เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
แปลสตอรี่เกมRyuuseisan★彡
[แปลสตอรี่เกม] AAside Event Story「Let’s go California!」
  • AAside Event Story「Let’s go California!」

    บทนำ


    [ณ หน้าสถานี]

    ฟูตะ : แถวย่านการค้าคึกคักเชียว! มีงานเทศกาลหรือเปล่านะ?

    มิซากิ : ใกล้สิ้นปีแล้วนี่นะ เริ่มเซลสินค้ากันแล้วด้วย คนเลยเยอะน่ะสิ
    ที่สำคัญกว่านั้น ถือดีๆ หน่อยเซ่ฟูตะ! แค่สองคนมันถือไม่ไหวไม่ใช่เรอะ!

    ฟูตะ : โทษทีๆ จะไปช่วยเดี๋ยวนี่แหละ!

    ยามาโตะ : ถือดีๆ หน่อยนะ นั่นข้าวสุดสำคัญเลยนะ

    มิซากิ : ว่าแต่ปกติซื้อข้าวมาเป็นกระสอบฟางอย่างนี้เลยเรอะ!? อย่างกับเล่นขี่ม้าชิงเมือง

    ยามาโตะ : เพราะราคาถูกจนตกใจน่ะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะรับผิดชอบด้วยการกินเอง

    มิซากิ : นั่นไม่ใช่ปัญหาเฟ้ย!

    ฟูตะ : จะว่าไปตอนซื้อ คุณลุงร้านข้าวให้อะไรมาเยอะเลยนี่?


    ยามาโตะ : อา นี่คือ... ตั๋วจับฉลากของรางวัลสินะ

    ฟูตะ : จับฉลาก! จับแล้วจะได้อะไรอะ!?

    มิซากิ : อ๊า พวกนายอย่าปล่อยมือเซ่! เดี๋ยวล้ม! เดี๋ยวล้มมม!!

    —————————————

    ยามาโตะ : ...สีขาว

    พนักงานจับฉลาก : เสียใจด้วยครับ! ได้ทิชชู่พกนะครับ!

    มิซากิ : บ้าเอ๊ย~ ได้ทิชชู่สองครั้งติดเลย... ครั้งสุดท้ายฝากด้วยนะ ฟูตะ!

    ยามาโตะ : ถ้าเป็นไปได้ก็ขอรางวัลที่ 2 ที่เป็นข้าวขาว

    มิซากิ : ไม่ต้องการเฟ้ย! ฟูตะ เอารางวัลที่ 1 ไปเลย! เอาทีวีจอยักษ์แบบ 4K มาให้ได้!!


    ฟูตะ : เชื่อมือได้เลย!

    ขลุกขลุก...

    ฟูตะ : ออกมาแล้ว! เป็นสี...เหลือง? ไม่สิ...

    ทั้ง 3 คน : สีทอง!?

    แกร๊งแกร๊งแกร๊ง!!

    พนักงานจับฉลาก : มีคนได้แล้วครับ! รางวัลพิเศษ ท่องเที่ยวสุดหรูกับครอบครัว 7 วัน!!


    ฟูตะ : โอ้วววววว! เย่! ทำได้แล้ว!!

    ยามาโตะ
    : เที่ยวกับครอบครัว... เหมือนจะไปได้สูงสุด 5 คนล่ะ

    มิซากิ : เดี๋ยว เรื่องนั้นก็สำคัญ! แต่จุดมุ่งหมายคือที่ไหนน่ะ!?

    พนักงานจับฉลาก : สถานที่ที่จะได้ไปท่องเที่ยวสุดหรูกับครอบครัวก็คือ—!

    —————————————

    โคเฮย์・อาโออิ : ค...แคลิฟอร์เนียยยยยย!!??

    โคเฮย์ : แคลิฟอร์เนียนี่คือ... แคลิฟอร์เนียนั่นน่ะนะ!?

    ยามาโตะ : ใช่แล้ว ที่อเมริกา... หรือก็คือประเทศแห่งข้าว

    อาโออิ : ไม่ได้หมายความแบบนั้น! ว่าแต่เรื่องจริงเหรอ!? เป็นไปได้ด้วยเหรอ!? โตเกียวนี่อะไรเนี่ย!? น่ากลัวนะเนี่ย!?

