิ! มาสู้กับผม…มาสู้กับพวกเราบนนี้!

FELIX : …ไปสิ ชู

เร็น : ——มาสิ!!! อุจิกาวะ ชู!!!

ชู : ………อึก

ตอนที่ 5 : เกลียดที่สุด

ชู : …น่ารำคาญจริง เจ้านั่น

FELIX : สีหน้ากับสิ่งที่พูดไม่ไปทางเดียวกันเลยนะ

ชู : พอกันที

FELIX : งั้น…จะเอายังไงล่ะ

ชู : ………

FELIX : —— ไปเถอะ ชู

(ที่เหลือฝากด้วยนะ เร็น ที่ผมทำได้ก็มีเพียงเท่านี้ล่ะ)

(ชูจะต้องอยากให้เธอ…อยากให้เธอเท่านั้น——)

(ที่เป็นคนช่วยเอาไว้อย่างแน่นอน)

—————————————

ยูโตะ : อะไรน่ะ?

บันริ : มีคน…เดินมาแฮะ

วาตารุ : สุดยอดเลย…สายตาของผู้ชมจับจ้องไปที่คนคนเดียว…

ชู : …ขอทีจะได้ไหม? มาสร้างสถานการณ์ที่หนีไปไหนไม่ได้แบบนี้น่ะ

เร็น : ………

ชู : อ๊ะ? เรียกคนอื่นมาเองแท้ๆ แล้วมายืนนิ่งเนี่ยนะ? อะไรล่ะนั่น? พูดอะไรหน่อยสิ?

………ก็บอกให้พูดอะไรไง!!

เร็น : ชูคุง…ผมทำเต็มที่ของผมแล้ว ทั้ง Argonavis ทุกคน และวงอื่นๆ เองก็เช่นกัน

เพราะฉะนั้นเธอเอง…ก็เต็มที่มาเลย

ชู : ………เหอะ

ผมล่ะเกลียดพี่ชายที่สุดจริงๆ นั่นแหละ

เรออน : พวกนาย! ได้แค่เพลงเดียวนะ!

เรียว : เพราะกลบเกลื่อนเขาไปว่าเป็นอังกอร์น่ะนะ ถึงจะรู้สึกผิดที่โกหกไปก็เถอะ…

ฮารุกะ : …ได้แค่เพลงเดียวก็เหลือแหล่แล้ว

คานาตะ : ไฟมาเชียวน้า พี่น่ะ… อย่าเพลินจนทำพลาดแล้วกันนะ?

ทาดะโอมิ : ทุกความรู้สึกมุ่งมาที่สเตจหมดเลย… สุดยอด…สุดยอดเลย…

เรย์จิ : ……ไหวไหมครับ ชู?

ชู : หา? กำลังพูดอยู่กับใครน่ะ?

พวกนายทุกคน…พร้อมจะถูกจับมาเล่นสนุกหรือยังล่ะ?

—————————————

ประธานอุจิกาวะ : …นั่นมันอะไรน่ะ?

เลขา บริษัทดัคริเวอร์ : พวกนาย เกิดอะไรขึ้นน่ะ!? ไหนบอกว่าจะแสดงอังกอร์ไง!?

มิยูกิ : เอ๊? แปลกจัง ผมก็ได้ยินว่ามา Argonavis เป็นคนแสดงนะ…

เคนตะ : แต่ผู้ชมเองก็ดูสนุกกันนะครับ แบบนี้ความกังวลที่มีต่อเฟสเองก็หมดไปไม่ใช่เหรอครับ?

เลขา บริษัทดัคริเวอร์ : กรอด…

ประธานอุจิกาวะ : ………เหอะ

มิยูกิ : (เฮ้ย…ทำไมนายมาอยู่นี่ด้วยเล่า?)

เคนตะ : (เพราะคิดว่างานนี้น่าจะหนักไปสำหรับนายคนเดียวน่ะนะ)

มิยูกิ : (ไอ้เจ้าบ้านี่…แล้วปล่อยนายูตะไว้ไม่เป็นไรเรอะ?)

เคนตะ : (ไม่ต้องห่วง พอให้พักก็หายใจสงบลงแล้ว)

—————————————

นายูตะ : ………เหอะ

—————————————

ยูโตะ : พอพวกอุจิกาวะร้องไปได้เพลงนึง สตาฟก็มาไล่ให้ลงจากเวที

วาตารุ : ท่ามกลางความวุ่นวาย เฟสก็ถูกตัดจบลง แล้ววันต่อมาทุกวงก็โดนเรียกให้ไปพบ

บันริ : ถึงจะเงียบ แต่ก็โกรธหนักเลยล่ะนะ นั่นประธานอุจิกาวะใช่ไหมนะ?

ริโอะ : ก็แน่ล่ะ ก็วงที่เข้าร่วมดันทำอะไรตามอำเภอใจกันนี่นะ

เร็น : แล้วประธานก็…

ประกาศให้เฟสในครั้งนี้ถือเป็นโมฆะ