    มิซากิ : ใจเย็นน่าอาโออิ! อาจจะดูเหมือนโกหกแต่เป็นความจริง! เอาเป็นว่าตอนนี้พวกเราต้องการ...พาสปอร์ต!

    ฟูตะ : งั้นก็... ไปอเมริกากันเลย!!

    บทที่ 2

    [ณ แคลิฟอร์เนีย]

    ฟูตะ : เท่ากับว่า... มาถึงแคลิฟอร์เนียแล้ว!!

    อาโออิ : เหนื่อยจัง... นั่งเครื่องบินนานไม่พอ ฟูตะยังทำพาสปอร์ตหายจนเป็นเรื่องใหญ่ ส่วนยามาโตะก็วุ่นวายเรื่องข้าวบนเครื่องบิน...

    มิซากิ : นี่... ไปพักที่โรงแรมกันหน่อยไหม? ยังมีแพลนอีกเยอะเลยนี่...


    โคเฮย์ : ไม่ได้สิๆ แบบนั้นก็น่าเสียดายออก! นี่แคลิฟอร์เนียเลยนะ!? อเมริกาเลยนะ!?

    ฟูตะ : โคนี่พูดถูก! นี่มีที่ที่อยากไปหลายที่เลย!

    มิซากิ : สัตว์ประหลาดพลังเยอะกับสัตว์ประหลาดจอมคึกมาร่วมมือกันงี้ก็รับมือไม่ไหวน่ะสิ... เอาไง อาโออิ ยามาโตะ?

    อาโออิ : ขอทีเถอะ... เอ๊ะ? ว่าแต่ยามาโตะล่ะ?

    มิซากิ : เอ๊ะ...? จนถึงเมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้อยู่เลยไม่ใช่เรอะ?

    ฟูตะ : ยามาโตะบอกว่ามีร้านที่อยากไป เมื่อกี้เลยไปคนเดียวแล้วน่ะ!

    อาโออิ : ...ไปคนเดียว!? ไม่ๆๆ อย่างนี้ก็แย่แล้วน่ะสิ!

    มิซากิ : ไม่ใช่แค่แย่แล้วไม่ใช่เรอะ นั่นยามาโตะเลยนะ!? ขนาดในมหาลัย... หรือแค่ในบ้านยังหลงได้เลย!

    อาโออิ : ต้องรีบตามหาก่อนจะเป็นเรื่องใหญ่! ถึงจะไม่แน่ใจก็เถอะว่าจะหาเจอไหม...

    มิซากิ : ฟูตะ หายามาโตะเก่งไม่ใช่เรอะ? ใช้เซนส์เหมือนที่เคยทำไง พอนึกออกไหมว่าจะเป็นที่ไหน!?

    ฟูตะ : เอ่อ— ...อ๊ะ Chinese Theatre หรือเปล่า! นั่นไง ที่มีรอยมือของดาราอยู่เยอะๆ!

    โคเฮย์ : ขี้โกงนี่ ฟูตะ! งั้นนี่อยากไป Whiskey à gogo ไลฟ์เฮาส์ในตำนาน!

    ฟูตะ : โอ้ ที่นั่นก็ดีเหมือนกัน! งั้นนี่อยากปีนขึ้นไปบนป้ายฮอลลีวูด—


    มิซากิ : ไม่ไหว สองคนนี้ใช้การไม่ได้... 
    งั้นแยกกันไปหานะ อาโออิ!

    อาโออิ : อืม... มาพยายามไปด้วยกันนะ มิซากิ!

    —————————————

    ยามาโตะ : หง่ำๆ...

    มิซากิ : ไม่นึกเลยว่าที่แคลิฟอร์เนียจะมีร้าน Omusubi...

    อาโออิ : แต่ดีแล้วเนอะที่มี... ไม่งั้นคงไม่รู้ว่าต้องไปหาที่ไหน...


    ยามาโตะ : อร่อย

    ฟูตะ : มาถึงร้านได้โดยไม่หลงนี่นา ยามาโตะ!

    ยามาโตะ : จะเป็นที่อเมริกา ข้าวก็ยังส่งกลิ่นอายเหมือนเดิม เหมือนที่ฉันไม่หักหลังข้าว ข้าวเองก็ไม่หักหลังฉันเหมือนกัน

    โคเฮย์ : ว่าแต่อุตส่าห์มาถึงอเมริกาแล้วยังจะกิน Omusubi เนี่ยนะ? มีอย่างอื่นตั้งหลายอย่างไม่ใช่เหรอ?

    ยามาโตะ : ...อาจจะมักง่ายเกินไปหน่อยจริงๆ นั่นแหละ ไว้ตอนกลางคืนจะกินแคลิฟอร์เนียโรลแล้วกัน ขอโทษที


    อาโออิ : แรงจะตบมุกยังไม่มีเลยเนี่ย… นี่ ไปหาคาเฟ่หรือที่ไหนนั่งพักกันก่อนไหม?

    ฟูตะ : เอ๋-- แล้วเรื่องเที่ยวล่ะ!?

    มิซากิ : ขอล่ะ ขอพักหน่อยเถอะ… ไม่งั้นอยู่ไม่ถึง 7 วันแน่…

    บทที่ 2

    [ณ คาเฟ่]

    อาโออิ : ฟู่ว… ในที่สุดก็ได้พักหายใจหายคอบ้าง…

    มิซากิ : เอาเป็นว่ายามาโตะห้ามเดินออกไปไหนเอง! ส่วนโคนี่กับฟูตะก็สงบกันหน่อย!

    โคเฮย์ : ขอโทษที… พอดีคึกหน่อยๆ น่ะ

    ฟูตะ : ช่วยไม่ได้หรอก ก็เป็นการมาอเมริกาครั้งแรกนี่นา! เนอะ ยามาโตะ!

    ยามาโตะ : ไม่อะ ของฉันนี่ครั้งที่สอง เคยมาทัศนศึกษาตอนม.ปลายครั้งหนึ่งแล้ว

    อาโออิ : จริงเหรอ!?

    มิซากิ : ทัศนศึกษาที่อเมริกาเนี่ยนะ… เจ้านี่เป็นคุณชายเหมือนกันนี่หว่า…

    ฟูตะ : นี่ๆ ที่สำคัญกว่านั้น หลังจากนี้จะทำอะไรต่อเหรอ? เอาแต่พักแบบนี้ก็เสียดายเวลาหมดน่ะสิ!

    อาโออิ : เรื่องเที่ยวก็แน่อยู่แล้ว… แต่ทุกคนมีอะไรที่อยากทำกันไหม? นี่อยากไปช็อปปิ้งสักที่อะ

    มิซากิ : อยากตกปลา! แบบโกโต มิซากิมาตกปลาถึงอเมริกาเลยนะเฟ้ยน่ะ!

    โคเฮย์ : นี่อยากเดินดูไลฟ์เฮาส์

    ยามาโตะ : อยากกินข้าวแคลิฟอร์เนีย


    ฟูตะ : จัดไลฟ์!

    ทั้ง 4 คน : ไลฟ์!?

    ยามาโตะ : ไลฟ์… จะจัดที่ไหนน่ะ?

    ฟูตะ : ไม่รู้เหมือนกัน! แต่เห็นที่นี่มีไลฟ์เฮาส์เยอะ คนที่เล่นบนถนนเลยก็มี เพราะงั้นต้องจัดได้แน่!

    อาโออิ : โนแพลนเหมือนเดิมเลยนะ… เอาไงดีล่ะโคนี่?

    โคเฮย์ : ไลฟ์… จัดไลฟ์ที่อเมริกางั้นเหรอ…


    อื้ม...ดีนี่! มาจัดไลฟ์กันเถอะ!!

    มิซากิ : เห็นด้วยหรอกเรอะ! ปกติต้องบอกว่า “อย่าพูดอะไรเป็นไปไม่ได้สิฟูตะ” ไม่ใช่เหรอ!?

    โคเฮย์ : ก็นี่มันจัดไลฟ์ที่อเมริกาเลยนะ? เราสามารถเล่นดนตรีของพวกเราให้โลกได้ฟังก่อนจะชนะเฟสอีกนะ!?
    โอกาสดีๆ แบบนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไงล่ะ!

    อาโออิ : ...ถ้าทำได้ก็น่าสนุกอยู่หรอก แล้วมิซากิกับยามาโตะล่ะ?


    มิซากิ : ก็...ถ้าโคนี่กับฟูตะอยาก...ก็ไม่ห้ามหรอก…

    ยามาโตะ : ฉันอยากลองดู อยากเห็นว่าพวกเราเป็นที่ยอมรับในอเมริกาแค่ไหน

    อาโออิ : อื้ม… แต่ถึงอย่างนั้นจะเริ่มจากอะไรดีล่ะ…

    ฟูตะ : เฮ้! คุณพนักงาน!

    พนักงาน : Pardon?

    ฟูตะ : เอ่อ… นี่ แบนด์แมนจากนางาซากิ! ไอวอนท์...คาเฟ่ที่ไลฟ์!

    มิซากิ : ไหงเริ่มเจรจาเอาเองเลยฟะ!

    ฟูตะ : ก็คาเฟ่ร้านนี้มีไลฟ์สเปซด้วยนี่นา พอดีเลยนี่! ไม่ลองไม่รู้!

    พนักงาน : What?


    มิซากิ : อ่า~ ...We are japanese musician. Can we play live show here?

    ยามาโตะ : เฮ้ย… มิซากิเริ่มพูดภาษาแปลกๆ แล้วนะ…

    อาโออิ : ก็ภาษาอังกฤษไงเล่า!

    บทที่ 3

    อาโออิ : ไม่นึกเลยเนอะว่าเขาจะ OK… สมกับเป็นอเมริกา เหมือนเปิดโอกาสให้กับดนตรีดีจัง

    มิซากิ : เป็นผลจากสกิลภาษาอังกฤษกับฝีมือการเจรจาต่อรองของฉันเองยังไงล่ะ!

    ยามาโตะ : ดีที่ผู้จัดการร้านชอบแนว Ska・punk ด้วย

    อาโออิ : เอ๊ะ ยามาโตะฟังภาษาอังกฤษออกด้วยเหรอ?

    ยามาโตะ : พอจะฟังออกแค่ตรงนั้นล่ะ นอกจากตรงนั้นก็ไม่รู้เลยสักนิดว่าพูดอะไรกัน

    มิซากิ : เป็นสกิลการฟังที่ไม่สมดุลจริงๆ ...

    โคเฮย์ : เอาเป็นว่าเป็นที่แน่นอนแล้วว่าเราจะจัดไลฟ์กัน! กว่าจะจัดก็วันสุดท้ายของทริปเพราะฉะนั้นยังอีกนาน แต่ก็ต้องเตรียมตัวกันไว้ก่อน

    อาโออิ : ทรอมโบนหาคนให้ยืมได้แล้วเลยอยากหาที่ซื้อปากเป่าจัง

    มิซากิ : งั้นนี่ไปซื้อไม้กลองด้วยดีกว่า... พวกฟูตะไม่มีอะไรต้องเตรียมเหรอ?


    ฟูตะ : ไม่มี! ซาคุทาโร่ก็อยู่ด้วยกันเสมอนี่นะ!

    ยามาโตะ : ส่วนฉันก็เอากีต้าร์มาด้วย แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเปลี่ยนสาย?

    มิซากิ : มันใช่อะไรที่ปกติเขาเอามาเที่ยวต่างประเทศกันหรือไง... โคนี่ล่ะ?

    โคเฮย์ : ที่จริงแล้ว... นี่ก็เอาเบสมาด้วยล่ะ

    อาโออิ : จะว่าไปก็เห็นอยู่ในกองสัมภาระ... ฟูตะกับยามาโตะนี่ไม่ต้องพูดถึง แต่ทำไมโคนี่ถึงเอามาด้วยล่ะ?

    โคเฮย์ : ก็ไม่ได้คิดหรอกว่ามาจัดไลฟ์ แค่คิดว่าระหว่างเที่ยวน่าจะมีโอกาสได้เล่นบ้างแหละ

    อาโออิ : อย่างนี้นี่เอง... กลายเป็นว่าเหมือนมีแค่นี่กับมิซากิเลยที่ตื่นเต้นกับการเที่ยว...

    มิซากิ : ช...ช่วยไม่ได้นี่หว่า! กลองมันขนมาไม่ได้ ส่วนทรอมโบนก็ใหญ่จนเอามาด้วยลำบาก!
    เอาเป็นว่าไปร้านเครื่องดนตรีแล้วเตรียมตัวหลายๆ อย่างกันเถอะ!

    ฟูตะ : งั้นฉันรออยู่นี่นะ!

    ยามาโตะ : ไม่ไปเหรอ?

    ฟูตะ : พอจะได้ไลฟ์แล้วมันคึกขึ้นมาน่ะ! เลยอยากเป่า (แซกโซโฟน) สักหน่อย!


    โคเฮย์ : งั้นฉันอยู่ด้วยแล้วกัน จะปล่อยไว้คนเดียวก็เป็นห่วง

    อาโออิ : งั้นเดี๋ยวรีบไปรีบมานะ

    มิซากิ : คราวนี้อย่าหลงทางนะเฟ้ย ยามาโตะ!

    ยามาโตะ : ไม่ต้องห่วง ไปกันเถอะ

    มิซากิ : แล้วไหงเดินไปทางทะเลเล่า!

    —————————————

    โคเฮย์ : ว่าแต่...ไม่นึกเลยเนอะว่าจะได้จัดไลฟ์ที่อเมริกาจริงๆ ...

    ฟูตะ : โคนี่จังดูดีใจจังเลยเนอะ! อยากไลฟ์ขนาดนั้นเลยเหรอ?

    โคเฮย์ : เพราะการมาไลฟ์ที่ต่างประเทศ... เป็นความฝันมาตลอดเลยน่ะ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นจริงในรูปแบบนี้


    ฟูตะ : อย่างนี้นี่เอง... โคนี่จังชอบบอกว่า “สักวันมาดังไปทั่วโลกด้วยวงดนตรีกันเถอะ!” มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วนี่เนอะ!

    โคเฮย์ : ......!

    —————————————


    ??? : สักวัน... เรามาดังไปทั่วโลก...ด้วยวงดนตรีไปด้วยกันนะ โคเฮย์?

    —————————————

    โคเฮย์ : อา...

    ฟูตะ : เอ๊ะ? หรือไม่ใช่โคนี่จัง? เหมือนตอนเด็กๆ เคยได้ยินอยู่...

    โคเฮย์ : ......ไม่หรอก
    ฉันพูดเองล่ะ... ฉันเป็นคนพูดเอง จำได้ด้วยสินะ

    ฟูตะ : แน่นอนอยู่แล้ว! ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่จำได้แม่นเลยว่าพูดแบบนั้น!

    โคเฮย์ : ...งั้นเหรอ

    บทที่ 4

    [—ไม่กี่วันต่อมา วันจัดไลฟ์]

    ฟูตะ : ชาวแคลิฟอร์เนียทุกคน สนุกกันไหม!?

    ผู้ชม : Yeaaah!!!

    ฟูตะ : ไม่ได้มีแค่นี้หรอกนะ! จะแสดงความเร่าร้อนของฟูไรให้ดูมากกว่านี้เอง!!

    ผู้ชม : Yeees!!!!

    มิซากิ : ...ไหง Call and Response ด้วยสำเนียงนางาซางิกับภาษาอังกฤษถึงคุยกันรู้เรื่องฟะ?

    อาโออิ : ความคึกของคนบ้าคงทำลายกำแพงของภาษาได้ล่ะมั้ง...?

    โคเฮย์ : น่า แค่สนุกกันก็โอเคแล้วล่ะ อย่าไปซีเรียสกับเรื่องเล็กน้อยเลย

    มิซากิ : เฮะๆ... จริงอย่างที่โคนี่พูด! มาทำให้สนุกยิ่งขึ้นไปอีกดีกว่า!

    ยามาโตะ : เหมือนสำนวน "Hashi no Kabi wa Hakisute*" สินะ มาเต็มที่กันเถอะ

    อาโออิ : ...ทำความสะอาดอ่างอาบน้ำ? ช่างเถอะ มาขนาดนี้แล้วก็สนุกเต็มที่ไปเลยสิเนอะ อยากทำอะไรทำเลยนะฟูตะ!


    ฟูตะ : โอ้ว วางใจได้เลย! งั้นไปเพลงต่อไปล่ะนะ!!

    —————————————

    โคเฮย์ : — นี่ ได้ยินหรือเปล่า?
    พวกเรากำลังไลฟ์อยู่ที่อเมริกาเลยนะ
    อาจจะยังห่างไกลจากสิ่งที่นายใฝ่ฝันไว้
    แต่ว่า...อย่างกับฝันไปเลยใช่ไหมล่ะ?
    สัญญาที่ให้ไว้กับนายว่าดังไปทั่วโลกด้วยวงดนตรีไปด้วยกัน... ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป สักวันต้องเป็นจริงได้แน่


    ...พร้อมกับสัญญาอีกข้อหนึ่ง ที่ว่าจะปกป้องหมอนั่น

    —————————————


    ฟูตะ : โคนี่จัง...โคนี่จัง!!

    โคเฮย์ : ......เอ๊ะ?

    ฟูตะ : จะมามัวแต่เหม่ออยู่ไม่ได้นะ! ต่อจากนี้ต้องทำให้สนุกกันเต็มที่เลย!!

    อาโออิ : อ๊า~ ...ฟูตะเป็นงี้ก็เท่ากับว่าเครื่องติดเต็มที่เลยน่ะสิ... งั้นที่เหลือก็ฝากด้วยนะ โคนี่

    มิซากิ : อึก... จะถึงขีดจำกัดแล้ว... ฝากฟูตะต่อด้วยนะโคนี่!

    ยามาโตะ : โคเฮย์ซัง ฝากด้วย

    โคเฮย์ : เอะ......เอ๊ะ......!?


    ฟูตะ : เอาล่ะนะ! โคนี่จัง!!

    —————————————

    โคเฮย์ : ชั่วพริบตาหนึ่ง เสียงรบกวนรอบข้างได้หายวับไป
    แล้ววิวทิวทัศน์ของแคลิฟอร์เนีย เหล่าผู้ชมที่กำลังส่งเสียง หรือแม้แต่เมมเบอร์ที่อยู่ด้วยกันเองก็หายไปจากสายตา
    ที่เหลืออยู่มีเพียงเสียงเบสที่ทุ้มต่ำราวกับเสียงหัวใจเต้น กับเสียงแซกที่แม้แต่ตอนนี้ก็ราวกับจะกระโจนออกไปอย่างอิสระได้ทุกเมื่อ
    เสียงที่ประสานกลมกลืนไปด้วยกันนี้... ฉันรู้จักดี
    เสียงนั้นที่เมื่อก่อนเราสองคนเล่นไปด้วยกันอย่างเก้ๆ กังๆ
    เสียงนั้นคือ——


    ดนตรีของฉันกับซาคุทาโร่

    —————————————


    โคเฮย์ : ...ซาคุทาโร่ นายอยู่ตรงนั้นสินะ

    บทสุดท้าย

    ผู้ชม A : Your performance was amazing!

    ผู้ชม B : I remember FUJIN RIZING!

    มิซากิ : อ้า— แต้งกิ้ว แต้งกิ้ว! เฮะๆ เสียงตอบรับใช้ได้เลยนะเนี่ย!

    อาโออิ : ดีใจจังเลยเนอะ! ที่ Performance ของพวกเราส่งไปถึงเขา!

    ยามาโตะ : อา... สนุกมากเลย

    —————————————

    โคเฮย์ : ......

    ฟูตะ : มีอะไรเหรอโคนี่จัง? เห็นนั่งเหม่ออยู่ ไม่สนุกเหรอ?

    โคเฮย์ : อะ เปล่า... ไม่ใช่แบบนั้น
    คือจะว่ายังไงดี... เหมือนความรู้สึกมันเปี่ยมล้นน่ะ ที่ได้จัดไลฟ์... ที่ได้แสดง Performance ของเราที่นี่...

    ฟูตะ : ฮะๆ! นั่นสินะ! ทุกคนสนุกไปด้วยกัน เลยสนุกสุดๆ ไปเลย!

    โคเฮย์ : อา...

    ฟูตะ : ที่บอกว่าถ้าชนะเฟสจะได้ไปไกลระดับโลกเนี่ย เอาจริงๆ ที่ผ่านมาก็ยังไม่ค่อยเก็ทเท่าไร—
    แต่ถ้าจะได้สนุกกันแบบนี้โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องภาษา จะลองตั้งเป้าหมายแบบนั้นดูก็อาจจะไม่เลวเลย!

    โคเฮย์ : ...ใช่ไหมล่ะ!? ใช่แล้ว... ใช่แล้วล่ะ! ในที่สุดนายก็เข้าใจสินะ!
    มาไปไกลระดับโลกด้วยวงดนตรีกันถอะ! มันต้อง “สนุก” แน่นอน! สำหรับฟูตะแล้วมันต้อง “สนุก” กว่าที่ผ่านมาอีกแน่นอน!

    ฟูตะ : อ...อื้ม นั่นสินะ

    โคเฮย์ : เพราะฉะนั้นต้องชนะให้ได้! มันต้องไปได้สวยแน่นอน! ถ้าทำแบบนั้นทุกอย่างต้องเป็นไปได้สวยแน่!

    ฟูตะ : ร...รู้แล้วๆ อย่าจับแขนแบบนั้นสิ แรงของโคนี่จังนี่ทำเอากระดูกหักได้เลยนะ!


    โคเฮย์ : อะ...ท โทษที...

    ฟูตะ : แต่ว่า... เอาจริงสินะ! ความรู้สึกของโคนี่จังที่ว่าอยากชนะเฟสให้ได้น่ะ


    โคเฮย์ : เพราะสัญญากับเจ้าหมอนั่นไว้แล้วนี่นะ กับซาคุทาโร—
    (!!!!)


    ฟูตะ : สัญญากับซาคุทาโร่...?

    โคเฮย์ : เปล่า... คือ...

    ฟูตะ : ...อย่างนี้นี่เอง! อะไรกัน แอบไปสัญญากับซาคุทาโร่เอาไว้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้แล้วปิดเป็นความลับงั้นเหรอ? 
    ซาคุทาโร่ไม่เห็นจะบอกกันสักครั้งเลย!

    โคเฮย์ : ......

    อาโออิ : โคนี่กับฟูตะ ใกล้ต้องไปกันแล้วนะ—ทางนู้นเก็บเสร็จหรือยัง?

    มิซากิ : เดี๋ยวต้องไปสนามบินกันต่อ มัวแต่ช้าอยู่เดี๋ยวก็ไปสายหรอก!

    ฟูตะ : กำลังไป! เอ้า โคนี่จัง กลับญี่ปุ่นกันเถอะ!

    โคเฮย์ : นั่นสินะ...


    กลับสู่... ชีวิตปกติของเรากันเถอะ

    —————————————
    (ระยะเวลาอีเว้นท์ : 13/11-23/11)

    *สำนวนที่ยามาโตะต้องการใช้คือ "旅の恥は掻き捨て (Tabi no Haji wa Hakisute)" ซึ่งมีความหมายว่า "ตอนไปเที่ยวไม่มีใครรู้จักเรา เพราะฉะนั้นถึงจะทำอะไรน่าอายไปก็ไม่จำเป็นต้องสนใจหรือกังวลไป" ค่ะ 
    แต่ที่ยามาโตะใช้คือประโยค "端のカビは掃き捨て (Hashi no Kabi wa Hakisute)" ที่มีการออกเสียงคล้ายกันเฉยๆ โดยจะแปลตรงตัวได้ว่า "เชื้อราตรงขอบน่ะทำความสะอาดมันไปซะ" อาโออิเลยงงและนึกว่าหมายถึงทำความสะอาดอ่างอาบน้ำค่ะ

    ขอหมายเหตุเพิ่มเติมนิดนึงว่า "ซาคุทาโร่" ที่โคนี่พูดถึงคือซาคุทาโร่ "คนนั้น" ซึ่งจะเขียนด้วยตัวอักษรคันจิ (朔太郎) 
    ส่วนซาคุทาโร่ที่ฟูตะพูดถึงคือแซกโซโฟน (?) ซึ่งจะเขียนด้วยตัวอักษรคาตาคานะ (サクタロー) นะคะ
    ตอนนี้สามารถอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับซาคุทาโร่ใน History ของเมมเบอร์ฟูไรได้แล้วด้วยค่ะ เข้าไปอ่านกันให้ได้เลยนะคะ

    อีเว้นท์「Let’s go California!」เป็นอีเว้นท์สุดท้ายของเกม ARGONAVIS from BanG Dream! AAside แล้วค่ะ
    แถมเป็นอีเว้นท์สุดท้ายแบบไม่ทันตั้งตัวเลยด้วย... ตอนมีประกาศออกมาก็ใจหล่นตุบแถมดาวน์ไปหลายวันเลยค่ะ...
    เพราะฉะนั้นเลยอยากแปลสตอรี่ของ AAside เก็บไว้ให้ได้มากที่สุดในตอนยังสามารถเข้าเกมนี้ได้ด้วยเครื่องของตัวเองค่ะ

    ถึงจะเหลือเวลาอีกไม่นาน แต่ก็มาสนุกกับเกม AAside ไปด้วยกันนะคะ☺︎

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
legitimate (@legitimate)
Are you looking for Finance? Are you looking for fast cash to enlarge your business Interested people should please contact us reply to us (Whats App) number: +919394133968 [email protected] Mr Sorina